نور آبی موجب نابینایی می‌شود؛ وقتی بحث بینایی ما پیش می‌آید، رنگ‌های متنوع نور برای چشمان ما یکسان نیستند. پرتوهای نور آبی که طول موج کوتاه‌تر و انرژی بیش‌تری نسبت به سایر رنگ‌ها دارند، در گذر زمان می‌توانند به چشم‌ها آسیب بزنند. این پرتوها با دژنراسیون ماکولا که علت اولیه‌ی نابینایی است، ارتباط دارند. حال به مدد تیمی از محققان دانشگاه Toledo، می‌دانیم نور آبی چگونه باعث آسیب شده و در نتیجه، احتمالاً خواهیم توانست از آسیب ناشی از آن پیش‌گیری کنیم. آن‌ها مطالعه‌ی خود را در ژورنال Scientific Reports منتشر کردند.
از صفحه دور شوید
دژنراسیون ماکولا در اصل مرگ سلول‌های فتورسپتور یا گیرنده‌‌های بینایی موجود در شبکیه است. برای این مطالعه، محققان مولکول‌های رتینال را مورد بررسی قرار دادند که سلول‌های فتورسپتور برای دریافت نور و فرستادن سیگنال به مغز به آن‌ها نیاز دارند.
شما برای دیدن به منبع مستمری از مولکول‌های رتینال نیاز دارید. فتورسپتورها بدون رتینال‌هایی که در چشم تولید می‌شوند، کارآیی ندارند.
Ajith Karunarathne، محقق
محققان در آزمایشگاه رتینال را با سلول‌های متعددی از بدن شامل فتورسپتورها، نورون‌ها و سلول‌های قلبی ترکیب کردند. با تاباندن نور آبی به رتینال، مولکول‌های شیمیایی سمی تولید شد که سلول‌ها را از بین می‌برد.
بیشتر بخوانید:
ابزار اپتوژنتیک جدید برای کنترل پیام رسانی عصبی توسط نور آبی
دارویی برای درمان بیماری‌های شبکیه؛ قطره به جای تزریق
بازگرداندن بینایی به موش با کمک فتورسپتور مصنوعی
روزنه‌ی امید
این خبر تماماً بد نیست. محققان هم‌چنین متوجه شدند آلفا توکوفرول –مولکولی مشتق از ویتامین E- می‌تواند از مرگ سلولی جلوگیری کند. آن‌ها امیدوارند تحقیق‌شان بتواند به درمانی در قالب قطره‌های چشمی منتهی شود؛ درمانی که بتواند از سرعت دژنراسیون ماکولا بکاهد.
هر ساله بیش از دو میلیون مورد جدید دژنراسیون وابسته به سن ماکولا در ایالات متحده گزارش می‌شود. با یادگیری بیشتر در مورد مکانیسم‌های نابینایی و جستجو به دنبال راهی برای جلوگیری از واکنش‌های سمی ناشی از ترکیب رتینال و نور آبی، امیدواریم بتوان برای حفاظت از بینایی کودکان دنیای تکنولوژی کاری کرد.
