دانشمندان در آزمایشگاه یکی از همخانوادههای ویروس آبله را از یک زخم بوجودآوردهاند. این ویروس که ویروس آبلهی اسبی نامیده میشود برای انسانها مضر نیست ولی یافته های جدید اظهار میکند که این امکان برای انسانها وجود دارد که در آزمایشگاه، ویروس کشنده ی آبله را ایجاد کنند. طبق گفته مجله ی علم، این ویروس در سال ۱۹۸۰ در دنیا ریشهکن شدهبود. ایجاد ویروس آبله اسبی یک شاهکار بیاهمیت نبود ولی به هیچعنوان منابع گسترده نیاز نداشت. مجله علم میگوید: محققان، قطعات DNA ای را که با آن ویروس را میسازند، از یک کمپانی که قطعات DNA را با توالی سفارشی برای محقاقان میسازد و از طریق پست برای آنها ارسال میکند، سفارش میدهند. در کل، هزینه پروژه ۱۰۰.۰۰۰ دلار میشود و شش ماه به طول میانجامد.
محققان دانشگاه آلبرتا در کانادا، امیدوارند که تلاششان روزی منجر به تولید واکسن بهتری برای آبله شود. اگرچه بیشتر مردم دیگر واکسن آبله را دریافت نمیکنند، گاهی اوقات به کسانی که در خطر بیشتری برای ابتلا به بیماریها دارند، از جمله کسانی که با ویروس آبله یا ویروسهای مشابه در آزمایشگاه کار میکنند، تزریق واکسن صورت میگیرد.
طبق گفتهی سازمان کنترل و پیشگیری بیماریها، احتمال دارد درصد اندکی از افرادی که با واکسن رایج کنونی واکسینه میشوند، عوارض جانبی جدی و تهدیدکنندهی حیات را پشتسر گذارند.
محققان کنادایی درحال همکاری با شرکت دارویی تونیکس برای تولید واکسن آبله هستند. در مارس، تونیکس اطلاعیهای منتشر کرد که اعلام میکرد از ویروس آبلهی اسبی برای تولید یک واکسن آبله قوی استفاده کردهاست که اثرات محافظت کنندهای را در یک مطالعهی اولیه روی موشها نشان دادهاست.
اگرچه محققان زیادی میپندارند که روزی ایجاد ویروسهای آبله_ خانوادهای از ویروسها که ویروس آبله و ویروس آبلهی اسبی به آن تعلق دارند_ ممکن شود، ولی هنوز بحث هایی پیرامون این موضوع وجود دارد. به گفتهی مجلهی علم، دلایلی که دیوید ایوانز ارائه داد، به بحث ها پایان داد. ایوانز در مجلهی علم گفت:” جهان فقط نیاز دارد این حقیقت را بپذیرد که شما میتواند آن را بسازید و ما اکنون باید بفهمیم که بهترین تدبیر برای مقابله با آن چیست.”
برخی کارشناسان کار اورا تحسین کردند. پیتر جاهرلینگ، رئیس بخش بیماریهای ویروسی درحال ظهور در انجمن ملی آلرژی و بیماریهای عفونی،در واشنگتن پست اظهار داشت:
من فکر میکنم که او یک کمک فوقالعاده کرد. شما افراد زیادی داشتید که میگفتند این کار شدنی نیست ولی او گفت که شدنی است.
یافته های ایوانز تاکنون منتشر نشدهاست اما یافتههای وی در نشست سازمان جهانی در نوامبر ۲۰۱۶ ارائه شد. در یک گزارش خلاصه از ارائهی او، کمیته اذعان کرد: “بدون پیشرفت بیولوژی ترکیبی، برای جهان ممکن نبود که خود را از تهدید آبله یا دیگر پاتوژنهای(بیماریزا های) خطرناک، خلاص کند.”
اگرچه که قبلا اقدامات مناسبی برای بازداشتن مردم از ایجاد آبله وجود داشت، طبق گفتهی واشنگتن پست، سازمان سلامت جهانی سفارش میکند هیچ موسسهای نباید اجازهی تصرف بیش از ۲۰ درصد ژنوم آبله را داشته باشد. همچنین واشنگتن پست مینویسد: “شرکتهایی که DNA را برای اهداف تحقیقی سنتر میکنند، ملزم به برسی این هستند که سفارشهایی که دریافت میکنند با پاتوژن های مشخص انسانی مطابقت کنند.”