شکی نیست که قرن گذشته , پیشرفتهای عمدهای در زمینه دندانپزشکی به وجود آمد. برای یادآوری پیشرفتهای گذشته، متخصصان در مناطق مختلف یک نگاه گذشتهنگر را فراهم کردهاند – و در برخی موارد، خاطرات شخصی – که ما را ” به آینده ” برمی گرداند، یک زمانی نه چندان دور که صحنه برای تکنولوژیهای دندانپزشکی که اکنون بدیهی فرض میکنیم ، آماده میشود.
فلوراید
نوشته دکتر گوستاوو کروز
در آغاز قرن بیستم،مراقبتهای دندانپزشکی تنها شامل یک عمل و راهحل بود: کشیدن دندان. تکنیکهای پیشگیری موثر وجود نداشت و به طور شگفت آوری، پوسیدگی دندان در ایالاتمتحده و اغلب کشورهای غربی رواج داشت.
سپس، در سال ۱۹۴۵، دکتر H. Trendley Dean ، اولین مسئول بنیاد ملی تحقیقات دندانپزشکی، و مسول فعلی موسسه ملی تحقیقات دندان و فک و صورت ( NIDCR )، مفهوم فلورایددارکردن آب را مطرح کردهاست. از آن زمان، فلورایددارکردن آب و استفاده گسترده ازخمیر دندانهای حاوی فلوراید بطور ریشهای شیوع و شدت پوسیدگی دندان – بویژه در میان کودکان -را کاهش دادهاند. شهرهای ایالاتمتحده برای اولین بار در سال ۱۹۴۵فلورایددار کردن آب را آغاز کردند. امروزه بیش از ۶۲ درصد جمعیت آمریکا، و تقریبا ۳۰۰ میلیون نفر در سراسر جهان، آب فلورایددارمینوشند. در سال های اخیر، مزایای فلوراید به وسیله استفاده در دهانشویههای حاوی فلوراید، مکمل ها و قرص ها، ژل های موضعی، جلادهندهها و سایر محصولات مانند مواد ترمیمی گسترش یافته است. مهمتر از همه، این مزایا هم برای کودکان و هم برای بزرگسالان است و در صورت مصرف ادامه می یابد.
تاثیرات
فلوراید دار کردن ارزان ترین، اساسی ترین و جامعه نگرترین روش دندانپزشکی برای کاهش پوسیدگی دندان، از دست دادن دندان، درد و رنج و غیبت از مدرسه و کار به این دلایل موجود است. به لطف مزایای فلوراید، از دست دادن دندان دیگر اجتناب ناپذیر نیست، افراد بالغ و بیشتری دندانهای خود را برای همیشه حفظ میکنند و کیفیت زندگی برای بسیاری ازآمریکاییها بهتر شدهاست. در واقع مرکز کنترل بیماریها اخیرا به فلورایددار کردن آب به عنوان یکی از دستاوردهای سلامتی عمومی در ۱۰۰ سال گذشته اشاره کردهاست.
با این حال، با وجود این پیشرفت ها، پوسیدگی دندان همچنان بیش از ۹۰ درصد از جمعیت ایالات متحده را تحت تأثیر قرار می دهد و توزیع آن ناهموار است و منجر به نابرابری شدید بهداشت دهان و دندان می شود.
دندانپزشکی در توان خود برای حل این مشکل با استفاده از فلوراید و سایر روش های پیشگیری از پوسیدگی در تلاش است تا عملا پوسیدگی دندان را در کودکان از بین ببرد و به طور قابل توجهی بیماری را در بزرگسالان کنترل کند. اکثر این روش ها در فرم های مختلف در فلووراید رسانی مشترکند. با توجه به این طیف گسترده ازروشهای جلوگیری از پوسیدگی، هدف از ترمیم و تعمیر بافتهای سخت آسیب دیده به کنترل، و بازسازی بافتهای از دسترفته تغییر کردهاست.
بیحسی
نوشته دکتر ساول بان
در دهه ۱۹۰۰ اکثر دندانپزشکان توانایی حرفهای را برای جلوگیری از انتقال درد محیطی و کاهش درد بیمار با استفاده از انواع بی حس کننده های موضعی دندانپزشکی پذیرفتند.
Drummond-Jackson, Hubbell, Jorgensen, Wyckoff, Bullard, Davidau, O’Neil, Verrill و دیگران بیهوشی وریدی را برای بیماران سرپایی دندانپزشکی با استفاده از عوامل مختلفی که ثابت شدهاند موثر و نسبتا ایمن دانستند، از جمله داروهای opioids، barbiturates، benzodiazepines و propofol . با این حال، گاهی اوقات مشکلات مدیریت بیمار رخ میدهند. از دهه ۱۹۴۰ تا ۱۹۷۰، Harry Seldin and Harry Langer ، دندانپزشکان را تشویق کردند که از روش استنشاقی به تنهایی استفاده کنند و دورههای کیفی و کتابهای درسی را بر روی” بی حسی نسبی ” تدوین کنند.
پزشکان و دندانپزشکان امروز توانایی بیهوشی بیشتری برای کنترل ترس، اضطراب، و درد دارند و بدون نگرانی شدید بیمار ، شیوههای تهاجمی را انجام میدهند. علاوه بر این، نظارت بر بهبود وضعیت بیمار در حال حاضر با استفاده از مانیتورهای علامت دار خود فعال یا پیوسته، پالس اکسیمتری، مانیتور دی اکسید کربن انتهایی و تجزیه و تحلیل bispectral است.
آینده حتی امیدوار کنندهتر است. بر اساس یافته های ژنتیک و هورمونی پیامدهای فعالیت های گیرنده دارو، اعتقادات در حال افزایش در میان دانشمندان وجود دارد که تسکین، آرام سازی و بیحسی عمومی می تواند برای هر فردی دقیق باشد. تجزیه و تحلیل بیسپکترال سطح آرام سازی با استفاده از الکترومغناطیس اصلاح شده می تواند به انعکاس عمق آگاهی هر بیمار کمک کند و ایمنی و کارایی را افزایش دهد. همانطور که برای قرن گذشته انجام شده است. بی حسی ادامه می دهد تا تاریکی روشن شود.