«دو هفته گذشت و آخرین بازمانده از گونه ی من مرده است.»
به عنوان خطوط آغازین برای داستانی درباره ی آدم ربایی بیگانگان، بد نیست! این حتی بیشتر جالب می شود وقتی دریابید نویسنده اصلا انسان نیست. بلکه یک هوش مصنوعی تازه توسعه یافته است.
واداشتن ماشین به خلق داستان کاری دشوار است. به عنوان حداقل، یک داستان سرایی خوب باید توالی قابل قبولی از رخدادها را از ابتدا تا انتها داشته باشد. حفظ ارتباط داستانی میان چندین جمله امریست که مورد چالش سیستم های متنی فعلی است.
آنجلا فن از محققین هوش مصنوعی فیسبوک و کسی که به خلق هوش مصنوعی داستان سرا کمک کرده است، عنوان می کند: «آن ها به شکل بسیار ساده ای می نویسند و کلمه به کلمه تصمیم می گیرند چه بگویند.» به این معنا که هر جمله ممکن است به جمله ی پیشین نامربوط باشد.
برای حل این مشکل، تیم فیسبوک کار داستان پردازی را به دو مرحله تقسیم کرد؛ اول، سیستم شمایی از ساختار داستان ایجاد می کند. سپس جزییات را به این چارچوب اضافه کرده تا داستان هایی به طول ۱۵۰ کلمه تولید کند.
این تیم شبکه ی عصبی هوش مصنوعی را که از مغز انسان الهام گرفته است، با ۲۷۲،۶۰۰ داستان به نوشته ی انسان آموزش داده اند. داستان هایی که با ایده هایی مثل «جادوگر، جنگجو و کشیش» یا «بیگانگان انسان را می ربایند» همراه هستند. این ها از یک انجمن اینترنتی برای ایده های داستان نویسی که کاربران الهام بخش یکدیگر برای نوشتن بودند، اخذ شد.
این هوش مصنوعی با روش پاداش قطره ای به ازای هر رویدادی که می نویسد امتیاز می گیرد تا در مسیر درست داستان را ادامه دهد.
هوش مصنوعی گاه خود را تکرار می کند. مثل این خط: «او مطمئن نبود آیا می خواهد گریه کند یا دوست دارد که گریه کند.» فن میخواهد سیستم را پیشرفت دهد تا بتواند به نوشته ی قبل نگاه کرده و اصلاحش کند.
et
اما تیم خوشنود است که نرم افزار توانسته است داستان هایی را خلق کند که در طول آن کاراکترها غمگین باقی ماندند یا هوا طوفانی ماند. فن: «باقی ماندن روی موضوع برای مدل های شبکه ی عصب کاملا دشوار است زیرا آن ها حافظه ی آشکار ندارند.»
محققان سیستم خود را با سوال کردن از بازار هوش مصنوعی آمازون (Amazon’s Mechanical Turk) درباره ی این که آیا این داستان ها را به داستان های هوش مصنوعی های قدیمی ترجیح می دهند یا خیر، ارزیابی کردند. مردم در ۶۷ درصد مواقع داستان های نسل جدید را ترجیح دادند.
مارک ریدل از انستیتو تکنولوژی جورجیا می گوید: «این نتایج چشمگیر هستند. همیشه منطقیست که به مثال های گلچین شده مشکوک بود اما در کل بنده طرفدار بزرگ این پروژه هستم.»
ریدل و همکارانش تکنیک خود را برای ایجاد داستان هایی منسجم تر توسعه داده اند. به جای وابستگی به یک ایده، شبکه ی عصبی آن ها هدف به خصوصی را نشانه می رود. مثل سرانجام ازدواج کردن دو کاراکتر یا مجازات شدن یک خلافکار. این هوش مصنوعی با روش پاداش قطره ای به ازای هر رویدادی که می نویسد امتیاز می گیرد تا در مسیر درست داستان را ادامه دهد.
تیم ریدل سیستم خود را با استفاده از رویداد هایی برگرفته از خلاصه ی فیلم نامه ها آموزش داده اند. کارکنان در بخش هوش مصنوعی آمازون این شیوه را دارای توالی رویداد های قابل قبول تر نسبت به روش قبلی ارزیابی کرده اند.
به گفته ی فن، فعالیت تیم تحقیق هوش مصنوعی فیسبوک روی داستان پردازی بخشی از تلاششان برای توسعه ی نسل آینده ی هوش مصنوعی است. برای مثال می تواند در پیشنهاد دادن کلمه ی بعدی به شما هنگام نوشتن پیام پیشرفت کند.
نرم افزای که می تواند رشته ی کلام را به طور پیوسته تر منعقد کند، در امر ترجمه نیز می تواند یاری رسان باشد. به گفته ی فن، الگوریتم های موجود در ترجمه ی جملات مستقل خوب عمل می کنند اما از پس یک پاراگراف به خوبی بر نمی آیند. «داستان پردازی، الگوریتم های ما را در چنین حیطه های چالش برانگیزی می آزماید.»
