نزاری یا کاشکسی (cachexia) با کاهش وزن (شامل آتروفی عضلانی) شناخته می شود و به طور معمول با ضعف شدید و خستگی مفرط همراه است. تحقیقات نشان می هد نیمی از بیماران مبتلا به سرطان از این وضعیت رنج می برند که به شدت کیفیت زندگی آنها را تحت تاثیر قرار می دهد. به نظر می رسد که ۲۲ درصد از مرگ بیماران سرطانی به این علت است.
علت ایجاد این وضعیت (که در برخی بیماران رخ میدهد و نه در بقیه) نامشخص باقی مانده و انتخاب ها برای مدیریت و تمرکز روی آن محدود است. اما اخیر محققانی از دانشگاه تگزاس پتانسیل استفاده از تستوسترون به همراه شیمی درمانی را برای بهبود تاثیر کاشکسیا بررسی کرده اند.
دکتر ملیندا شفیلد مور سرپرست این تیم تحقیقاتی گفته است:
ما امیدوار بودیم که بتوانیم نشان دهیم که اگر بیماران سرطانی تستستورون دریافت کنند می توانند حداقل فعالیت های روزمره خود را انجام داده ٬ از خود مراقبت کنند و درمان شوند.
یافته های این محققان که در Journal of Cachexia, Sarcopenia and Muscle منتشر شده است نشان می دهد که دادن تستوسترون به افرادی که از کاشکسیا رنج میبرند٬ می تواند کیفیت زندگیشان را تا حدی بهبود بخشد به طوری که میتوانند در بعضی از حرکات مستقل شوند.
معمول ترین روش برای کنترل کاشکسی درمان های غذایی ویژه است اما این روش هم غالبا در پیشگیری یا جبران کاهش وزن شدید موفق نیست. بنابراین محققان این تیم براساس اینکه می دانستند تستوسترون می تواند به ساخته شدن عضلات کمک کند٬ تحقیقات خود را شروع کردند.
تستوسترون در افراد سالم ماهیچه های اسکلتی را می سازد . بنابراین پژوهشگران این هورمون را در افرادی که ریسک بالایی برای تحلیل عضلانی داشتند به کار بردند تا این افراد بتوانند تا حدودی عملکرد خود را حفظ کنند. در اینصورت آنها می توانند درمان سرطان خود را شروع کنند.
برای آزمایش این تئوری ۵ سال تحقیقات روی داوطلبانی با کارسینومای سلول های سنگفرشی که نوعی سرطان پوست است٬ انجام شد.
بیماران شیمی درمانی یا رادیوتراپی یا هردو را برای درمان سرطان دریافت کردند. در طول فرایند درمان ٬ به مدت ۷ هفته بعضی از آنها پلاسبو (دارونما) دریافت کردند در حالی که به بقیه تستوسترون داده شد. مشاهده شد که در بیمارانی که تستوسترون بیشتر دریافت کرده بودند توده بدنی حفظ شد و توده بدنی بدوت چربی (LBM) ۳.۲ افزایش یافت. همچنین بیمارانی که بطور رندوم در گروه دریافت کنندگان تستوسترون به عنوان داروی کمکی قرار گرفته بودند فعالیت فیزیکیشان بهبود یافته بود. آنها قادر بودند از خواب بیدار شده و به فعالیت های پایه ای و زندگی روزمره مثل آشپزی ٬ نظافت ٬ و حمام رفتن بپردازند.
این اثرات می تواند یک دنیا تفاوت برای بیماران سرطانی به ارمغان آورد زیرا به آنها این امکان را می دهد که تا حدی استقلال خود را بازیابند.
در حال حاضر محققان در تلاشند تا پروتئوم (پروتئین کل ماهیچه های اسکلتی) ماهیچه های سرطانی را نشان دهند تا بتوانند توضیح دهند که چگونه سرطان در کل و بخصصوس کاشکسی ترکیب پروتئین ها را تحت تاثیر قرار می دهد. پروتئوم به ما می‌گوید که تستوسترون یا سرطان کدام پروتئین ها را به طور منفی یا مثبت تحت تاثیر قرار می دهد. و می توانیم مکانسیم ایجاد کاشکسی را متوجه شویم.
