سندرم آشیانه خالی چیست؟

همه می‌خواهند فرزندانشان رشد کنند و زندگی مستقلی داشته باشند. با این حال، والدین زمانی که کودکان خانه و آن‌ها را برای رسیدن به اهداف خود ترک می‌کنند اغلب احساس تنهایی، افسردگی و غم و اندوه می‌کنند.

 ممکن است والدین هنگامی که فرزندشان روابط مستقل یا حرفه‌ای خود را  آغاز می‌کند، غم و اندوه، افسردگی، بی هدفی و حس رنجش شدید را تجربه کنند. زنان به طور معمول بیشتر از مردان از این شرایط رنج می‌برند و احساس غم و اندوه در زنان بیشتر است و این شرایط در مادران خانه دار به مراتب شدیدتر نیز می‌باشد.

سندرم آشیانه خالی یک بیماری یا تشخیص بالینی نیست. این یک دوره گذارا در زندگی والدین است که تنهایی و از دست دادن را برجسته‌تر می‌کند. والدین می‌خواهند فرزندان خود را به رشد و ورود به زندگی بزرگسالان مستقل تشویق کنند؛ با این حال، این یک تجربه اغلب تلخ یا عاطفی است و فرد را به چالش می‌کشد.

علائمی که فرد ممکن است احساس کند:

اگر پدر و مادر بیش از حد و برای دوره‌های طولانی گریه می‌کنند و این مانع زندگی و کار روزمره آن‌ها می‌شود باید توجه تخصصی به این مسئله شود.

اگر والدین و کودک روابط ناسازگار و کشمکش، جدایی و یا خصومت داشته باشند، هر دو والد و کودک ممکن است بعد از خروج فرزند از خانه رنج بیشتری ببرند. بهترین نتیجه شامل ارتباط معنی دار و حمایت همه جانبه بین افراد است. روابط مثبت به والدین و فرزند فرصت تعامل بهتر و سالم را می‌دهد که هم برای فرزند در جهت حرکت به سمت استقلال و ورود به دنیای بزرگسالان مستقل  و هم برای والدین که در حال افزایش سن هستند، لازم است .

مراقبت‌های درمانی زمانی توصیه می‌شود که احساس تنهایی و غم و اندوه فرد را از انجام کارهای روزمره بازدارد. روان درمانی برای بهتر کنار آمدن با علائم لازم است. یک متخصص سلامت ممکن است درمان‌های دارویی را به فرد توصیه کند.

 بسیاری، برای کنار آمدن با سندرم آشیانه خالی تماس و ارتباط خود با فرزند را حفظ می‌کنند. والدین می‌توانند از طريق ایمیل، پیام يا تماس تلفنی با فرزند خود در ارتباط باشند. در هنگام تنش و تنهایی، دست یابی به حمایت اجتماعی نیز مفید خواهد بود. علاوه بر این، مراقبت از خود برای مثال- رژیم غذایی سالم، خواب کافی، تمرین ورزشی و گردش توصیه می‌شود.

برخی افراد به جای تمرکز کردن به ترک فرزند،  از طریق سرگرمی، مسافرت، دوستی و اهداف شغلی یا آموزشی از این مرحله گذر می‌کنند.

هویت فرد باید از پدر و مادر یک کودک به والد یک فرد بالغ تغییر یابد؛ که انجام این تغییر شکل مدتی طول می‌کشد.