پروتئینی که می‌تواند تغییر شکل دهد و در مغز تجمع یابد، سبب شکل‌گیری و بازیابی خاطراتی در مگس میوه شده‌است.
توانایی تغییرشکل مشخصه‌ی نوع خاصی از پروتئین با نام پریون‌ها می‌باشد که می‌توانند از فرمی به فرم دیگر تغییر یافته و تحت شرایطی تجمع یابند.
در مغز مگس میوه، توده‌های پریون مانندی با نام Orb2 وجود دارند که می‌توانند خاطراتی طولانی مدت را ذخیره کنند. طی پژوهش‌هایی که در سازمان تحقیقات پزشکیِ Stowers در شهر کنزاس ایالت متحده انجام شده‌است، کشف این خاصیت پریون‌ها می‌تواند به پیدایش راهی جدید برای درمان بیماری آلزایمر در انسان بیانجامد. لازم به ذکر است این تحقیقات در ابتدای راه قرار داشته و تا ایجاد راهی برای درمان آلزایمر مسیری طولانی در پیش‌رو دارند.
انسان‌ها، ورژن دیگری از پروتئین Orb2 با نام CPEB در اختیار دارند و ممکن‌است اشتراکی بین نحوه‌ی عملکرد این دو پروتئین وجود داشته‌باشد؛ هرچند وابستگی خاطرات طولانی‌مدت انسان‌ها به این پریون هم‌چنان اثبات نشده‌است.
زمانی که عصب‌شناسان از حقه‌ای ژنتیکی برای غیرفعال کردن Orb2 استفاده کردند، مگس‌های مذکر در به‌یادآوردن پس‌زده‌شدن توسط مگس ماده‌ای خاص با مشکل مواجه‌شدند؛ درصورتی که با فعال بودن این ماده، این موجودات، شکست‌آمیز بودن این رابطه را از یاد نمی‌برند. در تست‌های مختلف دیگری نیز اختلالاتی در به‌یادآوردن بوهای مربوط به غذاها نیز مشاهده شد.
پروتئین دیگری با نام JJJ5 وجود دارد که به Orb2 کمک می‌کند تغییرشکل داده و تجمع یابد. زمانی که محققان سطح این پروتئین را در بدن مگس میوه افزایش دادند، مشاهده کردند حافظه‌ی مگس‌های سرکه بسیار قوی‌تر می‌شود؛ بنابراین تجمع بیشتر مولکول‌های Orb2 به بهبود حافظه کمک می‌کند.
درحالت کلی، احتمال بالایی وجود دارد که این تجمع پروتئینی در انسان نیز نقشی در شکل‌گیری و ماندگاری خاطرات داشته‌باشد.
