محققان دانشگاه Cardiff به تازگی یافته اند که توانایی سرطان در تخریب سلولها سیستم ایمنی مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته که باعث ایجاد ایده های نو به منظور مبارزه با طیف وسیعی از سرطانها بودهاست.
با استفاده از ویرایش ژنوم CRISPR، تیم مهندسی ژنتیک سلول های T-killer را یک گام به جلو برد با حذف گیرندههای غیرسرطانی خاص و جایگزینی آنها با رسپتورهایی که سلولهای خاص سرطانی را تشخیص میدهند و آنها را از بین میبرد.
دکتر Mateusz Legut از دانشگاه کاردیف، که در حال تحقیق در زمینه تحقیقات سرطان در انگلستان بود، در دانشکده پروفسور اندرو سیول، سرپرستی این تحقیق را برعهده داشت، گفت:
تا کنون میدانستیم که، سلولهای T به منظور مبارزه با سرطان طراحی شدهبودند، این نوع از سلولها دارای دو نوع گیرنده هستند گیرندههای درمانی که در آزمایشگاه به این سلولها اضافه شده است و نوع دیگری از گیرندهها که به طور طبیعی رو یاین سلولها وجود داشتهاست. از آنجا که تنها فضا اندکی درسطح یک سلول برای جایگیری گیرندهها وجود دارد، آن دسته از رسپتورهایی که مخصوص سرطان هستند نیاز به رقابت با گیرنده۲های سلول برای ایفای عملکرد خود هستند. گیرندههای خودی سلول این رقابت را به نفع خود میبرند و فضا را تنها برای تعداد محدودی از گیرنده های خاص جدید سرطانی باز میکنند، که به این معنی است که سلولهای Tای با تکنولوژی فعلی مهندسی شده اند، هیچگاه به طور کامل پتانسیل تبدیل شدن به سلولهای کشندهی سرطان را به دست نمی آورند.
سلولهای T که ما با استفاده از ویرایش ژنوم انجام دادیم، هیچ یک از گیرندههای خود سلول T را ازدست ندادند، و بنابراین تنها گیرندهای که میتوان از آنها استفاده کرد، گیرندههای خاص سرطانی است. در نتیجه، این سلول ها میتوانند هزاران بار در دیدن و کشتن سرطان بهتر از سلولهای آماده شده با استفاده از روش فعلی باشد.
سلولهای T بخشی از سیستم ایمنی بدن هستند که به طور معمول به ما کمک میکند تا از عفونتهای باکتری و ویروسی مثل ویروس آنفولانزا جلوگیری کنیم. برخی از سلولهای T نیز قادر به حمله به سلول۲های سرطانی هستند. تقویت و بهرهبرداری از فعالیت ضد سرطان T-سلولهای بدن خود موجب شده است تا به اصطلاح ایمنوتراپی ایجاد شود که در حال حاضر زمینه درمان سرطان را تغییر میدهد و حتی امید به بهبودی بیماران در مرحلهی نهایی بیماری را ممکن میسازد.
این تیم معتقد است که در تلاش برای بهبودی این عملکرد در تکنولوژی ویرایش ژن پیشرفت انقلابی در ایمونوتراپی سرطان محسوب میشود، و درمان هایی که در کارآیی بیسابقه بودند و برای گروههای گسترده ای از بیماران مبتلا به انواع مختلف سرطان مناسب میباشد.
پروفسور اندرو سیول از دانشکده پزشکی دانشگاه کاردیف میگوید:
بهبود حساسیت در تشخیص سرطان که میتواند با ویرایش گیرنده۲های طبیعی و سپس جایگزینی آنها با گیرندههایی که سلولهای سرطانی را تشخیص میدهند یک پیشرفت چشمگیر محسوب میشود. مسلما نیازهای بالینی در آینده برای درمان سرطان از این پیشرفت استفاده خواهندکرد.
پروفسور الیور اتمن، رئیس هماتولوژی دانشگاه Cardiff و همکار سرپرست مرکز پزشکی سرطان تجربی کاردیف (ECMC)، که همچنین در این مطالعه نیز همکاری کرده است، افزود:
ایمونوتراپی، بهره برداری از سلولهای ایمنی خود بدن، به درمان جدید و امیدوارکنندهای برای برای طیف وسیعی از سرطان ها تبدیل شدهاست و نشان دهندهی یکی از بزرگترین پیشرفتها در درمان سرطان است که برای مدتها در یادها باقی خواهد ماند. من اعتقاد دارم که روش بهبود یافته ساخت سلول های T-Cell خاص، نسل جدید آزمایش های بالینی را هدایت می کند و در آزمایشگاه برای کشف گیرنده های سلول های جدید سلول های سرطانی و اهداف جدید برای درمان سرطان توسط محققان مورد استفاده قرار میگیرد.
این تحقیق در آزمایشگاه انجام شده است و هنوز به آزمایشات بالینی وارد نشده است. سرمایه گذاری آن توسط Cancer Research UK و Wellcome انجامشد.