دانش پزشکی به مدد مطالعه‌ای بر پایه‌ی همکاری‌های بین‌المللی، احتمالاً به زودی به اطلاعاتی در مورد چگونگی رشد و پیشرفت تومورهای سرطانی دست خواهد یافت.
مطالعه‌ی مذکور چگونگی اثرات متقابل سلول‌های مختلف توموری را که تحت عنوان ریزمحیط تومور شناخته می‌شود، ارزیابی کرده و در ژورنال biofabrication به چاپ رسید. پروفسور David Mooney، نویسنده‌ی ارشد از دانشگاه هاروارد آمریکا، توضیح داد:
ریزمحیط تومور به عنوان شبکه‌ی پیچیده‌ای از اثرات متقابل سلول‌ها و ماتریکس خارج سلولی شناخته می‌شود. این اجزا در تنظیم پیشرفت تومور و انتشار سرطان به قسمت‌های دیگر بدن با یک‌دیگر همکاری می‌کنند. هدف ما درک بهتر چگونگی عمل این ارتباطات است که نهایتاً در پیش‌بینی و متوقف کردن رشد و انتشار تومورهای سرطانی کمک خواهد کرد.
در این راستا، محققان یک مدل سه‌بعدی آزمایشگاهی از یک تومور سرطانی ریه بر روی هیدروژل درهم‌تنیده ایجاد کردند. این امر به آنان اجازه داد تا چگونگی تأثیر ماکروفاژها _یک نوع سلول که توانایی احاطه و جذب باکتری و سلول‌های کوچک دیگر را دارد_ و قوام ماتریکس خارج سلولی بر گذار از حالت اپیتلیال به مزانشیمال را ارزیابی کنند. این مرحله یک قدم اساسی در متاستاز سلول سرطانی است.
مقاله‌ی مرتبط: کاهش سرعت انتشار سلول‌های سرطانی با استفاده از تکنیک CRISPR
دکتر Marta Alonso Nocelo، نویسنده‌ی مطالعه از کانون تحقیقات سلامتی Santiago de Compostela در اسپانیا، گفت:
ماتریکس خارج سلولی فقط یک ساختار حمایت‌کننده نیست؛ بلکه اکنون به عنوان یک جزء دینامیکی مهم و میزبان سیگنال‌های بیوشیمیایی و مکانیکی تنظیم‌کننده‌ی پیشرفت تومور شناخته شده است.
نتایج ما نشان داد که در نبود ماکروفاژها، تغییرات ماتریکس خارج سلولی انتشار و تهاجم سلول‌های سرطانی ریه را افزایش می‌دهد. در حضور ماکروفاژها، تغییر رشد سلول‌های توموری فقط زمانی اتفاق می افتد که ماتریکس خارج سلولی قوام سفتی داشته باشد.
این مطالعه بر اهمیت هر دو نوع سیگنال محلول و مکانیکی در پیشرفت تومور تأکید می کند. هم‌چنین نشان می‌دهد که چگونه ویژگی‌های مکانیکی ریزمحیط تومور می‌توانند رشد سلول‌های توموری را هم‌چون ماکروفاژها تحت تأثیر قرار دهند.
به گفته‌ی پروفسور Mooney، این نتایج درک ما را درباره‌ی چگونگی رشد تومورها و انتشار آن‌ها، عمیق‌تر کرد. گرچه مطالعات بسیاری در این زمینه موردنیاز است، اما این یک قدم امیدبخش به سوی یافتن راه‌هایی برای کم کردن سرعت این فرآیندها است.
