پروفسور J. William Schopf از دانشگاه کالیفرنیا و همکارانش، ۱۱ نمونه از ۵ گونهی میکروفسیل پروکاریوتها شامل فتوسنتزکنندههای ابتدایی، تولیدکنندهی متان و مصرفکنندهی متان را از غرب استرالیا مطالعه کردند. مدرکی که نشان میدهد ارگانیسمهای مختلف گونهها در زمانهای بسیار دور شروع به نمو کردند، موضوع حیات در سراسر جهان هستی را اثبات کرده و برخلاف تصور، حیات در زمین ناگهانی و در یک ناحیه آغاز نشدهاست.
این مطالعه که به ریزترین جزئیات فسیل قدیمی میکروارگانیسمها پرداخته است، در National Academy of Sciences به چاپ رسید. حدود ۳.۵ میلیارد سال قبل، زندگی موجودات مختلف از جمله مصرفکنندگان متان و سولفور بر زمین کاملا مشهود بوده و نشان میدهد که حیات ابتدایی برای میکروارگانیسمهای آن زمان چندان هم سخت نبوده است. دانشمندان هنوز هم در زمان دقیق شروع حیات، اتفاق نظر ندارند اما گستردهبودن آن در سراسر جهان هستی در مطالعات اخیر ثابت شده است. پروفسور Schopf و همکارانش با استفاده از جدیدترین متدهای تکنولوژی بهنام اسپکتروسکوپی ثانویهی جرم یون (SIMS)، که نسبت کربن ۱۲ به کربن ۱۳ را در نمونههای فسیل میسنجد، اطلاعاتی را در مورد نحوهی زندگی موجودات پیشین بدست میآورند. پروفسور John Valley از دانشگاه مدیسون در اینباره میگوید:
تفاوت در نسبت ایزوتوپهای کربن با شکل فسیلها متناسب بوده و نشاندهندهی ویژگی و عملکرد آنان است.
مقالهی مرتبط: آیا ما در جهان تنها هستیم؟
فسیلها در شرایط بدون اکسیژن بهوجود آمدهاند. عمل فتوسنتز تا قبل از تراکم اکسیژن در جو زمین حدود ۲ میلیارد سال پیش، توسط موجودات انجام نمیشده، زیرا برای آنان سمی مهلک بودهاست. فتوسنتزکنندههای اولیه تنها در جاهایی که نور زیاد و اکسیژن کم است قادر به حیات میباشند، چون روی زمین هر جا نور باشد، اکسیژن فراوان هم وجود دارد. عمر متوسط سنگهای سطح زمین حدود ۲۰۰ میلیون سال است. در چند سال گذشته، فسیل بیش از ۵۰۰ میلیون ساله یافت نمیشد، اما بررسی سنگها این تحقیقات را آسانتر کرد. دکتر Schopf دراین باره افزود:
تا زمانیکه مطالعات وجود حیات اولیهی گسترده را در جهان هستی اثبات میکند، وجود موجوداتی با سیستم بدن پیشرفتهتر در آن زمان نیز انتظار میرود.