مطالعات جديد، ارتباط بين مدت بقاى استروژن و افزايش آسيبپذيرى به افسردگى را نشان داده است؛ قرار گرفتن در معرض استروژن به مدت طولانىتر، اثر محافظت كننده اعمال مىكند.
پوشيده نيست كه خطر افسردگی برای زنان زمانی که هورمونهاى آنها نوسان می کند افزایش مییابد. به خصوص زمانهای آسیبپذیر شامل گذار يائسگى و شروع دورهى پس از يائسگى. همچنین افسردگی پس از زایمان وجود دارد که میتواند در مدت کوتاهی بعد از زایمان، ظاهر شود. اما چرا برخی از زنان احساس آرامش میکنند در حالی که دیگر زنان با اين گذرگاهها دست و پنجه نرم میکنند؟ یک پاسخ از طریق نتایج مطالعهى آنلاين منتشر شده در یائسگی، در مجله جامع یائسگی آمریکای شمالی (NAMS) ارائه شده است.
مقالهى مرتبط: افسردگی پس از زایمان
اين مقاله قرار گرفتن در معرض استرادیول طولانى مدت و خطر علائم افسردگی در طی گذار به یائسگی یا پس از یائسگی، با دريافت اطلاعات از مطالعه قاعدگى بیش از ١,٣٠٠ زن پيش از سن یائسگى در سنین ٤٢ تا ٥٢ ساله را بررسى كرد. هدف اصلی مطالعه این بود که بدانیم چرا برخی از زنان بيشتر در معرض افسردگی هستند، در حالى كه همه زنان از نوسانات هورمونى برخوردار مىباشند.
مطالعات قبلى، نقش هورمونهای تولید مثل را در افزایش حساسیت به افسردگی بيان كردند. این مطالعه عمدتاً بر اثر استرادیول، استروژن غالب موجود در طى سال های تولید مثل، متمرکز بود. در میان دیگر موارد، استرادیول، سنتز، در دسترس بودن و متابولیسم سروتونین، انتقالدهنده عصبی كليدى در افسردگی را تعديل میکند. در حالی که نوسانات استرادیول در طول گذار یائسگی عمومى است، مدت زمان قرار گرفتن در معرض استراديول در طول سالهای بزرگسالى به طور گستردهای در میان زنان متفاوت است.
يكى از یافتههای کلیدی این مطالعه این بود كه قرار گرفتن در معرض استروژن به مدت طولانىتر، از شروع قاعدگی تا زمان شروع یائسگی به طور قابل توجهی با کاهش خطر افسردگی در طی گذراندن یائسگی و تا ۱۰ سال بعد از یائسگی ارتباط دارد. همچنین قابل توجه بود که مدت طولانیتر مصرف کنترل تولد، با کاهش خطر افسردگی همراه بود، اما تعداد حاملگیها و یا تغذیه با شیر مادر ارتباطی نداشت.
دكتر JoAnn Pinkerton، مدير اجرائى NAMS، گفت:
زنان به دليل تغيير نوسانات هورمونى نسبت به علائم افسردگی در طی و پس از گذار یائسگی بیشتر آسیب پذیرند. این مطالعه علاوه بر این، خطر ابتلا به افسردگی در افراد با یائسگی زودهنگام، دورهى قاعدگی کمتر در طول عمر یا گرگرفتنهاى مکرر را نشان میدهد.
زنان و نزديكان آنها، نیاز به تشخیص علائم افسردگی مانند تغییرات خلقی، از دست دادن احساس لذت، تغییر در وزن و خواب، خستگی، احساس بی ارزش بودن، عدم توانايى تصمیمگیری یا احساس غم و اندوه و اقدامات مناسب دارند.