انتشار این مقاله


سرطان کلیه (بخش دوم)

درمان بیمار و تیم درمان درباره گزینه‌های درمان سرطان بحث می‌کنند. بهترین روش درمان به عوامل مختلفی، از جمله حال عمومی بیمار، نوع سرطان، گسترش آن و نیز روشی که خود بیمار ترجیح می‌دهد بستگی‌دارد. جراحی الگوی مراقبتی برای اغلب سرطان‌های کلیه می‌باشد. نوع جراحی که پزشک شما تجویز‌می‌کند براساس مرحله‌ی سرطان بیمار، وهم‌چنین وضعیت […]

درمان

بیمار و تیم درمان درباره گزینه‌های درمان سرطان بحث می‌کنند. بهترین روش درمان به عوامل مختلفی، از جمله حال عمومی بیمار، نوع سرطان، گسترش آن و نیز روشی که خود بیمار ترجیح می‌دهد بستگی‌دارد.

جراحی

الگوی مراقبتی برای اغلب سرطان‌های کلیه می‌باشد. نوع جراحی که پزشک شما تجویز‌می‌کند براساس مرحله‌ی سرطان بیمار، وهم‌چنین وضعیت سلامت او خواهد‌بود. شیوه‌های جراحی برای درمان سرطان کلیه شامل موارد زیر می‌باشد:

  • برداشتن کلیه آسیب‌دیده(نفرکتومی): نفرکتومی رادیکال شامل برداشت کلیه، حاشیه‌ای از بافت سالم و گره‌های لنفی مجاور می‌باشد. غده فوق‌کلیه نیز ممکن‌است برداشته‌شود.
    نفرکتومی می‌تواند بصورت جراحی باز باشد، طوری‌که جراح یک برش بزرگ ایجاد‌می‌کند تا به کلیه برسد. نفرکتومی نیز می‌تواند به‌صورت لاپاراسکوپی باشد، که با ایجاد تعدادی برش کوچک، یک دوربین و لوازم جراحی کوچک وارد بدن می‌کنند. جراح با نگاه‌کردن به صفحه‌نمایش نفرکتومی را انجام‌می‌دهد.
    در برخی موارد، این جراحی می‌تواند بصورت روباتیک انجام شود، این‌گونه‌که جراح با کنترل‌های دستی به روبات می‌گوید چگونه با استفاده لوازم جراحی عمل را انجام‌دهد.
  • برداشت تومور از کلیه(جراحی صرفه‌جویی نفرون): در طول این شیوه، که هم‌چنین نفرکتومی جزیی نیز گفته می‌شود، به جای برداشت کل کلیه، جراح تومور و نیز حاشیه‌ای از ناحیه سالم اطراف آن را برمی‌دارد. این جراحی نیز می‌تواند باز انجام‌گیرد یا توسط لاپاراسکوپی و روباتیک انجام‌شود.
    این نوع جراحی برای سرطان‌های کوچک کلیه معمول است، به‌خصوص هنگامی‌که فرد یک کلیه دارد.
    اگر جراحی صرفه‌جویی-نفرون ممکن‌باشد به نفرکتومی رادیکال ترجیح داده‌می‌شود، زیرا بافت کلیوی بیشتری باقی‌می‌ماند که عوارض کمتری دارد به‌عنوان مثال فرد کمتر دچار بیماری‌های کلیوی شده و احتمال نیاز به دیالیز کم‌است.

سرطان‌کلیه‌ای که عود‌می‌کند یا به قسمت‌های دیگر بدن پخش‌شود ممکن‌است قابل درمان نباشد، اما می‌تواند کنترل‌شود. این شیوه‌ شامل:

  • جراحی برای برداشت تومور هرقدر که ممکن‌است: اگر جراحی نتواند کل تومور را بردارد، دربرخی موارد ممکن‌است به برداشت هرچه ممکن تومور کمک‌کند. جراحی هم‌چنین ممکن‌است حتی برای توموری که به نواحی دیگر پخش‌شده نیز استفاده‌می‌شود.

