انتشار این مقاله


افسردگی اساسی: بافت مغزی، تغییرات ژنتیکی مختص جنس خاصی را نشان می‌دهد

مردان و زنان هر کدام از درمان های متفاوتی برای افسردگی استفاده می کنند. این نتیجه گیری یک مطالعه جدید منتشر شده در مجله Biological Psychiatry است که تغییرات مخالف و متفاوتی در  بیان ژنی بین مردان و زنانی که این وضعیت را دارند را مشخص می کند. افسردگی اساسی، یا اختلال افسردگی اساسی یک  […]

مردان و زنان هر کدام از درمان های متفاوتی برای افسردگی استفاده می کنند. این نتیجه گیری یک مطالعه جدید منتشر شده در مجله Biological Psychiatry است که تغییرات مخالف و متفاوتی در  بیان ژنی بین مردان و زنانی که این وضعیت را دارند را مشخص می کند.

افسردگی اساسی، یا اختلال افسردگی اساسی یک  اختلال در سلامت روان است که علائم افسردگی در  آن حداقل ۲ هفته طول میکشد و دوام دارد. چنین علائمی شامل احساس غم مداوم، اضطراب، نا امیدی یا احساس گناه، عدم علاقه به فعالیت‌ها و سرگرمی ها، کمبود انرژی و در برخی موارد افکار خودکشی است.

برآورد شده است که در سال ۲۰۱۶، حدود ۱۶.۲ میلیون بزرگسال در ایالات متحده حداقل یک دوره افسردگی اساسی را تجربه کرده اند. چنین دوره هایی تقریبا  در میان زنان نسبت به مردان  دوبرابر بیشتر رایج است.

با توجه به تفاوت شيوع افسردگی اساسی بين دو جنس، دانشمندان وجود اختلاف در مکانیسم های مولکولی که موجب افسردگی اساسی در مردان و زنان می شود را مورد بررسی قرار دادند.

در یک مطالعه که سال گذشته توسط Medical News Today منتشر شد، مشخص شد که پاسخ های مختلف مناطق سوپراژرمینال ژیروس (منطقه ی۴۰ برادمن) و ناحیه کورتکس خلفی (مرتبط با نواحی ۲۳و ۳۱ برادمن) در زنان و مردان مبتلا به افسردگی دخالت دارند.

در این  مطالعه اخیر، سرپرست نویسندگان دکتر ماریان سنی، از دپارتمان روانپزشکی دانشکده پزشکی دانشگاه پیتسبورگ در پنسیلوانیا و همکارانش به دقت به  تغییرات ژنتیکی متفاوت بین مردان و زنان با افسردگی اساسی اشاره کرده اند.

نتایج کاملا قابل‌توجه و معنی‌دار بودند

محققان از طریق تجزیه و تحلیل بافت مغزی ۵۰ فرد متوفی که دچار افسردگی شدید بودند، به یافته های خود رسیدند. از این افراد ۲۶ نفر مرد و ۲۴ نفر زن بودند.

به طور خاص، محققان تغییرات ژنتیکی را در سه ناحیه مغزی بررسی کردند. این نواحی شامل قشر پره‌فرونتال پشتی و جانبی، قشر سینگولیت قدامی فرعی، و آمیگدال جانبی است که همه آن‌ها در افسردگی دخیل هستند.

برای مقایسه، تیم همچنین بافت مغزی پس از مرگ مردان و زنان بدون افسردگی اساسی را نیز مورد مطالعه قرار دادند. این مطالعه ۷۰۶ ژن بیان شده‌ی متفاوت را در مردان مبتلا به افسردگی اساسی، و ۸۸۲ ژن بیان شده متفاوت  را نیز در زنان مبتلا به این اختلال از هم مجزا کرد.

جالب توجه است، از چند تغییر بیان ژن که بین مردان و زنان مشترک است، محققان تنها ۲۱ ژن را شناسایی کردند که در یک جهت تغییر یافتند. ۵۲ تغییر بیان ژنی هم که بین مردان و زنان مشترک است، در جهات متفاوت تغییر کرده اند.

به عنوان مثال، محققان دریافتند که زنان مبتلا به افسردگی شدید، افزایش بیان ژن هایی را که عملکرد سیناپس ها را تحت تاثیر قرار می دهند نشان دادند، که ساختارهایی هستند که ارتباط بین نورون ها را فعال می کنند. اما مردان با افسردگی اساسی کاهش این ژن ها مشابه را نشان دادند.

نویسندگان همچنین گزارش می‌دهند که تغییرات بیان ژنهای مخالف در مناطق خاص مختلف مغز متفاوت است. به عنوان مثال، اگر یک زن با افسردگی اساسی افزایش بیان ژن در ناحیه خاصی از مغز را نشان دهد، یک مرد کاهش بیان این ژن را نشان می‌دهد، و بالعکس.

دکتر. سنی و همکارانش خاطرنشان می‌کنند که به دلیل  اینکه مطالعه آنها در بافت مغز پس از مرگ بوده، قادر به ارزیابی اینکه آیا بیان ژنهای مخالف تشخیص داده شده، منجر به تفاوت اینکه چقدر در نحوه افسردگی اساسی در مردان و زنان موثر می‌باشد، نیستند..

با این حال، آن‌ها بر این باورند که نتایج‌شان نشان می‌دهد که مردان و زنان ممکن است نیاز به درمان های متفاوت برای این اختلال داشته باشند. دکتر ماریان سنی می‌گوید:

این نتایج پیامدهای مهمی برای رشد درمان های نوین بالقوه دارد و پیشنهاد می کند که این درمان ها باید به طور جداگانه برای مردان و زنان توسعه یابد.

تبسم سعیدپرور


نمایش دیدگاه ها (0)
دیدگاهتان را بنویسید