ارتش ایالات متحده آمریکا می‌خواهد پهبادهای کوچکی تولید کند که به طور خودکار پیدا کرده، شناسایی می‌کند و وسایل نقلیه و افراد را مورد هدف قرار می‌دهد. این کار واکنش سریع به تهدید را فراهم می‌کند، اما یک قدم به سمت پهباد مستقل برمیدارد که بدون نظارت انسان به هدف شلیک می‌کند.
این پروژه از الگوریتم‌های یادگیری ماشین از قبیل شبکه عصبی، برای تجهیز پهباد به عنوان کوچکترین مصرف کننده با هوش مصنوعی استفاده خواهد کرد. پهبادهای کنونی هوش کمتری دارند و ویدیوهای خام را به تحلیلگران منتقل می‌کنند تا هدف را مشخص کنند.
Paul Scharre از مرکز امنیت آمریکا، که اتاق فکر washington DC است، می‌گوید: در حال حاضر افراد زیادی توسط پهبادهای ارتش رصد می‌شوند،آن‌ها سپس تصمیم می‌گیرند که چه کار کنند.
ارتش آمریکا در حال حاضر پهباد کوچک را به میدان فرستاده است که می‌توانند اشیای متحرک را تشخیص دهند و یا وقتی اپراتور با دوربین روی آن قفل می‌کند، به صورت مستقل هدفی را دنبال کنند. چندین هزار فروند از آن‌ها در افغانستان، عراق و سوریه استفاده شده‌اند.
اما پروژه جدید بیشتر از این‌ها خواهد بود و توانایی شناسایی، تشخیص، طبقه بندی و هدف گیری را دارد، که کل فرایند را از پیدا کردن شخص به مورد هدف سلاح قرار دادن آن‌ها پوشش می‌دهد.
Stuart Russell از دانشگاه Berkeley کالیفرنیا، که اخیرا درباره این پهباد ابراز نگرانی کرده است می‌گوید:
به نظر می‌رسد آن‌ها در حال نزدیک شدن به سیستم‌های به سلاح‌های مستقل مرگبارند.گویا پنتاگون دستورالعمل‌هایی برای تضمین نظارت بر امور پهباد تعیین کرده است.
اما Russell آن را خیلی دلگرم کننده نمی‌داند.
در بهترین حالت پهباد هدف را به انسان نشان خواهد داد و او تعیین می‌کند که بزن یا نزن، که این به عنوان یک طرح سیستم مشکل ساز شناخته شده است، زیرا انسان خیلی سریع قضاوت را کنار می‌گذارد.
بسیاری از مطالعات بر سیستم‌های امنیتی، که شامل یکی از تکنیک‌های پهباد تحت نظر انسان است، اغلب در نبرد استفاده می‌شود.
دانشگاه برلین در سال ۲۰۰۸ نشان داد، اپراتورها تمایل دارند به تدریج تعداد دفعات بررسی خروجی دستگاه‌ها را کاهش دهند و اعتماد بیشتری نسبت به دستگاه ایجاد کنند. گرایشی که سوگیری به کنترل و هدایت دستگاه به طور خودکار شناخته می‌شود.
Russell:
البته که ترک کردن انسان بسیار آسان است.
Scharre، رهبر تیم شناساگر ویژه عملیات در ارتش آمریکا، تردید دارد که ارتش آمریکا خواستار سلاح‌های مستقل است. هر چند او مسائل دیگری را در نظر می‌گیرد.
Scharre:
مشکل با AL بی‌دوام بودن آن است. یعنی می‌تواند در یک آن از فوق هوشمند تا فوق کند ذهن تغییر کند و خطاهایی ایجاد کند که برای یک انسان احمقانه است.
مثال واضح آن لاک پشتی که با پرینتر سه بعدی چاپ شده بود و سیستم AL مرتبا آن را به عنوان سلاح شناسایی می‌کرد در حالیکه به چشم انسان این دو شباهتی ندارند.
پهباد های کوچک می‌توانند اشیایی که وجود دارند را پیدا کرده و شناسایی کنند. ارتش سعی دارد که این فناوری را وارد بخش تجاری کند.
Nabin Sharma از دانشگاه تکنولوژی سیدنی، می‌گوید:
این تکنولوژی هم اکنون بیرون موجود است، و به طور گسترده‌ای در دسترس ارتش ایالات متحده است.
سخنگویان ارتش ایالات متحده تا کنون دراین باره اظهار نظر نکرده است.
