لغت روشن فکر معنای چندگانهای دارد. به طور لفظی معمولا از آن برای لیبرال اجتماعی بودن مثلا در حمایت از ازدواج همجنسگراها استفاده می‌شود. همچنین تعصب یک فرد برای پیشبرد دیدگاه‌هایی که افراد دارند می‌تواند اشاره کند که روشن فکر است یا نیست. در مقاله‌ای که در سال ۲۰۱۵ در Journal of Experimental Social Psychology توسط ویکتور اوتاتی، اریک دی.پرایس، چیس ویلسون و ناتانیل سوماکتویو به چاپ رسید پیش بینی کننده موقعیتی چگونگی برداشت افراد از معنای لغت روشن فکر را مورد آزمایش قرار دادند.
قبل از این که یکی از یافته‌های کلیدی این مقاله را توضیح دهیم، این ارزشمند است که کار را در محدوده‌ای گسترده و با وجود گفت‌وگوهای مخالفی که با صفات شخصیتی در ارتباط است، قرار دهید. وقتی یک نفر ذهن بسته‌ای دارد، احتمال دارد که فرض کند این یک صفت مخالف است (برای مثال، یک جز ثابت و پایدار از مشخصات شخصی فرد). چیز جالب در مورد مقاله اوتاتی و سایر نویسندگان این است که آن‌ها نشان دادند میزانی که فرد ذهن بسته‌ای دارد به وضوح مشخص می‌کند که آیا آن‌ها با تخصص خاصی تامین می‌شوند یا نه. از چند نفر بخواهید با شما همکاری کنند و درباره‌ی انجام کارهایشان به آن‌ها واکنش‌های منفی و مثبت کاذب بدهید. سپس آن‌ها را با توجه به امتیازات مشابهی که نشان دهنده این است که چقدر در دوره‌های سبک پردازش شناختیشان دارای ذهن بسته‌ای هستند (برای مثال قابلیت پذیرا بودن موقعیت‌های سیاسی که همیشه مخالفش بودند) تقسیم بندی کنید. کسانی که واکنش‌های مثبتی دریافت کردند در پایان ذهن بسته‌تری را نشان دادند. اوتاتی و همکارانش از آن به عنوان “اثر تعصبی به دست آمده” یاد کردند. برای بعضی از خوانندگان این متن ممکن است غیرعادی به نظر بیاید که یک فرد ممکن است فرض کند که افزایش تخصص یا خود آگاهی باید منجر به انسانیت بیشتری شود (گرایش بیشتر به روشن فکری برای تمام اطلاعات مرتبط از جمله مخالف بودن با موقعیت کسی). مشخصا که این طور نیست.
در یادداشتی مرتبط، یکی از ناراحت کننده ترین واقعیت‌ها در مشاغل عمومی که من (دکتر گد سد) یافتم تظاهرات بی‌پایانی از اثر Dunning-Kruger بود.( اتفاقا پرفسور David Dunning زمانی که دکتر گد سد دانشجوی دکترا در دانشگاه کورنل بود استادشان بوده است). اثر Dunning-Kruger زمانی رخ می‌دهد که فرد به شدت نسبت به جهل، عدم کامل بودن و اشتباهاتش اعتماد به نفس داشته باشد. از این رو، چنین افرادی در حوزه‌ای که تخصص ندارند همچنان فکر می‌کنند که متخصصان جهان را در موضوع یا کار مورد بحث رهبری می‌کنند.
