تحقیقات جدید نشان می دهد که چگونه سونامی هورمون‌ها در بارداری بر مغز زن تأثیر می گذارند.
دانشمندان درک خوبی از سلامت، رفتار و احوال مادر باردار و همچنین از رشد شناختی و روانی کودک او به محض تولد دارند. با این حال اطلاعات کمی در مورد تغییر مغز مادر هنگام بارداری وجود دارد.
دکتر Laura M. Glynn روانشناس از دانشگاه Chapman می‌گوید:
بارداری یک دوره‌ی بحرانی تغییر سیستم عصبی مرکزی در مادران است. در حقیقت امروزه ما در این مورد چیز زیادی نمی‌دانیم.
Glynn و Curt A. Sandman دکترا از دانشگاه ارواین کالیفرنیا، مقاله‌ای را در ژورنال اهداف فعلی علم روانشناسی (Current Directions in Psychological Science) منتشر کرده اند که به بحث در مورد تئوری‌ها و یافته‌های فعلی در مورد این زمان بحرانی زندگی زنان و هورمون‌ها در بارداری می‌پردازد.
خانم‌ها در هیچ زمانی به اندازه‌ی دوران حاملگی تغییر شدید هورمونی را تجربه نمی‌کنند. مطالعه حاکی از این است که هورمون‌های جنسی مغز زنان را برای پاسخ به نیاز‌های مادری آماده می‌کنند و به او در کاهش استرس و توجه بیشتر به نیاز‌های کودک کمک می‌کنند.
با این که هنوز این فرضیه مورد آزمون قرار نگرفته است؛ ولی Glynn گمان می‌کند که شاید علت بیدار شدن مادر از خواب به دنبال حرکت کودک تاثیر همین هورمون‌ها در بارداری باشد. در حالی که پدر هنوز در حال خروپف کردن است!
ویژگی دیگر مرتبط با بارداری که با این مطالعه نیز تایید شده است، «مغز مادر» یا حافظه‌ی معیوب مادر قبل و بعد از تولد است. به عقیده‌ی Glynn ممکن است در نتیجه‌ی این هورمون‌ها در بارداری، تغییرات شناختی و عاطفی ایجاد شود؛ اما نتیجه‌ی همه‌ی آن‌ها مادری حساس‌تر و کارآمد‌تر نسبت به کودکش است.
حتما بخوانید: مطالعات باروری هورمونی را یافته‌اند که از فرآیندهای اوایل بارداری پشتیبانی می‌کند
این مقاله یافته‌های جدید در مورد تاثیر محیط قبل از تولد را بر سلامت کودک بیان می‌کند. برای مثال شواهد نشان می‌دهد که نه تنها محیط نامناسب قبل از تولد بلکه سوتغذیه و افسردگی نیز احتمال خطرات برای کودک را بالا می‌برد. انطباق بین زندگی در رحم و زندگی در خارج آن نیز ممکن است بسیار مهم باشد.
حتما بخوانید: افسردگی در زمان بارداری با ساختار مغز غیرطبیعی در کودکان ارتباط دارد
جنینی که مادرش دچار سوتغذیه است هنگام تولد بهتر می‌تواند به کمبود غذا عادت کند و اگر به شکل عادی تغذیه شود، ممکن است دچار چاقی شود.
زمان هم مسئله‌ی بسیار مهمی است. اگر مادر در اوایل بارداری دچار اضطراب شود، می‌تواند باعث اختلالاتی در رشد شناختی در کودک شود. وجود همان مقدار از هورمون‌های استرس در اواخر بارداری باعث افزایش رشد مغزی در کودک می‌شود.
همانطور که مامان به طور دائمی روی جنین اثر می گذارد، علم جدید نشان می دهد که جنین نیز همان تاثیر را بر مامان دارد. حرکات جنین، حتی هنگامی که مادر از آن اطلاعی نداشته باشد نیز می‌تواند باعث افزایش ضربان قلب مادر، افزایش هدایت پوستی و افزایش ارسال سیگنال‌هایی که در پیوند بین مادر و جنین تاثیر دارند، شوند.
سلول‌های جنینی می‌توانند از طریق جفت وارد خون مادر شوند. Glynn در این باره می‌گوید:
بسیار جالب است که بدانیم این سلول‌ها جذب مناطق خاصی از مغز می‌شوند و از این طریق در بهینه سازی رفتار‌های مادری نقش دارند.
Glynn تذکر می‌دهد که بیشتر این مطالعات بر روی جانوران جونده انجام شده است که بارداری‌شان با بارداری انسان بسیار متفاوت است. باید آزمایشات بیشتری بر روی انسان انجام شود. او بسیار خوشبین است که داشتن تصویری گسترده‌تر از تغییرات مغز و هورمون‌ها در بارداری، می‌تواند به بهبود وضعیت کودک و خود مادری که در خطر است، کمک کند.
