بر اساس مطالعهای جدید، افراد کهنسالی که از رایانه استفاده میکنند یا در فعالیتهای محرک ذهن دیگری شرکت میکنند، خطر ابتلا به بیماریهای حافظه و تفکر در آنها کمتر است.
این مطالعه نشان میدهد در بزرگسالان آمریکایی با سن ۷۰ یا بیشتر که حداقل یک یا دو بار در هفته درگیر فعالیتهای محرک مغز بودند، احتمال ابتلا به اختلال شناختی خفیف (Mild cognitive impairment) در چهارسال بعد نسبت به افرادی که اینگونه فعالیتها را انجامنداده بودند، کمتر بود. اختلال شناختی خفیف به اختصار (MCI) وضعیتی است که در آن افراد پسرفت قابل ملاحظهای را در حافظه و توانایی تفکر خود تجربه میکنند اما هنوز قادر به انجام فعالیتهای روزمرهی خود هستند.
مطالعات پیشین نشاندادهبودند که انجام فعالیتهای محرک ذهن با کاهش خطر ابتلا به آلزایمر یا MCI در ارتباط است. با این حال، بسیاری از این مطالعات اطلاعات افراد را در نقطهی مشخصی از زمان بررسی میکنند.این نوع مطالعه تشخیص این که آیا فعالیتهای مغزی واقعاً خطر مشکلات شناختی را کاهش میدهند یا این که آیا افرادی که از قبل مبتلا به این مشکلات هستند، احتمال شرکت در این گونه فعالیتها در آنها کمتر است را دشوارتر میکند.
در مطالعهی جدید، پژوهشگران اطلاعات مربوط به نزدیک به ۲۰۰۰ فرد مسن با میانگین سنی ۷۷ را که در مینسوتا زندگی میکنند، بررسی کردند. شرکتکنندگان غربال شدهبودند تا اطمینان حاصل شود که هیچکدام در ابتدای مطالعه مبتلا به اختلالات شناختی نیستند و هر ۱۵ ماه حین دورهی مطالعه بار دیگر تست میشدند. همچنین از آنها در مورد میزان فعالیتهای محرک ذهن خود از جمله انجام بازیهای کامپیوتری، ساخت کاردستی یا شرکت در فعالیتهای اجتماعی سؤال شد.
شرکتکنندگانی که یک یا دو بار در هفته درگیر اینگونه فعالیتها بودند، ۲۰ یا ۳۰ درصد احتمال کمتری برای ابتلا به MCI در طول دورهی مطالعه داشتند.
با این وجود، محققان نتوانستند تعیین کنند این فعالیتها چگونه خطر ایجاد MCI را کاهش میدهند و تحقیقات بیشتری در این موضوع مورد نیاز است. همچنین، این مطالعه فعالیتهای ذهنی که افراد ممکن است قبل از دورهی مطالعه انجام دادهباشند را در نظر نگرفته است در حالی که ممکن است در نتایج آن تأثیرگذار باشند.