ستاره و خواننده‌ی مشهور پاپ، سلنا گومز چند سال پس از شروع شیمی‌درمانی‌های خود در سال ۲۰۱۳ اعلام کرد که پزشکان بیماری او را لوپوس تشخیص داده‌اند. آیا اطلاعی از این بیماری دارید؟
این عارضه‌ی خودایمنی که تمایل دارد زنان را مخصوصاً در دوران فرزندآوری مورد حمله قرار دهد، علت دقیق و شناخته‌شده‌ای ندارد. با این حال پزشکان برخی گزینه‌های درمانی را توسعه داده‌اند که برای نمونه‌های جدی‌تر شیمی‌درمانی توصیه می‌شود.
لوپوس چیست؟
لوپوس یا لوپوس اریتماتوز سیستمیک، بیماری خودایمنی مزمنی است که در آن بدن سلول‌های خودی را مورد حمله قرار می‌دهد. بیماری مورد نظر تقریباً تمام بافت‌های بدن را تحت تأثیر قرار داده و به همین دلیل نمی‌توان از آسیب‌های آن ارزیابی دقیقی داشت. تقریباً از بین هر ۲۵۰ زن یک نفر به این بیماری مبتلا می‌شود.
تشخیص لوپوس از این لحاظ سخت است که نشانه‌هایش می‌تواند متفاوت باشد؛ خارش‌های پوستی، حساسیت به نور و زخم‌های دهان از نشانه‌های آن هستند ولی در موارد شدیدتر روان‌پریشی و تشنج هم مشاهده می‌شود. مشکلات کلیوی خطرناک، پریکاردیت (التهاب کیسه‌ی پریکارد قلب)، التهاب لایه‌ی پوشاننده‌ی ریه‌ها (pleurisy) نیز می‌تواند از نتایج ابتلا به این بیماری باشد. همانند دیگر بیماری‌های خودایمنی، مبتلایان به این بیماری نیز می‌توانند برای سال‌ها بهبود یابند.
همانگونه که قبلاً گفتیم، بیشتر بیماران را زنان (۹۰%) تشکیل می‌دهند و بیشترین نشانه‌های اولیه بین سنین ۱۵ تا ۴۴ سالگی بروز می‌کند. به خاطر تنوعی که در علائم وجود دارد معمولاً پزشکان در تشخیص‌های اولیه‌ی خود به این بیماری مشکوک نمی‌شوند. برای تشخیص باید علاوه بر بررسی نشانه‌ها تست خون نیز انجام گیرد تا حضور آنتی‌بادی‌های آنتی‌نوکلئیر (ANAs) ارزیابی شوند. این آنتی‌بادی مارکری برای نشان دادن این موضوع می‌باشد که سیستم ایمنی به هسته‌ی سلول‌ها حمله کرده است. با این حال ۵% درصد از افراد سالم نیز این آنتی‌بادی را در تست‌های خود نشان می‌دهند.
