مطالعه‌ها نشان داده‌اند که نیمی از سگ‌ها از آشفتگی و ناراحتی صاحبان خود غمگین می‌شوند.
شاید سگ شما در هنگام افتادن در چاه، شما را از داخل آن نجات ندهد؛ اما باز برای کمک به شما تلاش می‌کند تا در را باز کند.
محققان سعی دارند تا دریابند که در صورتی که سگ از چشم و صدای صاحبش اذیت نشود، چقدر برای بازکردن در و کمک کردن به صاحبش تلاش می‌کند.
به نظرمی‌رسد، سگ‌ها تفاوت بین گریه و زمزمه کردن را متوجه می‌شوند.
محققان در نشریه‌ی “یادگیری و رفتار” گزارش کردند که سگ‌ها در صورت مشاهده صاحبان خود در حال گریه کردن، سعی می‌کنند سریعا در بسته را باز کنند.
جولیا مانور در دانشگاه ریپون در ویسکانسین، چندین سال پیش آزمایشی انجام داد، به گونه‌ای که هنگام بازی با بچه‌هایش در زیر کرک و پر بالش توسط بچه هایش، دفن شد.
او با شوخی شروع به کمک خواستن کرد.
مانور در اخبار NBC گفت “همسر من برای کمک به من نیامد؛ اما سگمان از پله ها پایین آمده و مرا بیرون کشید.”
نسلی از آمریکایی‌ها با خاطره سریال تلویزیونی “lassie” بزرگ شدند؛ در طول سریال یک سگ گله به طور پیوسته صاحب خود تیمی را، از دردسرهای مختلفی نجات می‌دهد.
امیلی سنفورد دانشجوی کارشناسی ارشد در دانشگاه ماکالاستر در سنت پل مینسوتا، همکار مانور در انجام آزمایشات، گفت: “هر فردی که صاحب سگ است، خاطره‌ی لیس زده شدن توسط سگش را هنگامی که خسته از کار به خانه آمده و گریه می‌کند را دارد.”
درواقع در پشت این موضوع علم قرار دارد.
یک تیم، آزمایشی با ۳۴ سگ و صاحبانشان انجام دادند.
سنفورد گفت: “سگ ها همراه صاحبانشان به آزمایشگاه آمده و در پشت در شیشه ای شفاف نشستند و از صاحبان سگ ها خواسته شد تا گریه و زمزمه کنند”.
صاحبان سگ‌ها هر چند وقت یکبار با گریه کمک خواستند.
سنفورد گفت : “ما انتظار داشتیم سگ‌ها در هنگام گریه‌ی صاحبانشان، بیشتر برای عبور از در تلاش کنند.”
همچنین سنفورد که اکنون در دانشگاه جانز هاپکینز در بالیتمور حضور دارد، اضافه کرد که بر خلاف انتظار ما سگ‌ها در هنگام گریه و زمزمه، به یک میزان به سمت در رفته و تلاش می‌کنند تا در را باز کنند؛ اما اتفاق جالب این بود که در هنگام دیدن گریه ی صاحبان خود این کار را سریع تر انجام میدهند.
این سگ‌ها از نژاد های مختلفی هستند بعضی دورگه و نیمی از آن ها تربیت شده بودند.
فقط نیمی از این سگ ها برای رسیدن به صاحبان خود به در فشار وارد می‌کنند و برخلاف انتظار، سگ های تربیت شده نسبت به بقیه ی سگ ها کمتر برای باز کردن در تلاش کردند.
همچنین اعضای تیم برای اندازه گیری ریتم قلبی، میزان استرس سگ ها را می‌سنجند.
اگر این سگ‌ها تحت استرس باشند، کمتر برای باز کردن در تلاش می‌کنند و سنفورد فکر می‌کند این سگ ها به میزان کافی غمگین بودند تا تلاشی نکنند.
محققان به این نتیجه رسیدند، اگر سگ‌ها می‌توانستند بیشتر از مشکلات خود به انسان ها توجه کنند، برای کمک به انسان‌ها در هنگام نیازشان تلاش می‌کنند؛ همچنین توانایی بازیگری صاحبان سگ نیز می‌تواند عامل دیگری برای برانگیختن این حس کمک باشد.
این تیم نوشته اند؛ تفاوت زیادی بین گریه و زمزمه ی انسان‌ها بوده که بعضی نسبت به بعضی دیگر متقاعد کننده تربودند.
مانور همچنین این آزمایش را برای سنجش میزان حس همدردی سگ‌ها نسبت به سگ‌های دیگر نیز ادامه خواهد داد.
سنفورد طی پیامی به صاحبان سگ‌ها نوشت که به سگ های خود سخت نگیرید.
سنفورد گف: “به نظر بهتر است همواره به یاد داشته باشید که سگ‌ها نسبت به وضعیت عاطفی انسان‌ها حساس هستند” و همچنین اضافه کرد که “شما ممکن است تصور کنید وقتی با سگ خود صحبتی می‌کنید، آنها هیچ ایده‌ای نسبت یه موضوع صحبتی شما ندارند.”
اما اینگونه تحقیقات، نشان داده‌اند؛ که اگر با سگ‌های خود رابطه خوبی داربد، سگ‌ها نسبت به عواطف انسان‌ها عکسالعمل نشان میدهند.
اما این موضع به این معنا می‌باشد که باید مرقب رفتارخود با سگمان باشیم که آیا با آنها رابطه خوبی دارید یا نه! چون بد رفتاری با آنها باعث آزردگی آنها می‌شود.
و اما در ارتباط با ضبط سریال : در سریال “lassie” ، “تیمی” واقعا به چاه نیوفتاده و در نتیجه سگش هیچ وقت به او کمکی نکرده است.
