آکنه در پوست سر نسبت به سایر نقاط بدن ناشایع می‌باشد اما به همان اندازه آزاردهنده است.
منافذ مسدود شده، عامل اغلب جوشهای ایجاد شده در پوست کف سر و یا آکنه‌ی پوست می‌باشند. تمیز نگه‌داشتن موها میتواند در پیشگیری از بروز جوش‌ها موثر واقع شود.
در این مقاله، ما در مورد چگونگی شناسایی آکنه‌ی پوست سر، علل ایجاد و شیوه‌های درمان و پیشگیری از آن نگاهی خواهیم انداخت. با ما همراه باشید.
درمان
در بسیاری موارد، پزشک درمان با شامپو را توصیه می‌کند. این شامپوها می‌توانند چربی‌های اضافی پوست را از بین ببرند و از ایجاد آکنه‌ی پوست سر جلوگیری کنند. این شامپوهای دارویی را بدون نسخه نیز می‌توانید خریداری کنید. مواد تشکیل دهنده‌ی مشترک در این محصولات عبارتنداز:
- روغن درخت چای؛ روغن ضروری‌ای که ممکن است به از بین بردن باکتری‌های روی پوست سر کمک کند.
- اسید سالیسیلیک که پوست را از سلول‌های مرده پاکسازی می‌کند.
- اسید گلیکولیک که پوست سر را از سلول‌های مرده و باکتری‌ها پاکسازی می‌کند.
- کتوکونازول که یک داروی ضد قارچی است و میتواند پوست پوست شدن یا قرمزی محل را بهبود بخشد.
- سیکلوپیروکس که یک ضدقارچ مورد استفاده در درمان عفونت‌های پوست است و اغلب به شامپوهای شوره‌ی سر افزوده می‌شود.
- بنزوئیل پراکسید؛ به از بین بردن پروپیونی باکتریوم آکنه که در جوشهای شدید پوست سر وجود دارد کمک می‌کند.
مقاله‌ی مرتبط: روغن درخت چای
برای درمان آکنه و علائم مرتبط با آن مانند ریزش مو و التهاب، پزشک ممکن است درمان‌های زیر را تجویز کند:
- پماد آنتی بیوتیکی موضعی یا کرم استروئیدی
- تزریق استروئید
- آنتی بیوتیک‌های خوراکی
- آنتی هیستامین‌ها برای واکنش‌های آلرژیک
- فتوتراپی یا همان نوردرمانی
- داروهای خاص برای آکنه‌ی شدید چون ایزوترتینوئین
فرد دارای آکنه‌ی پوست کف سر فقط باید در یک زمان، یک نوع درمان پوستی را در پیش گیرد مگر اینکه زیر نظر پزشک باشد؛ چراکه به این ترتیب اثربخشی محصولات آسان‌تر می‌شود.
چه چیزی باعث ایجاد آکنه‌ی سر می‌شود؟
آکنه‌ی پوست کف سر در ظاهر جوشهای کوچکی هستند که می‌توانند خارش‌دار و به صورت زخم ظاهر شوند. درست مانند جوش های نواحی دیگر، جوشهای پوستی در صورتیکه منافذ یا فولیکول‌های مو با سلول‌های مرده پوست و یا سبوم (چربی طبیعی پوست که باعث حفظ مرطوبیت پوست می‌شود) مسدود شود ظاهر می‌شوند.
باکتری‌ها، مخمر‌ها یا مایت‌ها نیز می‌توانند به منافذ وارد شده و ایجاد آکنه کنند.
عوامل موثر بر آکنه‌ی پوستی عبارتنداز:
- سلول‌های پوستی مرده یا فولیکول‌های مسدود شده با چربی
- محصولاتی از قبیل ژل‌ها و یا اسپری‌های مو
- به اندازه‌ی کافی نشستن موها
- نشستن طولانی مدت بعد از تمرین
- عرق کردن در حالی که فرد پوششی بر روی سر داشته باشد که باعث اصطکاک می‌شود.
