محققان تغییراتی قابل اندازهگیری را در مغز کودکان مشاهده کردهاند که پس از فقط یک فصل بازی در آنها اتفاق میافتد؛ این تغییرات به معنای صدمه و آسیب به مغز نیست. با ما همراه باشید.
میلیونها کودک و نوجوان در سراسر جهان به صورت حرفهای فوتبال بازی میکنند و متخصصان همیشه دربارهی اثرات احتمالی آسیبهای مغزی و تأثیر آنها بر رشد مغز هشدار دادهاند. اگرچه این تحقیقات بر تغییرات مغز به عنوان نتیجهی صدمات متمرکز بودهاند.
بیشتر محققان بر این باورند که آسیبها مغزی برای این اندام بد هستند، اما نظرتان درمورد صدها نوع تأثیری که در طول یک فصل مغز میپذیرد و منجر به جراحات و رفتن به کلینیک نمیشود چیست؟ این بار محققان ضربات تراکمی زیر آستانهی آسیب و اثرات آن را بر مغز مورد بررسی قرار دادهاند.
تحقیق شامل ۲۵ نوجوان فوتبالیست مذکر است که بین سنین ۸-۱۳ قرار دارند. اطلاعات مربوط به ضربات به سر این افراد با سیستم تلهمتری ضربات سر ثبت شد و با اطلاعات مشابه از مدرسهها برای ارزیابی تناوب و شدت ضربات کلاه ایمنی، مقایسه گشت.
شرکتکنندگان در این آزمایش قبل و پس از فصل با استفاده از تصویربرداریهای عصبی چندمدلی شامل تصویربرداری تنسور انتشاری (DTI) مورد ارزیابی قرار گرفتند. این تکنیک نوعی پیشرفته از تصویربرداری MRI میباشد که تغییرات را در ساختارهای جزئی در مادهی سفید مغز نشان میدهد. علاوه بر این تمام بازیها نیز مورد بازبینی قرار گرفت تا دقت ضربات مغزی تأیید گردد.
مادهی سفید مغز از میلیونها فیبر عصبی تشکیل شده که آکسون نام دارند و مانند کابلهای ارتباطی مناطق مختلف مغزی به هم متصل میکنند. روش تصویربرداری DTI میتواند حرکت مولکولهای آب را در مغز و در طول آکسونها اندازه بگیرد. حرکت این مولکولها بطور مساعد یکپارچه است؛ اگر موردی غیرعادی در مغز وجود داشته باشد، حرکتهای مذکور بیشتر تصادفی خواهند بود.
نتایج، ارتباطی معنادار بین ضربات سر و این حرکتهای تصادفی در مجراهای مخصوصی از مادهی سفید و مجرای ترمینال (جایی که مادهی سفید به مادهی خاکستری میرسد) نشان دادند. هرچقدر ضربات سر این نوجوانان بیشتر بوده، به همان اندازه تغییرات نیز افزایش یافته است و علاوه بر این تغییرات مشابهی نیز در TBI (آسیب تروماتیک مغزی) گزارش شده است.
هنوز معلوم نیست که این تغییرات منجر به اتفاقات خاصی در مغز میشوند یا خیر. فوتبالیستها در طول دوران بازی خود دچار تغییرات فیزیکی زیادی میشوند و تغییرات مغز هم یکی از آن موارد است ولی هنوز نمیتوان دربارهی عواقب این تغییرات اظهار نظر کرد. تحقیقات بیشتری باید در این زمینه صورت بگیرد.