انتشار این مقاله


علت داغ شدن گوش و قرمز شدن ناگهانی آن چیست؟

قرمز و داغ شدن گوش‌ می‌تواند علائم و دلایل مختلفی داشته باشد اما در اکثر موارد جای نگرانی نیست.

علت داغ شدن گوش را می‌توان به دلایل مختلفی نسبت داد. علاوه بر داغ شدن گوش، علائمی مثل قرمز شدن گوش، درد یا سوزش نیز می‌تواند ورودی‌های شنوایی ما را تحت تآثیر قرار دهد. در اکثر موارد، قرمز شدن گوش اگرچه می‌تواند آزاردهنده باشد، اما معمولاً علامت یک بیماری جدی نیست.

در این مقاله علاوه بر دلیل داغ شدن گوش، در مورد درمان، پیشگیری و زمان مراجعه به پزشک نیز بحث کرده‌ایم. با ما همراه باشید.


حتماً بخوانید:


علت داغ شدن گوش چیست

داغ و قرمز شدن گوش می‌تواند به دلیل وجود شرایط و عوارض متفاوتی همچون موارد زیر به وجود بیاید:

سندروم گوش قرمز

سندروم گوش قرمز از جمله بیماری‌های نادر است که شامل قرمز شدن و سوزش در قسمت بیرونی گوش بوده و علت داغ شدن یک گوش یا هر دو گوش می‌تواند تلقی شود. قرمزی گوش می‌تواند تنها چند ثانیه طول کشیده و یا تا چند ساعت ادامه داشته باشد.

در برخی از موارد، گرما، سرما یا مالیدن گوش می‌تواند باعث ایجاد این علائم شود و در برخی دیگر ممکن است دلیل قرمز شدن گوش نامشخص بوده و قرمزی و سوزش به طور خود به خود ایجاد شود. دلایل سندروم گوش قرمز شناخته شده نیستند، اما به نظر می‌رسد در افراد جوان به دلیل میگرن رخ دهد.

گرگرفتگی پوستی

گرگرفتگی (فلاشینگ یا قرمز شدن ناگهانی پوست) و سوزش پوست از جمله علت های قرمز شدن گوش می‌باشد. این علائم سبب قرمز شدن ناگهانی پوست به دلیل افزایش جریان خون در یک نقطه‌ی خاص می‌شود.

معمولاً فلاشینگ پوست در نتیجه‌ی واکنش‌های احساسی شدید مثل خشم یا خجالت رخ می‌دهد. این عارضه به دلیل تغییر سریع دمای هوا، مصرف الکل و تغییرات هورمونی نیز ایجاد می‌شود. قرمز شدن گوش ناشی از فلاشینگ می‌تواند علت داغ شدن گوش نیز باشد.

آفتاب سوختگی

آفتاب سوختگی نیز می‌تواند علت داغ شدن گوش ها باشد. آفتاب سوختگی پس از قرار گرفتن در معرض اشعه‌ی ماورای بنفش نور خورشید رخ می‌دهد. تخت‌های برنزه کننده نیز می‌توانند با گرفتن اشعه‌ی ماورا بنفش منجر به آفتاب سوختگی شوند. علائم قرمزی گوش ناشی از آفتاب سوختگی شامل سوزش و حساسیت نیز هست.
حتی ممکن است بسته به شدت آفتاب سوختگی، پوست تاول زده و پوسته پوسته شود.

عفونت پوست

عفونت پوست نیز می‌تواند علت قرمزی ناگهانی گوش ها باشد. عفونت‌های پوست مانند سلولیت، معمولاً در اثر باکتری‌ها ایجاد می‌ِشود. باکتری‌ها می‌توانند از طریق بریدگی، نیش حشرات و خشکی پوست وارد بدن شوند.

عفونت باکتریایی پوست که منجر به قرمزی گوش می‌شود، باعث ورم گوش و احساس درد هنگام لمس آن نیز می‌شود. علائم دیگر عفونت شامل خستگی، تب و لرز می‌شود.

اگزمای سبورئیک

اگزما یا درماتیت سبورئیک یکی از بیماری‌های رایج پوستی است که باعث قرمزی گوش‌ها می‌شود. اگزمای سبورئیک با قرمزی و ناهمواری پوست مشخص می‌شود که می‌تواند باعث سرخی سایر قسمت‌های بدن نیز مانند قسمت فوقانی پشت، صورت و قرمز شدن پشت گوش شود.

مطابق آن چه که انجمن ملی اگزمای آمریکا بیان داشته، علت بروز اگزمای سبورئیک ناشناخته است و تصور می‌شود که با ژنتیک و تقابل سیستم ایمنی با موجودات میکروسکوپیک موجود در پوست در ارتباط باشد. علائم این بیماری علاوه بر قرمزی پوست می‌تواند شامل خارش، سفید و پوسته پوسته شدن پوست نیز باشد.

پلی‌کندریت راجعه

پلی‌کندریت راجعه از بیماری‌های نادری است که می‌تواند منجر به سرخی و التهاب غضروف‌های بدن شود. راجعه عودکننده به این معنی است که علائم بیماری پس از از بین رفتن دوباره ظاهر می‌شود.

