دانشمندان نمونه‌های چربی انسان‌ها و سایر پریمات‌ها را مقایسه کردند و دریافتند که تغییرات در تا خوردن و فشرده‌سازی DNA چگونگی فرآوری چربی در بدن انسان را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
بدن ما برای ذخیره انرژی و حفاظت از ارگان‌های حیاتی به چربی نیاز دارد. همچنین چربی به بدن در جذب برخی مواد مغذی و تولید هورمون‌های مهم کمک می‌کند.
چربی‌های غذایی شامل چربی‌های اشباع‌شده، چربی‌های ترنس و چربی‌های غیراشباع است که هرکدام خواص متفاوت دارند. مردم باید سعی کنند از مصرف چربی‌های اشباع‌شده و چربی‌های ترنس اجتناب کنند یا فقط در حد متعادل استفاده کنند، چراکه سطح LDL یا کلسترول بد را بالا می‌برند. با این وجود، چربی‌های غیراشباع می‌توانند سطح کلسترول LDL را کاهش دهند.
تری‌گلیسیرید شایع‌ترین نوع چربی در بدن است. این چربی انرژی اضافی را از غذاهایی که می‌خوریم ذخیره می‌کند. در طی هضم، بدن‌مان این‌ها را می‌شکند و از طریق جریان خون به سلول‌ها انتقال می‌دهد. بدن از قسمتی از این چربی‌ها به عنوان انرژی استفاده می‌کند و بقیه را داخل سلول ذخیره می‌کند.
متابولیسم چربی کلیدی برای بقای انسان است و هرگونه عدم تعادل در این فرایند می‌تواند منجر به چاقی، دیابت و بیماری‌های قلبی عروقی شود. بیماری‌های قلبی عروقی اولین علت مرگ‌ومیر در سراسر جهان است.
چگونه انسان‌ها به پریمات چربی تبدیل شدند؟
عادت‌های غذایی مدرن و عدم ورزش در اپیدمی چربی نقش دارد، اما تحقیقات جدید نقش تکامل را در افزایش تشکیل چربی در بدن انسان‌ها نشان می‌دهند. دانشمندان دریافتند که تغییرات در چگونگی فشره‌سازی و قرارگیری DNA در داخل سلول‌های چربی، توانایی بدن انسان را در تبدیل “چربی بد” به “چربی خوب” را کاهش می‌دهد. نتایج این تحقیق در ژورنال Genome Biology and Evolution منتشر شده است.
محققان نمونه‌های چربی انسان‌ها، شامپانزه‌ها و سایر پریمات‌ها را با استفاده از تکنیکی به نام ATAC-seq مقایسه کردند. این عمل چگونگی بسته‌بندی DNA سلول‌های چربی را در بدن گونه‌های مختلف آنالیز می‌کند. یافته‌ها نشان می‌دهند که انسان‌ها ۱۴ تا ۳۱ درصد چربی بدنی دارند، در حالی که سایر پریمات‌ها کمتر از ۹ درصد چربی بدنی دارند. همچنین، نواحی DNA در انسان‌ها فشرده‌تر است، بنابراین دسترسی به ژن‌های دخیل در متابولیسم چربی را محدود می‌سازد.
همچنین محققان دریافتند که در حدود ۷۸۰ نواحی از DNA در شامپانزه‌ها و macaques در مقایسه با انسان‌ها قابل دسترس‌تر است. این بدان معناست که بدن انسان توانایی کمتری در تبدیل چربی بد به چربی خوب دارد.
همه‌ی چربی‌ها یکسان نیستند
بیشتر چربی‌ها از “چربی سفید ذخیره‌کننده کالری” تشکیل شده‌اند. چربی سفید نوعی از چربی است که در شکم و اطراف کمر تجمع می‌یابد. سایر سلول‌های چربی، به نام چربی قهوه‌ای و بژ، به سوختن کالری کمک می‌کنند.
نتایج این مطالعه جدید نشان داد که یکی از دلایل اینکه انسان‌ها چربی بیشتری دارند این است که نواحی از DNA که باید به تبدیل چربی سفید به چربی قهوه‌ای کمک کنند، فشرده هستند و نمی‌گذارند این تغییرات رخ دهد.
هنوز هم امکان فعال‌سازی چربی قهوه‌ای محدود بدن از طریق انجام کارهایی مانند قراردادن افراد در معرض دمای پایین وجود دارد، اما نیاز به بررسی دارد.
این تیم تحقیقاتی معتقدند که انسان‌های اولیه به تجمع چربی نیاز داشتند اما نه فقط برای حفاظت از ارگان‌های حیاتی و گرم شدن، بلکه برای کمک به رشد مغز نیز احتیاج داشتند. درواقع، اندازه مغز انسان‌ها در طول تکامل سه برابر شده است و اکنون بیش از هر ارگان دیگری به انرژی نیاز دارد.
محققان در تلاش اند تا بفهمند که آیا افزایش توانایی بدن در تبدیل چربی سفید به چربی قهوه‌ای می‌تواند چاقی را کاهش دهد؛ اما تحقیقات بیشتری نیز ضروری است. شاید محققان بتوانند گروهی از ژن‌ها را کشف کنند که لازم باشد فعال یا غیرفعالشان کنند، اما فاصله بسیار زیادی تا آن موقع پیش‌رو دارند.
