آيا سرطان هاى پوست مرگ آورند؟ آيا همه سرطان هاى پوست از يك نوع اند؟
CHAPEL HILL– تحقيقات جديد از يك تيم تحقيقى بين المللى كه توسط دانشمندان مركز جامع سرطان North Carolina Lineberger رهبرى مىشود، ممكن است به بهبود يافتن تشخيص سرطان پوست كه با فقدان هر رنگ سياه و قهوه اى ايجاد مى شود منجر گردد. محققان مطالعه اى در مجله ى JAMA Dermatology كه ويژگى هاى كليدى مرتبط با ملانوماى آملانوتيك دارد منتشر كردند. این نوع از سرطان پوست بدون لکهی قهوهاى يا سياه ناشى از رنگدانه ملانين بروز میکند.
محققان معتقدند كه يافته هايشان مى تواند تشخيص اين نوع از ملانوما را بهبود بخشد كه احتمالاً در مرحله پيشرفته تشخيص داده مى شود.
دانشمندان صفات فنوتيپاى را شناسايى كردهاند كه باعث مىشود پزشكان و بيماران توجه بيشترى به ضايعات رنگدانه نداشته باشند، بلكه به اين نقاط صورتى توجه كنند.
جامعه سرطان آمريكا تخمين مى زند كه بيش از ٨٧٠٠٠ مورد از ملانوما در اين سال در ایالات متحده تشخيص داده شود كه تقريبا تنها يك درصد از سرطان هاى پوستى را شامل مىشود اما اكثريت مرگ و مير ناشى از سرطان پوست را سبب مىگردد.
مطالعات نشان داده اند كه تقريباً ٢ تا ٨ درصد از ملانوم ها، آملانوتيكىها هستند. اين نوع از سرطان هاى پوستى عمدتاً در بيماران، سفيد ديده مى شوند و به صورت تودههای صورتى، رشد دارند. در يك مطالعه در ٢٠١٤ به رهبرى پژوهشگران UNC Lineberger گفته شد كه ملانوماى آملانوتيكى معمولاً در مراحل پيشرفته تر از ملانوماى رنگدانه اى تشخيص داده مى شود كه خطر مرگ در آن بيشتر است. ملانوماى آملانوتيكى مى تواند از تشخيص جلوگيرى كند زيرا كه در خارج از معيارهاى تشخيصى معمول قرار مى گيرد. طبق دستورالعمل “ABCD” : ضايعات ضخيم، نامتقارن و با مرزهاى نامنظم و رنگى و قطر بزرگ تر از ٦ ميلى متر و تكامل يافتن يا تغيير يافتن به عنوان نشانه هاى هشداردهندهى سرطان است.
توماس گفت: “در استفاده از اين معيارهاى تشخيصى، يك متخصص پوست ممكن است اين نوع از ملانوما را فراموش كند براى اين كه اين عدم تقارن از فقدان رنگ نيست اما آن مرزهاى نامتقارن و بى قاعده نيز ممكن است براى تشخيص سخت تر باشد. “ما مى خواهيم بيمارانى را كه در خطر بالاترى از ملانوماى آملانوتيكى هستند تشخيص دهيم تا بدانيم كه چه كسى نياز دارد كه با دقت به نوع سرطان آن نگاه كنيم.”
پژوهشگران مشخصات ١٧٨ بيمار با اين نوع بيمارى را در مطالعه ٢٩٩٥ بيمار ملانومايى انجام شده روى ژن ها، محيط زيست و مطالعات ملانوما را تجزيه و تحليل كردند. مطالعه بين المللى بيماران را از ١٩٩٨ تا ٢٠٠٤ ثبت كرده اند.
آنها دريافتند كه افرادى كه در کمرشان خال نداشتند و بسيارى از كك و مك ها و ويژگى هاى “حساس به خورشيد” – از جمله موهاى قرمز، چشم هاى رنگى و عدم توانايى خيس شدن – شانس بيشترى براى توسعه ملانوماى آملانوتيكى نشان میدهند. علاوه بر آن، افرادی كه اين بيمارى را قبلاً داشتند در خطر بيشترى بودند، همانطور كه افراد مبتلا به ژن MC1R كه مرتبط با موهاى قرمز بودند، در خطر بيشترى قرار داشتند.
توماس گفت: “اگر بيماران اين صفات را داشتند، آن ها نياز به توجه بيشترى دارند. ما اميدواريم كه اين كمك كند تا آگاهى را براى پتانسيل ملانوما آملانوتيك در اين گروه بالا ببرد.”