با وجود این که شرایط مذکور می‌تواند سایر قسمت‌های بدن مثل بینی، چشم‌ها، دنده‌ها، مجاری تنفسی و مفاصل را درگیر کند، اما گوش‌ها بیشتر تحت تأثیر پلی‌کندریت عودکننده قرار می‌گیرند.

دلیل اصلی پلی‌کندریت عودکننده به طور کامل مشخص نیست، اما محققان فکر می‌کنند ممکن است به دلیل بیماری‌های خودایمنی باشد.

سایر علائم پلی‌کندریت عودکننده علاوه بر داغ شدن گوش، شامل ورم، درد، مشکلات تعادلی و نقایص شنوایی است.

درمان داغ شدن گوش

درمان داغ شدن گوش وابسته به دلیل اصلی ایجاد آن می‌باشد. در برخی از نمونه‌ها مثل زمانی که قرمزی گوش در اثر فلاشینگ ایجاد شده است، درمان نیز لازم نیست.

مطابق با آکادمی پوست آمریکا، می‌توان آفتاب سوختگی خفیف را با لوسیون آلوئه ورا یا داروهای غیرتجویزی مثل ایبوپروفن درمان کرد. این افراد می‌توانند از یک حوله‌ی خنک و مرطوب نیز استفاده نمایند. در مواردی که علت قرمز شدن گوش جدی‌تر باشد؛ مثل عفونت باکتریایی پوست، معمولاً نیاز به معالجات پزشکی و مصرف آنتی بیوتیک وجود دارد.

لوسیون آلوئه ورا برای درمان داغ شدن گوش
لوسیون آلوئه ورا می‌تواند در درمان آفتاب سوختگی‌های خفیف مورد استفاده قرار گیرد

درمان پلی‌کندریت عودکننده معمولاً شامل محدود کردن علائم برای جلوگیری از آسیب به غضروف می‌شود. کورتیکواستروئیدها و داروهای سیستم ایمنی نیز می‌تواند برای کاهش عودها و عوارض جانبی مصرف شود.

داروهای متنوعی می‌تواند برای درمان سندرم گوش قرمز مورد استفاده قرار گیرد اما در حال حاضر هیچ درمان استانداردی وجود ندارد. برخی از افراد می‌توانند داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی را مؤثر بدانند.

داروهای تزریقی به عصب شنوایی بزرگ برای قطع درد در موارد شدید توصیه می‌گردد. عصب شنوایی بزرگ با حس گوش بیرونی در ارتباط است.

اگر علت داغ شدن گوش اگزمای سبورئیک باشد، معمولاً با یک کرم ضد قارچ پوستی درمان می‌شود. اگر علائم شدت بالایی داشته باشند، داروهای کورتیکوستروئید موضعی تجویز می‌شوند.

پیشگیری از داغ شدن گوش

راه‌های زیادی برای از بین بردن احتمال قرمزی گوش بسته به دلایل ایجاد آن وجود دارد. استفاده از کرم ضدآفتاب و محافظت از گوش‌ها با یک کلاه می‌تواند از آفتاب سوختگی گوش‌ها جلوگیری کند.

شست‌وشوی دست‌ها به صورت کامل و مکرر احتمال عفونت‌های پوستی را که منجر به قرمزی گوش‌ها می‌شود، کاهش می‌دهد. تمیز کردن و پوشاندن زخم‌های باز روی گوش و مرطوب نگه داشتن پوست‌های خشک نیز به پیشگیری از عفونت کمک می‌کند.

در سایر نمونه‌ها، احتمالاً امکان پیشگیری از علت داغ شدن گوش وجود نخواهد داشت. برای مثال، تقریباً توقف فلاشینگ و سوزش پوست غیرممکن می‌باشد. بیماری‌های خاصی مثل پلی‌کندریت عودکننده نیز قابل پیشگیری نمی‌باشد.

زمان مراجعه به پزشک

قرمزی گوش‌ها همیشه نیاز به معالجات پزشکی ندارند، اما افراد می‌توانند در صورت مشاهده‌ی تکرر و اذیت و یا مواجه شدن با درد و تغییرات شنوایی با پزشک در ارتباط باشند.

برای پیشگیری از عفونت‌های باکتریایی مثل سلولیت، مخصوصاً در صورت وجود تب مراقبت‌های پزشکی از اهمیت برخوردارند. سایر نشانه‌های عفونت عبارت است از: گر گرفتگی گوش، حساسیت و درد.

صحبت درباره‌ی نشانه‌های آینده‌ی قرمزی گوش در افراد مختلف بسته به دلیل ایجاد آن متفاوت می‌باشد. زمانی که قرمزی گوش در اثر آفتاب سوختگی و التهابات پوستی به وجود آمده باشد، معمولاً علائم آن در مدت کوتاهی از بین خواهد رفت.

در سایر موارد، قرمزی گوش می‌تواند علامتی از یک بیماری باشد که نیاز به درمان دارد. برای مثال، در حال حاضر درمانی برای پلی‌کندریت عودکننده یا سندروم گوش قرمز درمانی وجود ندارد، اما علائم ناشی از آن‌ها می‌تواند کنترل شود.

هانیه مظفری


نمایش دیدگاه ها (1)
دیدگاهتان را بنویسید