با توجه به نتایج حاصل از یک آزمایش تصادفی، احتمال وجود حالت خس خس مداوم یا آسم در کودکانی که مادرانشان مکملهای روغن ماهی در دوران بارداری مصرف کردهبودند ، کاهش میابد.
به گزارش دکتر Hans Bisgaard (رئیس مرکز آسم اطفال دانشگاه کپنهاگن در دانمارک) و همکارانش، زنان بارداری که n-3 با زنجیرهی بلند اسیدچرب اشباع نشدهی مکمل (LCPUFA) در طول سه ماه سوم بارداری مصرف کردند، ۳۱٪ کاهش نسبی در خطر ابتلا به خس خس مداوم یا آسم کودکانشان مشاهده شد.
به گفتهی پژوهشگران، این اثر، در مادرانی با مقدار کم اسیدچرب امگا ۳، اسید اکوزاپنتانوئیک (EPA) و اسید دکوزاهگزانوئیک (DHA) برجستهتر بود. از بین جمعیت مورد آزمایش، احتمال کاهش نسبی مشکلات تنفسی فرزندانِ مادرانی با پایین ترین سطوح EPA و DHA، ۵۴٪ بیشتر از افراد گروه مصرفکنندهی دارو بود.
در سرمقالهی همراه آن، کریستوفر رامسدن، پزشک موسسه ملی پیری در بالتیمور و موسسه ملی سوء استفاده از الکل در بتسدا، اعلام کرد که این مسئله به عنوان یک یافتهی مهم شمرده میشود و اثرات آشکار آن در مادرانی که مشکلات ژنتیکی مرتبط با توانایی تولیدEPA ، DHA ، اسید آلفا لینولنیک و سایر اسیدهای چرب ضروری دارند، مشاهده میشود.
این آزمایش بخشی از مطالعات کپنهاگ دربارهی آسم دوران کودکی، به مدیریت بیسگارد است. از بین ۷۳۶ زن باردار مورد آزمایش که در هفتهی ۲۲ تا ۲۶ بارداری قرار داشتند، بهصورت تصادفی دو گروه انتخاب شدند و روزانه ۲.۴ گرم روغن ماهی یا placebo به آنها دادهشد. کودکان در مجموع ۵ سال اول زندگیشان مورد پیگیری واقع شدند. از بین ۶۹۵ کودک مورد آزمایش، ۱۹.۶ درصد آنها به خس خس مداوم یا آسم مبتلا بودند. از نظر نتایج ثانویه، مکمل روغن ماهی در مقایسه با داروی placebo کاهش ۲۳ درصدی خطر ابتلا به عفونت دستگاه تنفسی در اوایل دوران کودکی را دارد.
بیسگارد گفت: ما میخواستیم اثر مکملهای روغن ماهی در خطر ابتلا به آسم را بررسی کنیم .با استناد به افزایش مصرف N-6 اسیدهای چرب اشباع نشده ناشی از تغییرات رژیم غذایی شامل افزایش استفاده از روغنهای گیاهی در پخت و پز و غلات در تغذیه دام که در مجموع، منجر به کاهش مصرف اسیدهای چرب با زنجیره بلند اشباع نشده، EPA و DHA میشود.
نویسندگان این مطالعات به ارتباط بین کمبود LCPUFA در رژیم غذایی دوران بارداری و افزایش خطر ابتلا به آسم و اختلالات خس خس سینه اشاره کردند.
رامسدن اشاره کرد که دوز مصرفی EPA و DHA در آزمایش ۲.۴ گرم در روز بود که ۱۵ الی ۲۰ بار، بالاتر از حد متوسط مصرف غذاهای ایالات متحده است. ضروری است که اطمینان حاصل شود این دوز بدون عوارض جانبی بر رفتار، شناخت و یا دیگر عوارض طولانی مدت میباشد.