مطالعه‌ی جدیدی درمورد عوارض جانبی درمان آنتی بیوتیکی نشان می‌دهد که این درمان از طریق مداخله در باکتری‌های روده ممکن است در تکامل اسکلتی بعد از بلوغ اختلال ایجاد کند. تریلیون‌ها باکتری که در بدن ما زندگی می‌کنند، برای سلامتی‌مان بسیار مهم هستند. آن‌ها از سیستم گوارشی و سیستم ایمنی پشتیبانی می‌کنند. همچنین به بدن کمک می‌کنند تا مواد مغذی را از مواد غذایی و مکمل‌ها جذب کند. مردم اغلب باکتری‌های “خوب” درون بدن را “هم‌سفرگی” می‌نامند، زیرا آن‌ها کنار یکدیگر به صورت هماهنگ و بدون ایجاد هیچگونه آسیبی زندگی می‌کنند. با این حال، ما اغلب میکروب‌های “بد” را که ایجاد بیماری می‌کنند را با استفاده از آنتی بیوتیک‌ها درمان می‌کنیم.
ارتباط میکروب‌های روده و سلامت اسکلتی
برخی از محققان دانشگاه پزشکی کارولینای جنوبی (MUSC) در Charleston در زمینه استئوایمونولوژی (osteoimmunology) تخصص دارند. دانشمندان تاثیر آنتی بیوتیک‌ها در تکامل اسکلتی بعد از بلوغ آنالیز کرده و نتایج خود را در The American Journal of Pathology منتشر کردند.
مطالعه نشان داد که اختلال آنتی بیوتیکی در میکروب‌های روده موجب پاسخ التهابی می‌شود که ممکن است منجر به کاهش جذب مجدد استخوانی شود، فرایندی که استئوکلاست‌ها یا سلول‌های استخوانی بزرگ مواد معدنی را آزاد و به خون منتقل می‌کنند.
به گفته‌ی Chad M. Novince، کسی که ارتباط بین میکروبیوم و سلامت اسکلتی را مطالعه کرده است، مطالعه آنتی بیوتیک‌ها را به عنوان تعدیل‌کننده‌های اگزوژن حیاتی برای پاسخ استئوایمیون باکتری‌های روده در طول تکامل اسکلتی بعد از بلوغ معرفی می‌کند.
فاز تکاملی پس از بلوغ تجمع تقریبا ۴۰ درصد حداکثر توده استخوانی را پشتیبانی می‌کند. تحقیقات قبلی Novince و گروهش نشان داده است که میکروبیوم روده در سلامت اسکلت نقش دارد. Novince برای تعیین اثر آنتی بیوتیک‌ها بر میکروبیوم روده در تکامل اسکلتی پس از بلوغ، مطالعه‌ی جدیدی انجام داده است.
بیشتر بخوانید:
- بسیاری از داروهای غیر آنتی‌بیوتیکی می‌توانند باکتری‌های روده را تغییر دهند!
- چرا باکتری های روده برای یک سیستم ایمنی سالم الزامی هستند؟
چگونه آنتی بیوتیک ها بر سلول‌های مغز استخوان تاثیر می‌گذارند؟
دانشمندان موش‌ها را با ترکیبی از سه آنتی بیوتیک تحت درمان قرار دادند. یافته‌های آن‌ها نشان داد که درمان آنتی بیوتیکی باعث اختلال در میکروبیوم روده می‌شود. به دنبال این نتایج، Novince نشان داد که تغییرات قابل توجهی نیز در استخوان ترابکولار وجود دارد. بخش اسفنجی برای متابولیسم مهم است.
تعادل حساس جذب استخوانی توسط استئوکلاست‌ها و ساخت استخوان توسط استئوبلاست‌ها متابولیسم استخوانی را کنترل می‌کنند.
این تیم مشاهده کرد که اگرچه تغییری در استئوبلاست‌ها وجود ندارد، اما تعداد، سایز و فعالیت استئوکلاست‌ها افزایش یافته است. این بر فرایند جذب استخوانی تاثیر می‌گذارد. دانشمندان دریافتند که سطح مولکول‌های سیگنالینگ استئوکلاستیک در گردش خون حیواناتی که تحت درمان آنتی بیوتیکی هستند، افزایش یافته است. این یافته‌ها باعث شد که آن‌ها بر این باور باشند که افزایش فعالیت استئوکلاستی ممکن است ناشی از پاسخ ایمنی خاص به تغییرات میکروبیوم باشد.
آنالیز بیشتر سلول‌های ایمنی در مغز استخوان این تئوری (نشان‌دهنده‌‌ی افزایش قابل توجه سلول‌های سرکوبگر مشتق از میلوئید (MDSCs) در حیوانات تحت درمان آنتی بیوتیکی ) را تایید کرده است. MDSCs سلول‌هایی هستند که پاسخ ایمنی را در طول شرایط مختلف تنظیم می‌کنند.
درواقع مطالعه‌ی ما می‌تواند به مکانیسم‌های سلول‌های ایمنی سازگار و و ذاتی خاص درون مغز استخوان بپردازد تا نشان دهد که تاثیری بر سلول‌های استخوانی وجود دارد.
Jessica D. Hathaway-Schrader
این مطالعه نشان داد که اختلال آنتی بیوتیکی در میکروبیوم روده تاثیر قابل توجهی در ارتباط بین سیستم ایمنی و سلول‌های استخوانی دارد. این یافته‌ها ممکن است منجر به کارآزمایی‌های بالینی “با هدف تعیین تاثیر آنتی بیوتیک‌های خاص روی میکروبیوم روده” شود.
هدف این تحقیق پشتیبانی از توسعه مداخلات درمانی غیرتهاجمی در میکروبیوم برای پیشگیری و درمان زوال اسکلتی می‌باشد.
