چگونه ویروس‌هایی مانند HIV یا ویروس هپاتیت C که باعث ایجاد عفونت‌های مزمن می‌شوند سیستم ایمنی میزبان خود را کنترل می‌کنند؟
دانشمندان پاسخ دادن به این سوال را مدت طولانی فراموش کرده‌اند. اما پژوهش جدیدی که در دانشگاه McGill صورت گرفت باعث کشف یک مکانیسم مولکولی شده‌است. این مکانیسم ممکن است یک قطعه کلیدی از پازل باشد. این کشف می‌تواند اهداف جدیدی را برای درمان طیف گسترده‌ای از بیماری‌ها فراهم کند.
مقاله مرتبط: ویروس‌ها همه جا هستند، شاید حتی در فضا!
مبارزه با عفونت به طور عمده بستگی به ظرفیت بدن ما برای تشخیص سریع سلولهای آلوده و نابودی آن‌ها دارد. این کار توسط گروهی از سلولهای ایمنی به نام سلولهای CD8+ T صورت می‌گیرد. این سلول‌ها همانند سربازانی هستند که برخی از دستورات خود را از طریق واسطه‌های شیمیایی به نام سیتوکین‌ها دریافت می‌کنند. سیتوکین‌ها منجر می‌شوند که سلول‌ها بیشتر یا کمتر به تهدیدات خارجی پاسخ دهند. در بیشتر موارد، سلول های CD8+ T به سرعت سلولهای آلوده را تشخیص می‌دهند و برای از بین بردن آن‌ها جهت جلوگیری از گسترش عفونت اقدام می‌کنند.
Martin Richer، استادیار گروه میکروب‌شناسی و ایمونولوژی McGill و نویسنده ارشد این مطالعه که اخیرا در نشریه Immunity منتشر شده، می‌گوید:
«هنگامی که با ویروس‌هایی که منجر به عفونت مزمن می‌شوند رو به رو می‌شویم، سلولهای ایمنی گروهی از دستورات نادرست را دریافت می‌کنند. این دستورات موجب کاهش پاسخ‌دهی سیستم ایمنی می‌شود.»
یا توجه به تحقیقی که در آزمایشگاه Richer توسط Logan Smith، دانشجوی کارشناسی ارشد، انجام شد؛ برخی از ویروس‌ها با وجود تولید سیتوکین که منجر به اصلاح گلیکوپروتئین‌ها در سطح سلولهای CD8+ T می‌شود باز هم به کنترل سلول ادامه می‌دهند و کارکرد سلول‌ها را کمتر می‌کند. طی این مانور پاتوژن فرصتی به دست می‌آورند تا پاسخ ایمنی را از بین ببرند و عفونت مزمن را ایجاد کنند. نکته مهم این است که این راه می‌تواند مورد هدف قرار بگیرد تا برخی از قابلیت‌ها به سلولهای T بازگردانده شود و ظرفیت سلول‌ها را برای کنترل عفونت افزایش داده شود.
مقاله مرتبط: هدف‌گیری سرطان بدون نابودی سلولهای T سالم
کشف این مسیر تنظیم‌کننده می‌تواند به شناسایی اهداف درمانی جدید برای انواع بیماری‌ها کمک کند.
Richer می‌گوید:
«امکان دارد ما بتوانیم از راه‌های القا شده توسط این سیگنال‌ها استفاده کنیم تا با ایجاد سیستم ایمنی که پاسخگویی بیشتری دارد با بیماری‌های مزمن ویروسی مبارزه کنیم. این یافته‌ها همچنین ممکن است برای بیماری‌هایی مانند سرطان و خود ایمنی که عملکرد سلولهای T ضعیف می‌شوند،مفید باشند.»
اینترلوکین-۱۰ به طور مستقیم باعث کاهش عملکرد سلولهای CD8+ T می‌شود و با افزایش شعاع N-گلیکان حساسیت آنتی‌ژن را کاهش می‌دهد. این موضوع در Immunity منتشر شده‌است.
