نوشته شده توسط: Evan Hackel
اگر از یک گروهِ مردم بخواهید تا رهبران قوی را برایتان توصیف کنند، احتمالا شما بعضی از پاسخ‌های زیر را می‌شنوید:
- رهبران، قوی به نظر می‌رسند. آن‌ها با حضور فیزیکی مقتدرشان، دیگران را متقاعد می‌کنند که از آن‌ها پیروی کنند.
- رهبران در صحبت کردن بسیار توانا هستند. صدای قوی و زبان قدرتمندشان مردم را تشویق می‌کند.
- رهبران قاطع هستند. آن‌ها در ابتدا تصمیم‌گیری می‌کنند و سپس وارد عمل می‌شوند.
- رهبران کاریزماتیک هستند. وقتی وارد اتاق می‌شوند تمام توجهات را به سوی خود جلب می‌کنند.
همه‌ی ما نظراتی این چنین در مورد عنوان رهبر شنیده‌ایم. با این حال، به نظر من آن‌ها ناقص هستند و در اکثر اوقات غیر واقع‌اند. آیا برخی از رهبران، قد بلند، ظاهرِ خوب همراه با صدای پر طنین دارند؟ بله، اما این چیزی نیست که در ذات تمام رهبران یافت شود. اگر شما تردیدی در این عقیده احساس می‌کنید، اجازه دهید به گروهی از رهبران مشهور اشاره کنم که این صفات را ندارند:
- استیون هاوکینگ یکی از بزرگترین دانشمندان جهان و رهبران تفکر انتقادی بود اما با این حال او از محدودیت‌های فیزیکی رنج می‌برد.
- روث بدر گینزبرگ، قاضی دیوان عالی، یکی از عالی‌ترین مقام قضایی با تفکری زیرک در حقوق قضایی است اما آیا او با صدای کاملا پر طنینی صحبت می‌کند؟ مسلما که اینطور نیست.
- جف بزوس، مدیر عامل شرکت آمازون، در کسب و کار و تجارت تحولاتی اساسی ایجاد کرده است اما آیا او به خاطر نمود امرکنندگی، توجهات را به سوی خود جلب کرده است؟
- دالایی لاما و پاپ فرانسیس، معنویت قدرتمندی را به نمایش گذارده‌اند که طرز تفکر مردم را تغییر می‌دهد. با این حال آن‌ها افرادی متواضع هستند.
- شریل سندبرگ، مدیر دفتر فیس بوک و نویسنده‌ی کتاب تاثیرگذار Lean In، رهبر رویابینی است که نقش زنان را در جهان دچار تحول اساسی کرده اما رفتارهای او هویدای شخصیت آرام و متواضع اوست.
مقاله‌ی مرتبط: هنر رهبری
من فکر می‌کنم شما هم با این موضوع که چنین افراد متفاوتی، رهبرانی مهم هستند موافق باشید. آن‌ها اشتراکات فراوانی دارند. آن‌ها همه دلسوز و باهوش هستند. همه‌ی آن‌ها قادر به شناسایی، درک و بیان ایده‌ها و مفاهیم بسیار بزرگ هستند اما من می‌خواهم نظر خود را در این باره ارائه دهم که توانایی آن‌ها در رهبری، در ویژگی‌های دیگری که به آن‌ها اشاره شده است، یافت می‌شود …
همه‌ی آن‌ها افراد بسیار کنجکاوی هستند.
در حقیقت، آن‌ها زندگی خود را برای یافتن راه حل‌های جدید برای مشکلات قدیمی، روش‌های جدید برای انگیزه دادن به مردم، راه‌های جدید فکر کردن و حتی روش‌های جدید برای رفتار خود اختصاص داده‌اند؛ در حالی که افراد دیگر فکر می‌کنند که با یک بار فکر کردن، راه حل را می‌یابند. این افراد جستجوی خود را برای یافتن ایده‌های جدید متوقف می‌کنند اما رهبران بزرگ، خستگی ناپذیر به جستجوی بهتر خود ادامه می‌دهند.
در همه‌ی این افراد، شما می‌توانید الگوهای کنجکاوی، نظیر موارد زیر را بیابید:
۱. رهبران بزرگ از راهنمایی های مختلفی استفاده می کنند
این بدان معنی است که آن‌ها علاقه‌ی بسیاری در گوش دادن به سخنان دیگران دارند تا گوش دادن به سخنان خودشان. آن‌ها کنجکاو هستند که سخنان جوانان، افراد مسن و افرادی را که زمینه‌ی آن‌ها متفاوت از خودشان است، بشنوند و یاد بگیرند. آن‌ها بجای سکوت، مردم را به سخن گفتن دعوت می‌کنند. آن‌ها دائما به دنبال ایده‌های جدید و بهتر هستند. وقتی که سخنی در مورد مفاهیمی با پتانسیل بالقوه می‌شنوند، به طور خستگی ناپذیری آن سخنان را بررسی می‌کنند.
مقاله‌ی مرتبط: اهمیت گوش دادن در رهبری
۲. رهبران بزرگ در مورد ایده هایی که از حوزه هایی مانند هنر، ادبیات، فلسفه و غیره می آیند بسیار کنجکاو هستند
به عنوان مثال ما می‌دانیم که استیو جابز موضوع زیبایی را مورد مطالعه قرار می‌داد و او می‌خواست که محصولاتش نه اینکه فقط به خوبی کار کنند، بلکه خودشان بسیار جذاب باشند. آیا فقط از بابت اینکه محصولات بخوبی کار کنند او می‌توانستند به موفقیت برسد؟ احتمالا، اما کنجکاوی او محصولات اپل را در بازار منحصر به فرد ساخته است.
۳. رهبران بزرگ دائما به دنبال راه حل های جدید و بهتر هستند
در حالی که افراد دیگر به دنبال ایده‌هایی هستند که در گذشته، به خوبی موثر واقع بوده‌اند، رهبران خوب در جستجوی ایده‌هایی هستند که به طور چشمگیری جدید و بهتر هستند.
۴. رهبران بزرگ پذیرای انتقاد هستند
در حقیقت، آن‌ها ضمیر خود را کنار گذاشته و خود را با افرادی که ایده‌هایشان می‌تواند بهتر از ایده‌های خودشان باشد، احاطه می‌کنند.
۵. رهبران بزرگ محدودیت های خود را اعلام می کنند و در مواقع نیاز طالب کمک می شوند
به این ترتیب، هیچ محدودیتی بر توانایی رشد کردن آن‌ها وجود نخواهد داشت. وقتی که جف بزوس شروع به کار کرد، آیا او همه چیزهای مرتبط در مورد تکنولوژی سایت آمازون را می‌دانست؟ احتمالا نه، اما او کنجکاوی کرد تا از افراد مطمئن سوالات درستی بپرسد.
هر روز فرصتی برای گوش دادن به ایده‌های جدید فراهم می‌شود. سعی کنید چیزهای جدید یاد بگیرید و آن‌ها را امتحان کنید. اگر حس کنجکاوی، کلید رهبریِ مقتدر است (که من نیز به آن معتقدم)، از همین امروز شما می‌توانید بنای رهبری بزرگ را با ایجاد حس کنجکاوی در خود بسازید.
