فواید یادگیری زبانی دوم تنها در ارتباط گیری با مردم خلاصه نمیشود. بلکه شامل موارد مهم دیگری از جمله حفاظت مغر در برابر سکته های مغزی و جنون میشود.
محققین بریتانیایی و هندی با بررسی و تحلیل اطلاعات ۶۰۸ بیمار با سابقه سکته مغزی، دریافتند افرادی که قادر به صحبت به بیش از یک زبان هستند، شانس بیشتری برای ریکاوری از سکته مغزی نسبت به آن هایی که تنها یک زبان را می دانند، دارا می باشند. به نظر میرسد که حتی با وجود عوامل دیگری مانند استعمال دخانیات، فشار خون بالا، دیابت و کهولت سن، افرادی که قادر به صحبت به دو زبان یا بیشتر هستند نسبت به افراد دیگر از شانس بالاتری برای بازگشت عملکردهای ادراکی به حالت نرمال پس از سکته های مغزی، برخوردار هستند.
بر اساس یافته های محققین چالشهای ذهنی در افراد چند زبانه در طولانی مدت موجب افزایش ذخیرهی ادراکی آنها میشود، این عامل در نهایت منجر به تقویت قابلیت مقابله با آسیب های مغزی ناشی از بیماریهایی مانند سکته مغزی میشود.
توماس باک، از محققین دانشگاه ادنبرگ انگلستان میگوید:
افراد چند زبانه، میبایستی به طور دائمی بین زبان ها سویچ کنند، آنها برای برقراری ارتباط در حین متوقف ساختن مکالمه به یک زبان، زبان دیگر را فعال می کنند. این فرایند انتقال بین زبان ها میتواند به عنوان تمرین ذهنی بمنظور بهبود بیماران سکته مغزی عمل میکند.
افزایش ذخیره ادراکی سبب به تأخیر افتادن فرایند بیماری آلزایمر نیز میگردد. همچنین پژوهش های صورت گرفته نشان میدهد، انجام فعالیتهای فکری از سنین کم یا حتی میان سالی، می تواند آسیب های ناشی از سکته مغزی را کاهش دهد.