ارتباط بین داروهای ضد التهاب و افسردگی شاید نقشی را که التهاب در وضعیت سلامت روانی ایفا میکند، درخشان تر کند.
داروهای ضد التهاب جدید، که هم اکنون برای درمان بیماریهای خودایمنی مثل پسوریازیس و آرتریت روماتوئید استفاده میشود، همچنین به عنوان داروهایی برای کاهش علائم افسردگی شناخته شده بود.
در آزمایشهایی که محققان بررسی میکردند، این داروها مستقیما بعنوان دارویی برای افسردگی استفاده نمیشد.بجای آن، این داروها بعنوان درمانهایی برای وضعیتهای خودایمنی آزمایش میشد، اما محققان داده ها را در مورد علائم افسردگی بیماران نیز جمع کردند.
دکتر کاندیکر(khandaker)میگوید:برای ما رفته رفته واضحتر میشود که التهاب نقشی در افسردگی دارد، و بررسی ما نشان میدهد شاید این امکان وجود داشته باشد که این افراد را با بعضی داروهای ضد التهاب درمان کنیم.با این حال، اینها داروهای ضد التهاب روزانه شما مثل ایبوپروفن نیست.
محققان روی گروهی از داروها که پروتئینهای التهابی بدن بنام سیتوکینها را مورد هدف قرار میدهند، تمرکز کردند.سیستم ایمنی بدن سیتوکینها را زمانی میسازد که با یک عفونت مبارزه کند.در افرادی که بیماری خود ایمنی دارند، سیستم ایمنی این سیتوکینها را به اشتباه میسازد، و نهایتا آنها سلولهای خود فرد را تخریب میکنند.
مطالعات قبلی اظهار داشتند که ارتباطی بین سطح سیتوکین در خون فرد و خطر افسردگی او وجود دارد.بررسی دیگر نیز نشان میداد که کودکان با سطح سیتوکین بالا مانند بزرگسالان بیشتر دچار افسردگی یا بیماری روانی میشدند.
به عنوان بخشی از تحقیق جدید، پژوهشگران تجزیه و تحلیلهای متعددی انجام دادند.در یکی از آنها برای مثال، محققان به هفت آزمایش تصادفی کنترل شده که این داروهای ضد سیتوکین و یک داروی مصنوعی را مقایسه میکرد نگاه کردند.این هفت آزمایش شامل ۲۳۷۰ نفر را با وضعیت خود ایمنی بود.
بیمارانی که داروهای ضد التهاب استفاده کرده بودند افزایش قابل توجهی در علائم افسردگی خود در مقایسه با افرادی که داروی مصنوعی مصرف کرده بودند، نشان دادند.
در یک آزمایش جدا، محققان فهمیدند آثار داروهای ضد افسردگی با افزایش در علائم فیزیکی همراه نبود.به عبارت دیگر، این داروها به افسردگی افراد کمک میکرد حتی وقتی که آنها به درمان علائم افراد خودایمن کمک نمیکردند.
بعلاوه، یافته ها اظهار داشتند که داروهای ضد سیتوکین شاید مخصوصا برای درمان افراد افسرده در شرایطی که داروهای ضد افسردگی مفید واقع نمیشوند، سودمند باشد.تحقیق قبلی نشان داد که بیمارانی که سطح بالاتری از التهاب در بدن دارند، داروهای ضد افسردگی کمتر مفید واقع میشوند.درنتیجه، ممکن است داروهای ضد التهاب برای این قبیل افسردگیها کارگر باشد.
دکتر پیتر جونز میگوید: ما به آزمایشهای بالینی نیاز داریم تا بفهمیم این داروها در افرادی که وضعیت مزمن ندارند که داروها نیز بری این افراد ساخته شده اند چقدر موثر است.علاوه بر آن، برخی داروها میتوانند اثرات جانبی جدی داشته باشند که لازم است در مورد آنها چاره ای بیندیشیم.
