کاتاراکت یا آب مروارید به کدر شدن عدسی شفاف و طبیعی چشم می‌گویند. برای افرادی که آب مروارید دارند، نگاه کردن از طریق عدسی های کدر شده، تقریباً به‌مانند آن است که از طریق پنجره یخ زده یا مه آلود به بیرون نگاه کنند.
تاری دیدی که از آب‌مروارید ناشی می‌شود باعث سختی خواندن، رانندگی(مخصوصاً در شب) و حتی سختی تشخیص حالت چهره‌ی دوستانتان می‌شود.
بیشتر آب‌مروارید‌ها به‌کندی پیشرفت می‌کنند و به زودی در بینایی شما خللی ایجاد نمی‌کنند. ولی در اثر گذر زمان نهایتاً بینایی شما را مختل خواهند کرد.
در ابتدا نور کافی و قوی و استفاده از عینک می‌توانند به شما کمک‌کنند تا با آب‌مروارید خود کنار بیایید، ولی اگر این بینایی ضعیف‌شده‌ی شما در انجام کار‌های عادی زندگی‌تان خللی وارد کند، احتمالاً نیاز به عمل جراحی آب‌مروارید خواهید‌داشت. خوشبختانه، عمل جراحی آب مروارید به طور کلی یک روش ایمن و موثر است.
علایم
نشانه‌ها و علایم آب مروارید شامل موارد زیر می‌باشد:
- کدری، مات یا مبهم شدن دید
- افزایش مشکل بینایی در شب
- حساس‌شدن به نور و درخشندگی
- نیاز به روشنایی بیشتر برای مطالعه و فعالیت‌های دیگر
- مشاهده هاله در اطراف منابع نور
- تغییرات مکرر در نسخه‌ی عینک یا لنز‌های تماسی
- کم‌رنگ شدن یا زردی بینایی
- دوبینی در یک چشم
در ابتدا، کدری دید شما شاید فقط به بخش کوچکی از عدسی چشم شما تاثیر گذاشته‌باشد و شما به هرگونه کاهش بینایی خود مطلع نباشید! با بزرگ شدن آب‌مرواید بخش بیشتری از عدسی چشم شما درگیرخواهدشد و موجب انحراف مسیر نور عبوری از طریق عدسی می‌شود. این امر ممکن است موجب افزایش علایم قابل توجه در بینایی شما گردد.
مراجعه به پزشک
زمانی که متوجه هرگونه تغییر در بینایی خود شدید یک قرار ملاقات با پزشک برای بررسی چشم خود ترتیب دهید. اگر متوجه تغییر بینایی ناگهانی خود شوید – مثلاً دوبینی یا درخشش نور به طور غیرعادی، درد چشم یک‌باره، یا سردرد ناگهانی – فوراً سراغ دکتر خود بروید.
علل
اکثر آب‌مروارید‌ها زمانی به‌وجود می‌آیند که افزایش سن یا آسیب، بافتی که بافت تشکیل‌دهندۀ عدسی چسم را تغییر دهند. کاتاراکت به علت‌های ارثی و یا در اثر سایر عارضه‌های چشم به وجود می‌آید؛ مثل سابقه عمل جراحی چشم یا شرایط طبی از جمله دیابت. استفادۀ طولانی‌مدت از داروهای استروئیدی نیز می‌تواند موجب پیشرفت آب‌مروارید شود.
آب مروارید چگونه تشکیل می‌شود؟
عدسی (محلی که کاتاراکت در آن به وجود می‌آید) پشت قسمت رنگی چشم شما (عنبیه) قراردارد. عدسی، نور عبوری را متمرکز کرده و یک تصویر واضح و شفاف را در شبکیه‌ی چشم ایجاد می‌کند.
با افزایش سن، عدسی های چشم شما به تدریج انعطاف‌پذیری خود را از دست می‌دهند و نیز کدرتر و ضخیم‌تر می‌شوند. پیری و سایر شرایط طبی بافت‌هایی را که درون عدسی وجود دارند، تخریب می‌کنند و به یکدیگر می‌چسبانند و این بافت‌های متراکم‌شده باعث کدری قسمت‌هایی از چشم شما می‌شوند.
با پیشرفت این روند مناطق کدر‌شده عدسی شروع به متراکم‌تر شدن و گسترش می‌کنند. آب مروارید، نوری که از عدسی عبور می‌کند را منحرف کرده و یا مسدود می‌کند که این امر موجب جلوگیری از تشکیل یک تصویر واضح و مشخص در شبکیه می‌شود؛ در نتیجه بینایی مات می‌شود.
کاتاراکت به‌طور کلی در هر دو چشم به یک میزان پیشرفت می‌کند ولی نه همواره! آب مروارید تشکیل شده در یک چشم ممکن است شدیدتر از چشم دیگر باشد که باعث عدم مطابقت بینایی دو چشم می‌شود.
