تحقیقات جدید نشان می دهد که والدین زنان برای دختران خود مردانی با جذابیت کمتر نسبت به انتخاب خود زنان انتخاب می‌کنند. چرا والدین می‌خواهند دخترانشان با فردی باجذابیت کمتر قرار بگذارد؟ دلایل آن ممکن است شما را متعجب کند.
تصور کنید که شما در جستجوی یک همسر ماندگار برای طولانی مدت هستید. از نظر شما چه صفاتی حتما باید در شریک زندگی تان باشد؟ صداقت؟ شوخ طبعی؟ جذابیت‌های فیزیکی؟ وقتی از والدین و فرزندان در مورد مهمترین ویژگی‌های یک همسر بالقوه سوال می‌پرسیم، جذابیت فیزیکی از نظر فرزندان در یک همسر بالقوه برای خودشان بیشتر از والدین برای یک همسر بالقوه ارزش دارد. محققان توضیح کامل‌تری را برای این تفاوت در اولویت‌ها مطرح می‌کنند: زیرا فرزندان نسبت به والدینشان نسبت به فرزندان آیندهشان بیشتر از نظر ژنتیکی مرتبط هستند، پس فرزندان باید ژنهای خوب را که توسط ظاهر جسمی جذاب یک شریک نشان داده می‌شود بیشتر از والدینشان ارزش گذاری کنند. البته، این که ژنهای خوب برای فرزندان مهمتر است، به این معنا نیست که این ویژگی برای والدین مهم نیست. والدین از اینکه فرزندانشان ژنهای خوبی برای نوه‌هایشان انتخاب کنند، از والدینشان جذاب‌تر شوند، سود می‌برند. تحقیقات تجربی اخیر نشان می‌دهد که جذابیت فیزیکی نقش مهمی را نسبت به ویژگی های شخصیتی در انتخاب همسران هم برای زن و هم والدین او ایفا می‌کند.
در تحقیق حاضر، محققان میزان ترجیح شریک زندگی را برای نمونه‌های همسان زن و یک یا هر دو والدین بررسی کردند. شرکت‌کنندگان شامل ۱۳۳ زن، ۶۱ مادر و ۸۴ پدر بودند. شرکت کنندگان در درجه اول قفقازی بودند. محققان به زنان و والدین آنها عکس‌هایی از سه مرد قفقازی که از جذابیت بیشتر و کمتر جذاب برخوردار بودند، نشان دادند. عکس‌ها با ویژگی‌های مختلف شخصیتی آنها نیز همراه بود. به عنوان مثال، مشخصات یکی شامل: احترام، قابل اعتماد بودن و صداقت بود، در حالی که یکی دیگر از این موارد شامل داشتن خیر‌خواهی، جاه طلبی و هوش بود. شخصیت‌ها و صفات مختلف به صورت تصادفی با عکس های مردان مرتبط بودند. از خانم‌ها خواسته‌شد که همسر مطلوب خود را انتخاب‌کنند، و از والدین خواسته شد که برای دختران خود مطلوب‌ترین همسر را انتخاب کنند.
نتایج نشان داد که زنان به احتمال زیاد جذابترین فرد را به عنوان شریک زندگی خود انتخاب می‌کنند، صرف نظر از مشخصات شخصیتی که به او اختصاص داده شده‌است. با این حال، والدین زنان به احتمال زیاد مردی نسبتا جذاب را صرف‌نظر از ویژگی‌های شخصیتی مرتبط با آن فرد به عنوان شریک زندگی دخترشان انتخاب می‌کنند. نه زنان و نه والدین آنها مرد غیر جذاب را به عنوان بهترین همسر انتخاب نکرند، حتی زمانی که او دارای مطلوب‌ترین ویژگی‌های شخصیتی بود. عدم جذابیت ممکن است هم برای والدین و هم فرزندان غیر قابل قبول باشد، زیرا می‌تواند نشانه حساسیت به پاتوژن‌ها باشد.
این نتایج باعث افزایش احتمال اجتناب والدین از شرکای جذاب برای دخترانشان می‌شود، حتی اگر مردان جذاب از شخصیت خوبی برخوردار باشند. محققان از این یافته‌ها به این نتیجه می رسند که والدین شرکایی با جذابیت کمتر را برای دختران خود ترجیح می‌دهند، زیرا مردان با جذابیت کمتر با احتمال بیشتر در روابط بلندمدت باقی می‌مانند (مثلا Ma-Kelames و همکاران، ۲۰۱۷؛ میلر و مازور، ۲۰۰۱)و مهمتر از همه، به بزرگ کردن فرزندان آینده کمک‌کنند. تحقیقات این تفسیر را تقویت می‌کند که والدین بیشتر به ویژگی‌هایی که نشان دهنده پتانسیل سرمایه گذاری در کودکان آینده است، از قبیل وضعیت اجتماعی-اقتصادی و شخصیت قابل اعتماد توجه می‌کنند.
اگر چه تحقیقات کنونی تنها زنان و والدین آنها را شامل می شود، محققان نتایج مشابهی را برای مردان و والدینشان انتظار دارند. هم مردان و هم زنانی که بیشتر جذاب هستند، احتمال بیشتری دارد که رابطه خود را ترک کنند و بنابراین ممکن‌است از نظر والدین شرکای نامطلوبی باشند.
