پروفسور Gideon Nave میگوید:وقتی موضوعی یا مسئله ای بین زن و مرد تفاوت دارد اولین چیزی که برای زمینه سازی این تفاوت به آن شک میکنیم تستسترون است.
در تحقیق اخیر انجام شده توسط محققان Nave به این موضوع پرداخته شده است. در واقع در دو مطالعه رندوم کنترل شدهی عملکرد تستسترون که حدود ۶۵۰ مرد را در بر داشت محققان شواهدی مبتنی بر وجود ارتباط بین همدلی شناختی،ظرفیت فهم و درک احساسات دیگران،که امری شایع بین بین بیماران اوتیسمی است ، و میزان تستسترون نیافتند.
آموس نادلر ، از دانشگاه وسترن غربی یکی دیگر از اعضای محققین این مطالعه می گوید: “مطالعات قبلی نشان داده بودند كه بین تستوسترون و كاهش همدلی شناختی ارتباطی وجود دارد، اما درواقع آن نمونه ها بسیار كوچك بودند و از این رو تعیین یك ارتباط مستقیم بین این دو موضوع بسیار دشوار است.” “نتایج ما به طور واضح نشان می دهد که هیچ رابطه ای علّی خطی بین قرار گرفتن در معرض تستوسترون و همدلی شناختی وجود ندارد.”
پیش از این، شواهد قوی برای ارتباط بین قرار گرفتن در معرض تستوسترون و کاهش همدلی شناختی در سال ۲۰۱۱ در یک مطالعه آمده است که نشان داد تجویز تستوسترون برای زنان سالم باعث کاهش عملکرد آنها در تست شناسایی احساسات افراد می شود.
نتایج نشان داد که تستوسترون باعث اختلال در عملکرد آنها میشود.
محققان این مطالعه اظهار داشتند كه یافته های آنها از این ایده حمایت می كند كه قرار گرفتن در معرض تستوسترون قبل از تولد ، مغزی مردانه تر ایجاد می كند كه نتیجتاً به راحتی وضعیت عاطفی دیگران را استنباط نمی كند.
با این حال نمونه ، تحقیقات اولیه ، تنها ۱۶ نفر بود. و تحقیقات دیگر ی هم که این ایده را قبول می کنند که تستوسترون با کاهش همدلی شناختی در ارتباط است ، بیشتر به جای شواهد علت و معلولیبر گمانه زنی متکی بوده و همچنین یافته های غیرقابل نتیجه گیری را به همراه داشته است.
برای به دست آوردن داده های دقیق تر در مورد ارتباط، نو ، نادلر و همكارانشان دو مطالعه كنترل شده تصادفی را انجام دادند كه در آن ۶۴۳ مرد سالم از ژل تستوسترون و یا دارونما استفاده می كردند و پرسشنامه هایی که حاوی سوالاتی مرتبط با همدلی شناختی بود را پر کردند.
سپس به شرکت کنندگان عکسی از چشمان یک بازیگر نشان داده شد و از آنها خواسته شد حالتی را که به بهترین وجه احساس بازیگر را بیان میکرد انتخاب کنند.
بااینکه که ژل تستوسترون باعث افزایش سطح هورمون شرکت کنندگان شد ، محققان هیچ مدرکی مبنی بر اینکه مصرف تستوسترون بر روی میزان عملکرد در تست های همدلی شناختی تأثیر می گذارد ، نیافتند.
نو می گوید: “نتایج آشکار است.” “با این وجود ، توجه به این نکته مهم است که عدم وجود شواهد ، دلیل عدم حضور نیست.ما دریافتیم که هیچ مدرکی برای تأثیر تستوسترون روی همدلی شناختی وجود ندارد ، اما به این معنا نیست که ممکن است هیچ اثری نداشته باشد.از آنچه می دانیم ، به نظر می رسد اگر تستوسترون تأثیری هم داشته باشد ، تأثیر آن پیچیده است ، و نه خطی. “
نادلر خاطرنشان كرد: در حالی كه مطالعه سال ۲۰۱۱ زنان را شامل می شد و مطالعه فعلی شامل مردان بود ، هنوز هم ممکن است شخصی انتظار داشته باشد كه در صورت واقعی بودن اثر تستوسترون اختلافاتی را پیدا كند ، به خصوص كه مردان در دوران قبل از تولد در معرض تستوسترون بیشتری قرار می گیرند و همین احتمالاً اثرات عملکرد را تقویت می كند.
با اینحال مطالعه جدید شامل تعداد بیشتری از شرکت کنندگان نسبت به موارد قبلی است که تقریباً دو مرتبه انجام شده اند و همین اعتماد به نفس محققان در بیان نتایج را بیشتر تقویت می کند.