آویشن یک گیاه مدیترانه‌ای است که کاربردهای دارویی، رژیمی و آرایشی دارد. گل‌ها، برگ‌ها و روغن آویشن، برای درمان طیف وسیعی از علائم و بیماری‌ها استفاده می‌شوند.
این گیاه باعث بهبود اسهال، درد معده، ورم مفاصل (آرتروز) و گلودرد می‌شود.
رایج‌ترین واریته‌ی این گیاه، Thymus vulgaris است.
این مقاله به کاربردهای درمانی، غذایی و هم‌چنین تاریخچه‌ی محبوبیت آویشن در میان مردم می‌پردازد.
حقایقی در مورد آویشن
- محققان معتقدند آویشن خواص ضدباکتریایی، حشره‌کشی و احتمالا ضدقارچی دارد.
- انسان‌ها در طول تاریخ برای حمام کردن یا محافظت در برابر طاعون، از آویشن استفاده می‌کردند.
- این گیاه به صورت تازه، خشک‌شده یا اسانس مورد استفاده قرار می‌گیرد.
فواید آویشن
تیمول یکی از ترکیبات طبیعی شناخته‌شده به عنوان بایوسید است.
مواد بایوسید ترکیباتی هستند که باعث نابودی ارگانیسم‌های بیماری‌زا، از قبیل باکتری‌های عفونی می‌شوند.
در کنار سایر بایوسیدها مثل کارواکرول، آویشن خواص ضدمیکروبی قوی دارد.
یک مطالعه از سال ۲۰۱۰ نشان می‌دهد که تیمول میتواند باعث کاهش مقاومت میکروبی در داروهای رایج از جمله پنی‌سیلین شود.
آویشن توانایی کشتن پشه‌ی tiger را دارد!
پشه‌ی tiger بومی مناطق گرمسیری و نیمه‌گرمسیری آسیای جنوب شرقی است.
از دهه‌ی ۱۹۹۰، این پشه در سراسر جهان منتشر شده و ناقل ویروس West Nile، تب زرد، انسفالیت St. Louis، تب دنگی و تب Chikungunya است.
یک تیم پژوهشی در دانشگاه ملی Chungbuk در کره‌ی جنوبی گزارش کرده است که ترکیبی از تیمول، alpha-terpinene و کارواکرول در کشتن پشه‌ی tiger موثر است.
آویشن توانایی کاهش فشار خون را دارد!
محققان در دانشگاه Belgrade در Serbia در آزمایش‌هایی که روی رت‌ها انجام داده بودند، دریافتند عصاره‌ی محلول آویشن وحشی (Thymus serpyllum) باعث کاهش فشار خون می‌شود.
رت‌ها همانند انسان به فشار خون پاسخ می‌دهند؛ بنابراین این یافته‌ها میتواند بر انسان نیز دلالت داشته باشد.
با این وجود، آزمایش‌های بیشتری لازم است تا داده‌ها به اثبات برسند.
آویشن میتواند باعث محافظت در برابر عفونت‌های باکتریایی غذایی شود!
یک تیم پژوهشی در مرکز مطالعات علوم دامپزشکی و حیوانات در پرتغال، فعالیت ضدمیکروبی اسانس‌های استخراج‌شده از طیفی از گیاهان معطر، از جمله آویشن را بررسی کرده است.
آن‌ها گزارش کردند که روغن آویشن، حتی در غلظت‌های پایین، میتواند در برابر چندین باکتری غذایی رایج، به عنوان محافظ محصولات غذایی باشد. این باکتری‌ها بیماری‌های مختلفی را برای انسان ایجاد می‌کنند.
مطالعه‌ای در لهستان این آزمایش را با روغن آویشن و روغن اسطوخودوس انجام داده است؛ محققان این مطالعه مشاهده کرده‌اند که روغن آویشن در برابر سویه‌های مقاوم Staphylococcus، Enterococcus، Escherichia و Pseudomonas موثر است.
آویشن میتواند باعث محافظت از سرطان کولون شود!