میکروب‌های خاصی که ممکن است باعث آکنه شدید پوست سر شوند عبارتنداز:
- مخمرهایی از خانواده‌ی Malassezia
- Cutibacterium
- استافیلوکوک‌های اپیدرمیدیس
- پروپیونی باکتریوم آکنه
- استافیلوکوکوس اورئوس
- Demodex folliculorum
رژیم‌های غذایی نیز ممکن با آکنه مرتبط باشند. یک بررسی منتشر شده نشان داد که رژیم غذایی حاوی مقادیر زیادی از مواد قندی و کربوهیدرات‌ها میتواند ریسک ایجاد آکنه را افزایش دهد.
مقاله‌ی مرتبط: اشتباهات غذایی که ممکن است به پوست شما آسیب برساند
پیشگیری
بهداشت پوست کف سر نقش مهمی در جلوگیری از مسدود شدن منافذ ایفا می‌کند. یک قاعده‌ی خوب این است که هر زمان که احساس کردید موهایتان چرب شده (یا پس از انجام تمرینات) موهایتان را بشوئید.
برای درمان آکنه‌ی پوست سر و جلوگیری از آلودگی‌های بیشتر سعی کنید:
- پوست سر خود را کمتر بپوشانید و اجازه دهید تا پوست سرتان کمی نفس بکشد.
- موها را بلافاصله بعد از ورزش کردن شستشو دهید.
- از محصولات مراقبتی مو بهره گیرید.
- از مصرف بیش از حد محصولاتی همچون ژل و اسپری‌های مو اجتناب کنید.
- برای داشتن پوستی سالم، ویتامین های A، D و E را به اندازه‌ی کافی دریافت کنید.
- یک دفتر غذایی برای محک زدن غذاهایی که میتواند مشکوک به علت باشند تهیه کنید و اسامی چنین غذاهایی را در آن یادداشت کنید.
مقالات مرتبط:
در برخی از افراد، شستشوی مکرر مو میتواند باعث آکنه شود. برای برخی دیگر، شستشوی مو میتواند باعث از بین رفتن چربی طبیعی پوست (sebum) شود که میتواند خطر ابتلا به عوامل مشکل‌ساز دیگر را افزایش دهد. با یک متخصص پوست درباره‌ی بهترین روش مراقبت از موهایتان صحبت کنید.
انواع جوشهای پوست سر
دلایل متعددی وجود دارد که میتواند عامل بروز جوش سر باشد. همین عامل تشخیص و شناسایی جوشهای مخصوص کف سر را دشوارتر می‌کند. فولیکول‌های پوست کف سر با وضعیت‌های متفاوتی می‌توانند در ارتباط باشند. مثلا باکتری‌های روی پوست سر می‌توانند عامل عفونت و التهاب آن‌ها باشند. دلیل ایجاد جوشهای کوچک نیز همین است.
درماتیت سبورئیک یا سبوره یک بیماری شایعی است که سبب ایجاد شوره‌ی سر، قرمزی و پوست پوست شدن پوست سر می‌شود. گاهی علائمی نظیر جوش نیز در چنین بیماری‌ای ظاهر می‌شود.
کیست‌های پیلار ذره‌های سختی پر از کراتین می‌باشند که در نزدیکی ریشه‌ی مو تشکیل می‌شوند. برخلاف آکنه‌ی پوستی، این ذره‌ها معمولا سر سفید ندارند.
در برخی موارد، ریزش مو در پوست سر ممکن است نشانه‌ای از سلول‌های سرطانی همچون کارسینوم سلول‌های سنگفرشی باشد.
چشم انداز
جوشهای روی پوست سر با روش‌های مشابه با آکنه در سایر قسمت‌های بدن درمان می‌شوند. ممکن است گاهی آکنه‌ی پوستی نشانه‌ای از شرایط جدی‌تر باشد. هنگامی که آکنه به درمان‌های معمول پاسخ نمی‌دهد، فرد باید با دکتر خود مشورت کند تا بهترین برنامه‌ی درمانی را دریافت کند. هنگام درمان آکنه‌ی پوست سر، متخصص پوست اغلب استفاده از شامپوهای روزانه را توصیه می‌کند که اگر موثر واقع نشد درمان‌های قوی دیگری توصیه می‌کند. رفع جای زخم‌های آکنه ممکن است کمی زمان‌بر باشد. جوش پوست سر به منظور جلوگیری از گسترش باکتری‌ها یا بافت‌های عمیق اسکار برندارید.
با توجه و پیگیری اقدامات پیشگیرانه، ممکن است بتوانید جلوی بروز آکنه را بگیرید.
