ریسک پذیر ترین عمل های جراحی!
۱. برداشت بخشی از جمجمه
هر نوع عمل جراحی مغز ریسک زیادی را برای بیمار شامل می شود چرا که مغز تقریبا کنترل همه ی اعمال بدن را بر عهده دارد ولی برداشت جمجمه ریسک بیشتری دارد زیرا این عمل مستلزم بزداشت بخشی از استخوان جمجمه به منظور دسترسی به مغز است که بعد از پایان عمل این قسمت به جای خود گذاشته نمی‌شود و بعد از ترک بیمار بعد از بهبود چنانچه از سر خود به درستی مراقبت نکنند احتمال آسیب هایی به مغز وجود دارد. نوع آسیب و اختلال بستگی به مکانی که عمل جراحی روی آن انجام شده دارد؛ مثلا تغییر و اختلال در دیدن، حرکت، صحبت کردن، حافظه، تعادل و .. که این آسیب‌ها می‌توانند دائمی باشند!
ساخته شدن بیش از اندازه ی مایع در مغز، حمله های ناگهانی مغزی یا نشت مایع مغزی به قسمت ستون فقرات می‌توانند بعد از عمل جراحی رخ دهند که این عمل را جز عمل های ریسکی کرده‌اند.
۲. ترمیم بطن قلب
این عمل جراحی به منظور بهبود نارسایی قلبی ناشی از حملات قلبی انجام می شود. هدف از این عمل برگرداندن قلب به اندازه و شکل طبیعی قبلی خود می‌باشد.
این عمل جراحی بسیار خطرناک است چون بیمار توسط دستگاهی قلبی ریوی تحت عمل قرار می گیرد و ترمیم‌های وسیعی روی عضو بسیار حساس قلب صورت می‌گیرد.
۳. عمل جراحی التخاب استخوان ستون فقرات
تعدادی معالجه و درمان قبل از اینکه بیمار تحت این عمل جراحی قرار بگیرد نیاز است تا صورت بگیرد؛ ولی برای کسانی که بی ثباتی ستون فقرات، تغییر شکل بارز در ساختمان ستون فقرات و آبسه در این ناحیه که می‌تواند سبب عفونت میکروبی شود، عمل جراحی اضطراری لازم می شود.
التهاب نخاع بسیار مخرب می‌باشد و بیمارانی که تحت عمل های جراحی این قسمت قرار میگیرتد، با خطرات فراوانی از جمله فلجی کامل یا بخشی از بدن مواجه هستند.
۴. تجدید عروق کرونری
هم‌چنین با اسم مختصر CABG اختصار Coronary Artery Bypass Grafting نام برده می‌شود. این عمل جراحی به منظور راه یافتن دوباره ی خون در عروق کرونری لخته شده ی قلب می‌باشد.
ارتباطات جدید عروقی از طریق به کار گرفتن شریان یا ورید از بخش دیگر بدن و پیوند آن در این عمل جراحی صورت می‌گیرد.
برای بیمارانی که بطن قلب آن ها ممکن است سریع نارسا شود این عمل با خطرهای زیادی رو به رو می‌شود و جز گزینه‌های درمانی قرار نمی گیرد.
۵. عمل جراحی برداشت مثانه
در این عمل جراحی برای اشخاصی که دچار سرطان مثانه می باشند بخشی یا همه ی مثانه برداشته می شود.
خطر بزرگ این عمل جراحی احتمال التهاب و عفونت روده می‌باشد که منجر به التهاب و عفونت صفاق و دیگر غشاهای پوشاننده ی شکم می‌شود.
برای کسی که بخشی از مثانه برداشته می‌شود احتمال نشت ادرار از محل بریدگی و شکاف وجود دارد که منجر به دیگر مشکلات داخلی فرد می‌شود.
۶. عمل جراحی برداشت مری
این عمل جراحی بسیار بزرگی می‌باشد که خطر های زیادی را به دنبال دارد به دلیل به وجود آمدن ساختار جدیدی در فضای بین شکم و قسمت سالم مری.
با توجه به شرایط بیمار سه روش متفاوت برای این عمل وجود درد ولی هر سه روش خطرات زیادی را به دنبال دارند از جمله نشت مایعات از شکم یا مری وقتی ارتباطات جدیدی به وجود می آورند. با وجود خطرناک بودن این عمل جراحی اغلب بیماران به خوبی بهبود می یابند و عوارض زیادی را ماحمل نمی‌شوند .
۷. ترمیم آئورت ششی
برش شاهرگ یا ایجاد شکافی در داخلی ترین لایه ی قلب می تواند منجر به خطر های زیادی شود که از عوارض آن نارسایی های قلبی می‌باشد . ترمیم آسیب و پارگی این رگ برای بقای زندگی فرد بسیار حیاتی است.
درمان های اورژانسی برای این بیماران در نظر گرفته می‌شود و گاهی در عمل جراحی مجبور به تخریب این رگ و ساخت مجدد به کمک پیوند با اجزاء مصنوعی می‌شوند.
۸. برداشت همه یا بخشی از پانکراس
این عمل جراحی با خطر عوارض زیادی همراه است . مطالعات در ۴۱ درصد از موارد این عمل جراحی عوارض این عمل را ثبت کرده است که رقم قابل توجهی می باشد.
عوارض آن شامل موارد خطرناکی از جمله خون ریزی، تاخیر در تخلیه ی معده و نشت های داخلی می‌باشد.
البته در سال های اخیر مرگ و میر ناشی از این عمل جراحی به ۱۰-۵ درصد کاهش یافته است.
۹. عمل جرانی برداشت سپتوم دیواره ی بین بطنی
این عمل جراحی به منظور کاهش ضخامت ماهیچه های قلب می شود . نشانه ای که این بیماران با آن تشخیص داده می‌شوند HCM اختصار Hypertrophic CardioMyopathy می‌باشد.
این عمل جراحی بسیار پیچیده است زیرا مستلزم استفاده از دستگاه قلبی ریوی (بای پس قلبی ریوی) می‌باشد تا جراح بتواند روی قلبی ثابت عمل را انجام دهد. در کل این عمل حدود ۳ تا ۶ سالت زمان می‌برد و در زمان بهبود بیمار باید در بخش ICU مراقبت شود.
۱۰ . عمل های جراحی به منظور لاغری
جراحان این عمل زمان سخت بیشتری را حین عمل سپری می‌کنند باید از تجهیزات ویژه ای استفاده کنند چرا که جدا کردن ارگان های داخلی در این بیماران سخت تر می‌باشد و لایه های چربی لغزنده ی زیادی در اطراف اندام های آن ها را پوشانده است و جراح باید بسیار مراقب باشد.
بیماران عوارض خطرناکی را به خاطر بیهوشی متحمل می شوند چرا که برای این بیماران گذاشتن لوله ی هوایی سخت می‌باشد و داروهای بیهوشی باید در دوز بالاتری به بیمار داده شود چرا که توسط چربی به راحتی جذب می‌شوند؛ هم‌چنین تنفس بیمار باید قبل و حین عمل و بعد از عمل کنترل شود این بیماران خطر ابتلا به التهاب ریه را نیز دارند.