مطالعه‌ای در Lisbon، پرتغال، نشان داده است که عصاره‌های آویشن mastic (Thymus mastichina) میتواند انسان‌ها را در برابر سرطان کولون محافظت کند.
آویشن توانایی مبارزه با سرطان سینه را دارد!
محققان در ترکیه، تاثیر آویشن وحشی در فعالیت سرطان سینه و به ویژه تاثیر آن را در اپوپتوز (مرگ برنامه‌ریزی شده‌ی سلولی) و وقایع مرتبط با ژن این سرطان بررسی کرده‌اند.
آن‌ها دریافتند آویشن وحشی، باعث مرگ سلولی در سلول‌های سرطان سینه می‌شود.
آویشن میتواند باعث از بین رفتن عفونت‌های مخمری شود!
قارچ Candida albicans، علت رایج عفونت مخمری در دهان و واژن است. این عفونت به صورت راجعه است که به آن “برفک” می‌گویند.
محققان در دانشگاه Turin،ایتالیا، دریافتند که اسانس آویشن به طور قابل توجهی باعث افزایش تخریب قارچ Candida albicans در بدن انسان می‌شود.
آویشن میتواند باعث طولانی شدن پایداری روغن‌های خوراکی شود!
اکسیداسیون لیپیدها مشکلی جدی در فرآیند پخت غذا و نگه‌داری آن است. این فرآیند میتواند باعث کاهش کیفیت، پایداری، سلامتی و ارزش غذایی روغن‌های خوراکی شود.
دانشمندان از Warsaw ،روسیه، آزمایش کردند که آیا عصاره‌ی آویشن میتواند باعث طولانی شدن پایداری روغن آفتاب‌گردان در دماهایی متفاوت شود یا خیر!
آن‌ها دریافتند که آویشن میتواند یک آنتی‌اکسیدان خوب برای روغن آفتاب‌گردان باشد.
آویشن میتواند باعث درمان مشکلات پوستی رایج شود!
مشکلات پوستی در سراسر جهان رایج است. در برخی کشورها، راه‌های گیاهی درمان‌های مهمی به حساب می‌آیند.
یک تیم پژوهشی در دانشگاه Addis Ababa، اتیوپی، مطالعه‌ای انجام داد تا فواید درمانی کرم عصاره‌ی بابونه‌ی ۱۰ درصدی و کرم اسانس ضدقارچی آویشن ۳ درصدی را بر ضایعات شبیه اگزما بررسی کند.
آن‌ها متوجه شدند در ۵/۶۶% از افرادی که با کرم ضدقارچی حاوی اسانس آویشن درمان شده بودند، بهبودی کامل رخ داده است؛ در حالی که در فقط در ۵/۲۸% از افرادی که پلاسبو (دارونما) دریافت کرده بودند، بهبودی مشاهده شد.
نتایج استفاده از کرم بابونه، مشابه نتایج گروه پلاسبو بود.
محققان نتیجه گرفتند:
کرم اسانس آویشن ۳ درصدی میتواند راهی نسبتا مقرون به صرفه و در دسترس برای درمان و بهبودی عفونت‌های قارچی خفیف تا متوسط باشد.
با این حال، محققان مطالعات بیشتری را در این زمینه توصیه می‌کنند.
آویشن میتواند باعث بهبود آکنه شود!
دانشمندان Leeds از انگلستان، تاثیر خیسانده‌ی صمغ myrrh (از گیاه Commiphora myrrha)، گیاه همیشه بهار و آویشن را روی Propionibacterium acnes (باکتری مولد آکنه) بررسی کردند؛ آن‌ها دریافتند که آویشن میتواند در درمان آکنه موثر باشد.
خواص ضدمیکروبی آویشن از غلظت‌های استاندارد benzoyl peroxide بیشتر است؛ benzoyl peroxide ماده اولیه‌ی موثر در بیشتر کرم‌ها و ژل‌های شست و شوی آکنه است.
benzoyl peroxide هم‌چنین باعث احساس سوزش و التهاب در پوست می‌شود؛ بنابراین خیسانده‌ی آویشن میتواند راهی برای درمان آکنه باشد که به عوارض جانبی کم‌تری منجری می‌شود.
