نگاه کلی
اثر سودوبولبار یا ناخویشتن داری عاطفی بیماری است که مشخصه آن گریه و خنده‌ی نابجا و ناگهانی می‌باشد. اثرا سودوبولبار اغلب در افراد مبتلا به بیماری‌های خاص عصبی یا آسیب‌های مغزی، که قسمت کنترل کننده‌ی احساسات را درگیر می‌سازند.
فرد مبتلا به این اثر احساساتی عادی خواهد داشت اما برخی موارد آنها را در موارد نابجا و نامناسب بروز خواهد داد. در نتیجه سبب سرخوردگی فرد در زندگی خواهد شد.
علائم
علائم اولیه اثر سودوبولبار شامل پرش‌های مکرر، غیرارادی و غیرقابل کنترل گریه یا خنده هستند که اغراق آمیز بوده و ربطی حالت عاطفی فرد ندارد. قه قه خنده اغلب تبدیل به گریه می‌شود. حالت فرد مابین این احساسات عادی به نظر خواهد رسید. گریه علامتی شایع‌تر نسبت به خنده می‌باشد.
میزان پاسخ عاطفی به این اثر اغلب قابل توجه است و خنده یا گریه ممکن است چندین دقیقه به طول انجامد. فرد ممکن است بدون کنترل به نظری ساده بخندد. همچنین در مواردی بخندد یا گریه کند که برای دیگران خنده دار یا گریه آور نیست.
اثر سودولوبار اغلب شامل گریه می‌باشد، به همین دلیل مکرراً با افسردگی اشتباه گرفته می‌شود. دوره‌های اثر سودوبولبار اغلب کوتاه می‌باشند، درحالی که افسردگی سبب غمی پایدار می‌گردد. همچنین افراد مبتلا به اثر سودولوبار برخی از علائم افسردگی مانند اختلالات خواب و از دست دادن اشتها را ندارند. اما افسردگی در میان بیماران مبتلا به اثر سودوبولبار شایع می‌باشد.
چه موقع به پزشک مراجعه کنیم
اگر فرد فکر می‌کند دچار اثر سودوبولبار است باید به پزشک مراجعه کند. می‌توان به متخصص مغز و اعصاب یا روان پزشک مراجعه کرد.
ظن می‌رود که بسیاری از موارد اثر سودوبولبار به دلیل عدم آگاهی در مورد بیماری، تشخیص داده نمی‌شوند.
دلایل
اثر سودوبولبار اغلب در افراد دچار بیماری‌ها یا آسیب‌های زیر، رخ می‌دهد:
- سکته مغزی
- اسکلروز جانبی آمیوتروپیک
- مولتیپل اسکلروزیس(MS)
- آسیب مغزی ناشی از جراحت
- آلزایمر
- پارکینسون
عوارض
علائم شدید اثر سودوبولبار می‌توانند سبب شرمندگی و سرخوردگی، تنها شدن در اجتماع، اضطراب و افسردگی شوند. این بیماری ممکن است سبب تداخل در کارهای روزانه فرد می‌گردد.
تشخیص
اثر سودوبولبار اغلب در زمان ارزیابی عصبی افراد تشخیص داده می‌شود. متخصصین مغز و اعصاب و روانپزشکان می‌توانند این اختلال را تشخیص دهند.
این بیماری اغلب با افسردگی، اختلال دوقطبی، اختلال اضطراب فراگیر، اسکیزوفرنی، اختلال شخصیتی و صرع اشتباه تشخیص داد می‌شود. برای کمک به پزشک جهت تشخیص صریح بیماری، فرد باید تمام علائم را به خوبی توضیح دهد.
درمان
هدف درمانی در اثر سودوبولبار کاهش شدت و تکرار پرس‌های عاطفی می‌باشد. گزینه‌های دارویی عبارتنداز:
داروهای ضدافسردگی: داروهای ضدافسردگی سه حلقه‌ای و مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین می‌توانند به کاهش تکرر علائم کمک کنند. این داروها در دزهای پایین تجویز می‌شوند.
هیدروبرومید دکسترومتورفان و سولفات کوئینیدین: این داروها تنها داروهای تأیید شده توسط سازمان غذا و داروی آمریکا هستند که به طور خاص برای درمان اثر سودوبولبار ساخته شده‌اند.
