هر دو برنامه‌ی مقایسه شده از کرم‌خوردگی دندان جلوگیری کردند؛ اما یک تکنیک ترکیبی منجر به پوسیدگی کمتر شد.
برنامه‌های پیشگیری در مدارس می‌توانند به طور قابل ملاحظه‌ای کرم‌خوردگی دندانهای کودکان را کاهش دهند – اما چه نوع درمانی باید در مدارس به منظور جلوگیری از پوسیدگی دندان‌ها ارائه شود؟
مطالعه جدید توسط محققان دانشکده دندانپزشکی NYU، منتشر شده در مجله BMC Oral Health، نشان می‌دهد که برنامه‌های پیشگیری از کرم‌خوردگی با ترکیبی از استراتژی‌های پیشگیری، ممکن است برای کاهش میزان پوسیدگی دندان از تک تک این روش‌ها موثرتر باشد.
کرم‌خوردگی دندان شایع‌ترین بیماری دوران کودکی در جهان است که حدود ۳۰ درصد از کودکان مدرسه‌ای و ۵۰ درصد از اقشار روستایی، اقلیت‌ها و یا کودکان دریافت‌کننده Medicaid (بیمه‌ی بهداشت مستمندان) در ایالات متحده را درگیر می‌کند.
مطالعات
برنامه‌های پیشگیری از کرم‌خوردگی دندان در مدارس به عنوان راهی مهم برای بهبود دسترسی به خدمات دندانپزشکی شکل گرفته است. در مناطق تحت حمایت پزشکی، این برنامه‌ها اغلب به عنوان تنها منبع مراقبت از دندان برای کودکان ارائه‌ی خدمت می‌کنند. در حالی که انجمن دندانپزشکی آمریکا از به کارگیری برنامه‌های پیشگیری از کرم‌خوردگی در مدارس حمایت می‌کند، هنوز سوالاتی در مورد ترکیب مطلوب خدمات درمان، همچنین میزان و دوره‌های مراقبت باقی می‌ماند.
دکتر Ryan Richard Ruff، استادیار بهداشت عمومی و اپیدمیولوژی و ارتقاء سلامت در دندانپزشکی در NYU که نویسنده اصلی این مطالعه است، می‌گوید: “با توجه به تغییرات زیاد برنامه‌های جلوگیری از کرم‌خوردگی دندان‌ها در مدارس، مقایسه اثر عوامل پیشگیری کننده مختلف، دوره‌های زمانی مراقبت و یا شدت درمان می‌تواند به طراحی برنامه مطلوب منجر شود”.
در این مطالعه، محققان دندانپزشکی NYU دو برنامه پیشگیری از کرم‌خوردگی در مدارس ابتدایی را که به بیش از ۸،۲۰۰ دانش آموز طی ۱۰ سال (۲۰۱۴-۲۰۰۴) ارائه شده است، مقایسه کردند. هر دو برنامه خدمات مراقبتی را به صورت دو بار در سال به کودکان ۵ تا ۱۲ سال ارائه دادند.
در یک برنامه، سیلانت‌ها فقط بر روی دندانهای آسیاب گذاشته شد (پیشگیری اولیه)، در حالی که در برنامه‌ی دیگر سیلانت‌ها را روی تمام دندان‌ها گذاشتند و ترمیم‌های درمانی موقت ارائه شد (پیشگیری اولیه و ثانویه). ترمیم درمانی موقت یک روش حداقل تهاجمی برای کنترل پوسیدگی دندان با پر کردن حفره با عامل آزاد کننده فلوراید می‌باشد. این روش به عنوان پلی بین تشخیص حفره‌ی دندان، به ویژه در یک محیط غیر سنتی یا در کودکان خردسال، و پر کردن و پوشاندن حفره‌ی دندانی با روش‌های پایدارتر است.
چشم انداز
هر دو برنامه پیشگیری از کرم‌خوردگی دندان در مدارس باعث کاهش خطر پوسیدگی درمان نشده در طول زمان شدند. در حالی که تعداد کل دندانهای پوسیده یا پر شده طی دوره مطالعه در هر دو برنامه افزایش یافت، برنامه جامعی که پیشگیری اولیه و ثانویه را ارائه می‌کرد، در مقایسه با برنامه‌ی فراهم کننده‌ی سیلانت برای دندانهای آسیاب، به طور قابل توجهی میزان حفره‌های جدید و درمان نشده را کاهش داد.
پروفسور Richard Niederman، دندان‌پزشک و مدير ارشد بخش اپيدميولوژي و ارتقاي سلامت در NYU که همکار مطالعه است، گفت: “برنامه پيشگيري از کرم‌خوردگی جامع، مخصوصا براي کودکان بدون دسترسی منظم به خدمات مراقبت از دندان، مي‌تواند به طور قابل توجهي بهتر از برنامه‌هاي سنتي سيلانت دندانهای مولار باشد.”
Ruff و Niederman به بررسی نحوه‌ی بهینه‌سازی روش‌های پیشگیری از کرم‌خوردگی دندان در مدارس ادامه می‌دهند. آن‌ها در حال حاضر دو تحقیق بزرگ را رهبری می‌کنند – یک مطالعه با سرمایه‌گذاری PCORI در Bronx و یک مطالعه با سرمایه‌گذاری NIH در New Hampshire – تا دو تکنیک پیشگیری از کرم‌خوردگی در برنامه‌های دندانپزشکی مدارس را مقایسه کنند. یکی از تکنیک‌ها درمانی پیچیده‌تر مشابه پیشگیری ترکیبی اولیه و ثانویه است، اما مطالعات Bronx و New Hampshireهمچنین استفاده از نقره دی‌آمین فلوراید را معرفی خواهند کرد. نقره دی‌آمین فلوراید یک مایع ضد‌پوسیدگی غیرتهاجمی است که بر روی دندان‌ها تزریق می‌شود تا پیشرفت پوسیدگی دندان را متوقف کند. برنامه‌های پیشگیری از کرم‌خوردگی دندان در مدارس در آمریکا در پاییز سال ۲۰۱۸ آغاز خواهد شد.
