اِدم وضعیتی است که مایعات در بافت‌های بدن تجمع می‌یابد و ممکن است به دلیل انواع مختلف شیمی‌درمانی، برخی انواع سرطان و شرایطی که به سرطان مرتبط نیست ایجاد شود.
علایم ادم
ورم در پاها، مچ و ساق
ورم در دست‌ها و بازو‌ها
ورم در صورت یا شکم
پوست پف کرده، براق و یا پوستی که بعد از فشار دادن، گودی نسبی آن حفظ شود.
تنگی نفس، سرفه یا ضربان قلبی نامنظم
اگر متوجه شدید دچار ادم شده‌اید به پزشک و پرستار خود اطلاع دهید؛ در این صورت مشخص خواهد شد دلیل ادم چیست و راه‌حلی ارائه شده یا دارویی تجویز می‌شود.
برخی مشکلات مربوط به ادم بسیار جدی هستند. اگر دچار تنگی نفس شدید، ضربان قلبتان متفاوت یا بی‌منظم باشد، در صورتی که ورم ناگهانی داشته یا ورم بدتر شده یا به نواحی بالاتر مانند بازو و ساق نیز برسد، افزایش سریع وزن، یا اگر دفع ادرار نداشته یا دفع ادرارتان کم باشد به پزشک و پرستارتان اطلاع دهید.
راه‌های پیشگیری یا کاهش ادم
لباس راحتی بپوشید. لباس یا کفش گشاد بپوشید که خیلی تنگ و محکم نباشند. هنگام نشستن و یا تکیه دادن پاهایتان را با یک بالش یا چهارپایه بلند کنید. هنگام نشستن، پاهایتان را روی هم نیاندازید. با تیم درمانی خود درباره‌ی پوشیدن جوراب ، آستین یا دستکش‌های مخصوص که به گردش خونتان در صورت وخامت ادم کمک می‌کنند، صحبت کنید
فعالیت بدنی داشته باشید. حرکت دادن بخش‌هایی از بدن که دچار ادم می‌شوند کمک‌کننده خواهد بود. پزشک ممکن است تمرینات مخصوصی از جمله پیاده‌روی، برای بهبود گردش خون توصیه کند. با اینحال ممکن است توصیه شود که برای بار اول برای مدت طولانی نایستاده یا راه نروید.
مصرف نمک (سدیم) در رژیم غذایی را محدود کنید. از غذاهایی مثل چیپس‌ها، ژامبون و سوپ کنسرو شده پرهیز کنید. از روی برچسب مواد غذایی میزان سدیم را کنترل کنید. نمک یا سس سویا به غذای خود نیافزایید.
داروهایتان را مصرف کنید. اگر پزشک دارویی که به نام «دیورتیک» یا ادرارآور تجویز کرد، دقیقاً مطابق دستورالعمل مصرف کنید. این دارو به دفع مایع و نمک اضافی از بدن کمک می‌کند.