درمان بدون جراحی

 برای مواقعیکه امکان جراحی وجود ندارد، می‌تواند شامل اعمال زیر باشد:

  • انجماد سلول‌های سرطانی(cryoablation): دراین شیوه با کمک اشعه ایکس، سرنگ مخصوصی را از طریق پوست به تومور کلیه واردمی‌کنند. گاز موجود در سرنگ سلول‌های سرطانی را خنک‌ کردن یا انجماد می‌کند.
    اطلاعات بلندمدت کافی درباره ایمنی و مؤثر‌بودن این روش برای سرطان‌کلیه وجود‌دارد. شیوه انجماد برای بیمارانی که تحمل جراحی را ندارند و نیز تومورهای کوچک مناسب‌است.
  • گرم‌کردن سلول‌های سرطانی(ریشه کنی با رادیوفرکانس): در این شیوه با کمک اشعه ایکس سرنگ مخصوصی را از طریق پوست به تومور وارد می‌کنند. یک جریان الکتریکی از طریق سرنگ به سلول‌های سرطانی وارد می‌شود و موجب گرم‌شدن یا سوختن این سلول‌ها می‌شود. این روش نیز برای بیمارانی که تحمل جراحی را ندارند و نیز تومورهای کوچک مناسب‌است.

دارو

  • داروهایی که از سیستم‌ایمنی بدن برای مبارزه با سرطان استفاده‌می‌کند(ایمونوتراپی): داروهای این دسته شامل اینترفرون و الدسلوکین(پرولوکین)می‌باشد، که نسخه‌ترکیبی موادی است که در بدن ساخته‌می‌شوند. اثرات‌جانبی این داروها شامل: احساس‌خنکی،تب،حالت تهوع،استفراغ و کاهش اشتها می‌باشد.
  • درمانی که جنبه‌های خاصی از سرطان را هدف قرار‌می‌دهد(داروهای نشان‌دار‌شده): این شیوه سیگنال‌های غیرطبیعی خاصی را که به سلول‌های سرطانی اجازه تکثیر‌می‌دهد متوقف‌می‌کند. این داروها در درمان سرطان‌هایی که پخش‌می‌شوند نیز مؤثر‌است. این داروها شامل: اگزیتینیب(ایلیتا)، بواکیزوماب(آواستین)، پازوپانیب(ووتریینت)، سورافنیب(نگزاوار) و سونیتینیب(سوتنت) سیگنال‌هایی را که نقشی در رشد رگ‌های خونی‌ای که سلول‌های سرطانی را تغذیه‌می‌کنند، متوقف‌می‌کنند.

تمسیرولیموس(نگزاوار) و اورولیموس(آفیناتور) سیگنالی را که به سلول‌سرطانی اجازه رشد و بقا می‌دهد، را متوقف‌می‌کنند.

این داروهای نشان‌دار‌شده می‌توانند عوارض نیز داشته‌باشند مانند: راش‌پوستی که می‌تواند شدید‌ باشد و نیز اسهال و خستگی.

رادیوتراپی

رادیوتراپی با استفاده از پرتوهای پرانرژی، مانند اشعه‌ایکس، سلول‌هاس سرطانی را از بین‌می‌برد. گاهی رادیوتراپی برای کنترل یا کاهش علایم سرطان‌کلیه که به سایرنواحی بدن مانند استخوان پخش شده‌اند بکارگرفته‌می‌شود.

درمان مکمل

هیچ مداوای مکمل و متناوبی که  برای درمان موفقیت‌آمیز سرطان‌کلیه ثابت‌شده‌باشد وجود‌ندارد. این درمان‌ها می‌توانند به بیمار کمک‌کنند تا با اثرات و نشانه‌های سرطان مانند پریشانی کنار‌بیاید.

افراد مبتلا به سرطان‌کلیه پریشانی را پس از تشخیص و طول‌درمان تجربه‌می‌کنند. دراین‌حالت افراد دچار کم‌خوابی، کم‌اشتهایی و غم می‌شوند.

درمان‌های مکمل که می‌تواند به بیمار برای کنار آمدن با سرطان کمک‌کنند:

  • هنر‌درمانی
  • ورزش
  • مدیتیشن
  • موسیقی‌درمانی
  • تمرینات ریلکسیشن
سینا پاکی


نمایش دیدگاه ها (0)
دیدگاهتان را بنویسید