تاریخچه‌ی مصرف آویشن
مصریان باستان از آویشن به عنوان مایعی برای حمام‌کردن استفاده می‌کردند. در یونان باستان، آویشن برای ایجاد بخار در معابد و معطر کردن آب حمام استفاده می‌شده است.
رومی‌ها برای مزه‌دار کردن پنیر و نوشابه‌های الکلی از آویشن استفاده می‌کردند. ظاهرا این گیاه در روم برای درمان افرادی که خجالتی بوده‌اند کاربرد داشته است. ارتش روم هنگامی که بریتانیایی‌ها جزایر بریتانیا را فتح کردند، آویشن را به آن‌ها معرفی کرد.
هیپوکرات‌ها در سال‌های ۴۶۰ تا ۳۷۰ قبل از میلاد زندگی می‌کردند و امروزه به عنوان “پدر پزشکی غرب” شناخته می‌شوند. آن‌ها آویشن را برای بیماری‌های تنفسی پیشنهاد می‌کردند. مردم نیز آویشن را در باغچه و روستاهای خود می‌کاشتند و جمع‌آوری می‌کردند.
زمانی که در دهه‌ی ۱۳۴۰ طاعون اروپا را گرفتار کرد، مردم برای محافظت از طاعون، لباس‌هایی از آویشن به تن می‌کردند.
ممکن است تحقیقات علمی، این کاربردهای مخصوص در تاریخ را نپذیرد ولی نشان می‌دهد که آویشن خواص درمانی دارد که انسان‌های عصر مدرن می‌توانند آن‌ها را به کاربرهای مفید تبدیل کنند.
اشکال مورد استفاده‌ی آویشن
می‌توان از برگ‌های تازه‌ی آویشن در چای و آشپزی استفاده کرد. هم‌چنین می‌توان برگ‌های آویشن را بین لایه‌های حوله و لباس قرار داد تا پارچه از گزند حشرات دور باشد.
اسانس آویشن که معمولا به عنوان روغن آویشن شناخته می‌شود، حاوی ۲۰ تا ۶۰ درصد تیمول است.
تولیدکننده‌ها روغن آویشن را برای مصارف گوناگونی استخراج می‌کنند؛ از قبیل عطر دادن به صابون یا اضافه کردن به دئودورانت‌ها.
مردم روغن آویشن را به عنوان ضدعفونی‌کننده و دفع‌کننده‌ی حشرات استفاده می‌کنند. تیمول یکی از مواد رایج نگه‌دارنده‌ی گوشت است. هم‌چنین کشاورزان زیتون، معمولا تیمول را به روغن زیتون اضافه می‌کنند.
برخلاف برگ‌های تازه‌ی آویشن، انسان نمی‌تواند اسانس یا روغن آویشن را به طور مستقیم بخورد یا بر روی پوست استفاده کند. باید روغن آویشن را در یک روغن حلال مثل روغن زیتون رقیق کنید.
سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA)، روغن آویشن را جز موارد ایمن (GRAS) برای مصارف مورد نظر طبقه‌بندی کرده است.
با این حال هر فردی که تصمیم به ایجاد تغییری بزرگ در درمان از طریق آویشن دارد، ابتدا باید با پزشک مشورت کند.
چگونه می‌توانیم آویشن را به مقدار بیشتری به رژیم غذایی اضافه کنیم؟
افزودن آویشن به رژیم غذایی به دلیل تطبیق‌پذیری و تنوع آن، راحت است. می‌توانید برگ‌های تازه‌ی آن را روی تحم‌مرغ پخته‌شده، مرغ، گوشت یا غذای دریایی بریزید.
سعی کنید آویشن تازه را به سالادهای خود اضافه کنید و آن را روی سوپ‌ها و پاستا بریزید. هم‌چنین می‌توانید غذاهای گوشتی مثل مرغ یا ماهی را قبل از طبخ با آویشن پر کنید و با افزودن آب و سایر نوشیدنی‌ها، آن را بپزید.
