Lisa Ronan، محقق درپارتمان روانشانسی در دانشگاه کمبریج انگلستان اذعان داشت به هنگام تکامل مغز در رحم، قشر یا سطح خارجی مغز (چیزی که عموما “ماده خاکستری” نامیده می‌شود) گسترش یافته و متعاقبا چین می‌خورد. در اصل، این گسترش باعث افزایش فشار در سطح خارجی می‌شود که نهایتا بوسیله چین خوردن کاهش می‌یابد.
مقاله مرتبط: چین‌های مغزی نتیجه تغییرات ژنتیکی
در اساس، فشردن دو انتهای یک تکه پلاستیک را تجسم کنید. در یک لحظه، سطح این تکه پلاستیک در پاسخ به افزایش فشار خم خواهد شد. یا اگر حیطه شما زمین شناسی است، برخورد دو صفحه تکتونیک را در نظر بگیرید: فشار در زمان برخورد به اندازه‌ای افزایش می‌یابد که صفحات، یک خم زمین شناختی را تجربه می‌کنند.
Ronan گفت این چین خوردگی‌های بی‌شمار انسان را قادر می‌سازد تا نورونهای بیشتری را در مغز خود جای دهد که به معنی مغز پیشرفته‌تر با توانایی‌های شناختی ارتقا یافته‌تر است.
بهر حال، مغز چین خورده در تمامی موجودات یافت نمی‌شود و مغز بسیاری از حیوانات چین نخورده‌است. در عوض، قشر مغز موشها حین تکامل، به انداره کافی گسترش نمی‌یابد تا به چین خوردن منجر شود، بدین مغنی که سطح مغز آنها در کل صاف است.
Ronan اذعان داشت: “چین خوردن (قشر) مغز غالبا در حیوانات با مغزهای بزرگتر رخ می‌دهد؛ ولی همواره این چنین نیست. برخلاف انتظار محققان طبق اندازه بزرگ مغز، برخی از پستانداران بزرگتر مانند manatee چین خوردگی‌های کمتری در قشر مغز خود دارند.”
دلیل خوبی برای این مورد وجود دارد: تشکیل یک چین خوردگی نه تنها به رشد کلی مغز بلکه به شرایط فیزیکی آن ناحیه از قشر نیز بستگی دارد. برای مثال، نواحی نازک‌تر در مقایسه با دیگر نواحی، آسانتر چین می‌خورند.
Ronan اذعان داشت: “شما با یک مغز چین خورده متولد شده‌اید. ولی نقطه جذاب و کلیدی gyrification (مطالعه چین خوردن قشر مغز) این است که مغز با الگوهای بخصوصی چین می‌خورد.”
با اینکه شیارها و فرورفتگی‌های مغز (که gyri و sulci نامیده می‌شوند) تصادفی بنظر می‌آیند، در حقیقت در میان افراد و حتی برخی گونه‌ها ثابت هستند. Ronan گفت این ثبات مهم است زیرا نشان دهنده‌ی معنی‌دار بودن چین خوردگی است.
نهایتا شرایط فیزیکی و الگوهای منحصربفرد هر نقطه از قشر با عملکرد آن مرتبط است.
Ronan اذعان داشت: “مسطح بودن قشر به تنهایی کافی نیست؛ بلکه عملکرد آن نیز باید مورد توجه قرار گیرد. فیلها در مقایسه با انسانها از مغزهای بزرگتر و چین خورده‌تری برخوردارند. ولی بطور واضح، ما در درخت تکامل، در بالاترین نقطه قرار داریم.”
به بیان دیگر، عملکرد قشر مغز ما در مقایسه با قشر مغز فیل که چین خوردگی‌های بیشتری دارد، حداقل در برخی زمینه‌ها پیشرفته‌تر است.
بهمین ترتیب چین خوردگی‌هایی که باعث می‌شود مغز ما شبیه کشمش باشد نهایتا کارآمد هستند؛ آنها ما را در جای دادن قشر مغز بیشتر در یک محفظه جمجمه‌ای مشابه یاری می‌کنند.
