نتایج تحقیقات جدید حاکی از باهوشتر بودن فرزندان پسری میباشد که در میانسالی پدران خود متولد شدهاند.
نتایج مطالعات ما نشان داده است که فرزندان پدران سنبالا نه تنها باهوشترند، بلکه توانایی بیشتری در سازش با محیطهایی دارند که مستلزم دنبال نمودن اهداف فردی میباشد؛ این دست از خصوصیات موجب تقویت موفقیتهای تحصیلی و (احتمالا) حرفهای میشود.
این بخشی از صحبتهای دکتر مگدلینا جنکا۱ از کینگز کالج لندن۲ میباشد. او و همکارانش به تازگی بخشی از اطلاعات (سوابق) رفتاری و شناختی ۳TEDS (مطالعهی نمو ابتدایی دوقلوها) را، که مشتی از خروارها مطالعات همگروهی صورتگرفته روی دوقلوهای بریتانیا محسوب میشود؛ بررسی نمودهاند.
در مطالعهی مذکور (TEDS) جمعیتی بالغ بر ۱۲,۴۶۸ دوقلو از ۶,۲۳۴ خانواده در سن ۱۲ سالگی مورد ارزیابی قرار گرفته بودند، که از این میان، اطلاعات مربوط به ۸,۶۰۱ قل (از ۴,۵۲۸ خانوده) در این مطالعهی جدید بررسی شدند.
محققان مشاهده نمودند که در مجموع، نمرهی GI (شاخص گیکبودن) فرزندان پسر پدران مسنتر نسبت به سایرین بالاتر بود. این نتیجه حتی پس از همتراز نمودن وضعیت اجتماعی/اقتصادی والدین نیز برقرار بود.
به علاوه، محققان همچنین دریافتند که این کودکان نتایج بهتری را در علوم چهارگانهی STEM (علم، فناوری، مهندسی، ریاضیات) کسب میکنند (این مشاهدات چندین سال پس از اندازهگیری GI آزمودنیها ثبت شده است).
نتایج این مطالعه در ژورنال Translational Psychiatry منتشر شده است.
جهت مطالعهی بیشتر به منبع اصلی مراجعه فرمایید.
پیوست
۱. Magdalena Janecka
۲. King’s College London
۳. Twins Early Development Study