در این مقاله به بررسی اجمالی انواع سرطان های سینه می پردازیم.
سرطان سینه گیرنده هورمون مثبت
حدود ۸۰ درصد از کل سرطان های سینه به صورت ER-مثبت (استروژن مثبت) هستند. در این نوع سرطان، سلول های سرطانی در پاسخ به هورمون استروژن رشد می کنند. حدود ۶۵ درصد از این نوع سرطان ها نیز PR-مثبت (پروژسترون مثبت) بوده و در پاسخ به هورمونی به نام پروژسترون رشد می یابند. اگر در افراد مبتلا به سرطان سینه، تعداد قابل توجهی از گیرنده های هرکدام از هورمون های استروژن یا پروژسترون وجود داشته باشد سرطان آنها گیرنده هورمون مثبت نام دارد.
مقاله مرتبط: درمان سرطان سینه: دانشمندان راه جدیدی برای درمان سرطان‌های مقاوم به درمان یافته‌اند
احتمال اینکه تومور های ER/PR-مثبت به هورمون درمانی پاسخ دهند بیشتر از تومور های ER/PR-منفی است. هورمون درمانی معمولا پس از جراحی،شیمی درمانی و رادیوتراپی انجام می گیرد و احتمال بازگشت دوباره بیماری را از طریق محدود کردن اثر استروژن کاهش می دهد. راه های مختلفی برای هورمون درمانی وجود دارد:
- داروی تاموکسیفن (نولوادوکس ، سولتاموکس) با مسدود کردن گیرنده های هورمون و جلوگیری از اتصال هورمون به آنها، از عود دوباره بیماری جلوگیری می کند. این دارو گاها تا ۵ سال پس از درمان های آغازی سرطان مصرف می شود.
- گروهی از دارو ها با عنوان مهارکننده های آروماتاز از تولید استروژن جلوگیری می کنند. این دارو ها شامل آناستروزول (آریمیدکس) ، اگزمستان (آروماسین) و لتروزول (فمارا) هستند. این داروها تنها در زنان یائسه استفاده می شوند.
- در انواع خاصی از سرطان های پیشرفته گاهی مهارکننده های CDK 4/6 ، پالبوسیکلیب (Ibrance) و ریبوسیکلیب (Kisqali) در زنان یائسه با مهارکننده های آروماتاز استفاده می شوند. Abemaciclib (Verzenio) و پالبوسیکلیب می توانند در هورمون درمانی با فلووسترانت (فاسلودکس) استفاده شوند.
سرطان سینه HER2-مثبت
در حدود ۲۰ درصد از سرطان های سینه، سلول ها مقادیر زیادی از پروتئینی به نام HER2 می سازند. این نوع سرطان ها تهاجمی بوده و رشد سریعی دارند. داروی تراستوزوماب (هرسپتین) در زنان مبتلا به سرطان سینه HER2-مثبت تا حد زیادی احتمال بازگشت دوباره سرطان را کاهش می دهد. این دارو معمولا پس از جراحی و همراه با شیمی درمانی به بیمار داده می شود. همچنین میتواند در مراحل اولیه سرطان سینه استفاده شود. در استفاده از این دارو خطری کوچک اما بسیار جدی وجود دارد؛ احتمال آسیب های قلبی و ریوی وجود خواهد داشت. محققان در حال حاضر درباره مدت زمان استفاده از این دارو برای هرچه مفید تر واقع شدن آن مطالعه می کنند.
- اگر تراستوزوماب موثرواقع نشود، اغلب از داروی دیگری به نام لاپاتینیب (تیکرب) استفاده می شود. داروی آدو تراستوزوماب امتانسین (کادسیلا) نیز دارویی است که بعد از تراستوزوماب و گروهی از داروهای شیمی درمانی به نام تاکسان ها (که به طر معمول در درمان سرطان سینه استفاده میشود) به بیمار داده می شود.
- دارویی به نام پرتوزوماب (پرجتا) می تواند همراه با تراستوزوماب و سایر داروهای شیمی درمانی برای درمان سرطان سینه پیشرفته به کار رود. علاوه براین ترکیب این دارو ها می تواند قبل از عمل جراحی در سرطان های سینه اولیه استفاده شود. طی مطالعه ای مشخص شد که ترکیب این دارو ها طول عمر مبتلایان به سرطان سینه را افزایش می دهند.
مقاله مرتبط: تأیید Nerlynx برای سرطان سینه HER2 مثبت
سرطان سینه سه گانه منفی
بعضی از سرطان های سینه ( حدود ۱۰ الی ۲۰ درصد) سرطان سه گانه منفی نامیده می شوند؛ زیرا فاقد گیرنده های استروژن و پروژسترون بوده و پروتئین HER2 بیش از حد در سلول ها بیان نمی شود. بسیاری از سرطان های سینه ای که با ژن BRCA1 ارتباط دارند، سه گانه منفی هستند. در حالت کلی این نوع سرطان ها به خوبی به شیمی درمانی پس از جراحی پاسخ می دهند اما احتمال بازگشت بازگشت دوباره سرطان وجود دارد. تا کنون هیچ گونه درمان هدفمندی برای کمک به جلوگیری از بازگشت مجدد سرطان در زنان مبتلا به سرطان سینه سه گانه منفی پیدا نشده است.
مقاله مرتبط: سرطان سینه سه‌گانه منفی
