والدین باید به فرزندان خود برای داشتن الگوی خواب بهتر،بدون هیچ گونه مشکل رفتاری ای کمک کنند، زیرا الگوی خواب نادرست می تواند منجر به بیماری اینزومنیا یا بی خوابی های شدید در دوران میانسالی شود.
در مطالعه ای که به تازگی در مجله JAMA Network Open منتشر شده است، محققان استرالیایی از داده های یک مطالعه که برای مدت طولانی بر روی جمعیت انگلستان انجام شده است،استفاده کرده اند تا ارتباط بین برخی مشکلات رفتاری متوسط تا شدید در دوران کودکی و بی خوابی در دوران بزرگسالی تا سن ۴۲ سالگی را بیابند.
اینزومنیا یا بیماری بی خوابی یکی از شایع ترین ناهنجاری های دوران بزرگسالی است به طوری که تقریبا یک نفر از هرسه نفر با این مشکل مواجه است. این بیماری میتواند منجر به افزایش خطرات مربوط به سلامتی های ذهنی و سایر جنبه های سلامت و نتایج اجتماعی آن ها از جمله کاهش توانایی اشتغال و کار کردن افراد شود.
رابرت آدامز ، نویسنده ارشد دانشگاه فلیندرز ، استاد تنفس و داروهای خواب در موسسه بهداشت خواب آدلاید (AISH) که یک مرکز تحقیقاتی پیشرو در استرالیا است بیان میکند:
این مطالعه نشان دهنده ی یک ارتباط مداوم و قوی بین مشکلات رفتاری فرد در دوران کودکی به خصوص در پنج و ده سالگی و علائم مربوط به بیماری بی خوابی در دوران بزرگسالی است.
یافته ها حاکی از آن اند که مداخله ی زود هنگام برای کنترل رفتار های بیرونی کودکان مانند زورگویی،تحریک پذیری و بیقراری های مداوم میتواند ریسک ابتلا به اینزومنیا را کاهش دهند.
پروفسور آدامز میگوید:
علاوه بر شناسایی مشکلات خواب در اوایل زندگی، همچنین باید کودکان دارای مشکلات رفتاری متوسط تا شدید نیز شناسایی شوند زیرا اقدام به موقع در جهت تصحیح رفتار ها در دوران کودکی میتواند منجر به افزایش سلامت خواب شود.
دکتر یوهانی ملاکو، نویسنده ی دانشگاه فلیندرز نیز در توصیف این مطالعه بیان میکند که برای اولین بار به بررسی ارتباط نامطلوب بین مشکلات رفتاری زودرس در کودکان و ابتلا به بی خوابی های مادام العمر پرداخته است.
با توجه به هزینه ای که اختلالات خواب ، از جمله اینزومنیا ، بر هر اقتصاد و جامعه ای در جهان وارد میکند ، مداخله ی زود هنگام قدم بسیار مهمی در جهت مدیریت این مشکلات در جامعه محسوب میشود. این مطالعه ی اولیه بسیارحائز اهمیت است زیرا اطلاعات دقیقی از فاکتور های دوران کودکی که منجر به بی خوابی و کاهش میزان خواب در بزرگسالی میشود،پیش از این در دسترس نبود.[…]
مطالعه دانشگاه فلیندرز بر مشکلات رفتاری بیرونی که توسط والدین گزارش شده است از جمله بی قراری ، نافرمانی ، دعوا ، قلدری ، خسارت به اموال و سرقت و تحریک پذیری نیز بر این فرضیه تاکید میکند که ابتلا به بی خوابی در دوران بزرگسالی میتواند ریشه در الگوی خواب و الگوی رفتاری فرد در دوران کودکی خود داشته باشد.
