مطالعات جدید روش‌های خلاقانه‌ای برای پر کردن اوقات تنهایی یافته‌اند. این کارها می‌توانند برای شما مثل یک کادو باشد.
آیا تا به حال احساس کسالت کرده‌اید؟ هفته‌ی پیش طی صحبتی که با یکی از همکارانم داشتم، درباره‌ی این موضوع صحبت کردیم که اگر کاری برای انجام دادن نداشتیم روزمان چگونه پیش می‌رفت.
موضوع جالبی برای صحبت کردن بود، چون من علی‌رغم برنامه‌ی کاری شلوغی که دارم، طرفدار تنهایی هم هستم.
نکته‌ی مهمی که باید به آن توجه کنیم این است که تحسین تنهایی با انزوا و گوشه‌گیری بسیار فرق دارد.
مقاله‌ی مرتبط: تنهایی کشنده است!
مطالعه‌ی جدیدی که در ژورنال Personality and Individual Differences و به نام Julie C. Bowker چاپ شده، ثابت کرده است حتی در افرادی که از نظر اجتماعی گوشه‌گیرند، احتمالا کارهایی خلاقانه برای اوقات تنهایی وجود دارد.
مقاله‌ی مرتبط: چرا افراد باهوش تنهایی را ترجیح می‌دهند؟
در این تحقیق ۲۹۵ شرکت‌کننده که به گفته خودشان گوشه‌گیر بودند مورد مطالعه قرار گرفتند. طی مطالعه خلاقیت، اضطراب، حساسیت و زودرنجی، نشانه‌های افسردگی و تهاجمی بودن مورد ارزیابی قرار گرفت. محققان در این مطالعه همچنین مقیاس فعال‌ساز رفتاری BAS و مقیاس بازداری رفتاری BIS را هم در نظر داشته و ارزیابیشان کردند. سیستم BAS، سیستم پاداش بوده و تمایلات را تنظیم می‌کند در حالیکه سیستم BIS سیستم تنبیه بوده و خودداری از کارهای مختلف را تنظیم می‌کند.
در گزارشات Personality and Individual Differences آمده است که مدل‌های معادل ساختاری، نتایجی را آشکار کرده‌اند که نتایج حاصل از مدل‌های تئوریکال، مبنی بر انواع انزوا را به چالش کشیده‌اند.
درباره‌ی خلاقیت و انزوای اجتماعی کار Henry David Thoreau و Thomas Merton را در نظر بگیرید. Thoreau در سال ۱۸۴۵ و بعنوان یک معلم جوان، به حیات‌وحش و یک منطقه‌ی بکر در Concord پناه برد. او تصمیم گرفت در آن منطقه به سادگی زندگی کند، مطالعه کرده و خاطراتش را هم ثبت کند. وی در کتاب Walden شرح زندگی در طبیعت و خاطراتش نوشته است. (Walden نام یک رودخانه در ماساچوست آمریکاست.)
Merton نیز بین تمایل شخصی‌اش برای تفکر و تنهایی، و انتظارات عمومی از او به عنوان یک نویسنده سردرگم شده بود. به دنبال این سردرگمی وی تصمیم به انزوا گرفت. زندگی‌نامه و عقاید وی در کتاب At Home in the World: The Letters of Thomas Merton and Rosemary Radford Ruether به ویرایش Mary Tardiff آمده است. مرتون تصمیم به زندگی در حیات‌وحش و طبیعت گرفته بود درحالیکه Rosemary Radford Ruether از طبیعت به زندگی شهری روی آورده بود.
هرچند شما هم احتمالا از انزوای اجتماعی خوشتان نیاید، اما هنگامی که کسل هستید، ترجیح می‌دهید کسی مزاحمتان نشود. معمولا وقتی کسی کاری برای انجام دادن ندارد، به چنین چیزهایی فکر می‌کند: من هیچ دوستی ندارم! هیچ کار مفیدی امروز انجام نداده‌ام. افرادی هم وجود دارند که نیاز دارند برنامه کاریشان همیشه پر باشد و هیچ تایم خالی ای در آن وجود نداشته باشد! برای آن‌ها، کاری برای انجام نداشتن بسیار آزاردهنده است!
ده کاری که می‌توانید انجام دهید
چرا از این فرصت خالی‌ای که در برنامه‌تان ایجاد شده، به عنوان هدیه‌ای برای خودتان استقبال نمی‌کنید؟ کادویی که می‌توانید با آن خلاقیتتان را برانگیخته و مثبت‌تر فکر کنید. در اینجا چند پیشنهاد برایتان داریم:
۱. یک لیست آرزوها درست کنید تا به شما هدف بدهد. این لیست را با آرزوهایی برای خودتان و افرادی که دوستشان دارید پر کنید.
۲. خلاقیتتان را با خواندن یکی از کتاب‌های مخصوص کودکان نیروی تازه‌ای ببخشید. خواندن کتاب‌های کودکان هم حس خوبی به شما می‌دهد و هم باورهای دوران کودکیتان را به شما یادآوری می‌کند.
۳. بخشی از وقتتان را به این اختصاص دهید که درباره‌ی یکی از شرایط پیچیده‌ای که برایتان ایجاد شده فکر کنید. سعی کنید نقش خودتان را هم در بوجود آمدن چنین شرایطی در نظر بگیرید. سپس سعی کنید کسانی را که در بوجود آمدن این شرایط نقش داشته‌اند ببخشید و برایشان آرزوی موفقیت کنید.
۴. می‌توانید از این اوقات برای گردش در طبیعت یا تفکر در آن استفاده کنید. می‌توانید به ابرهایی که به اشکال مختلف مثل اژدها یا خرگوش درمی‌آیند نگاه کنید. یا با دیدن یک پرنده یا درخت زیبا، معجزه‌ای که در پس آن وجود دارد را دنبال کنید.
۵. برای همسر، دوست، والدین، فرزندان یا کسی که دوستتان دارد یک نامه دست‌نویس بنویسید. حتی اگر انجام این کار یک هفته طول بکشد.
۶. قدرت مغزتان را بهبود ببخشید. Loretta Graziano Breuning نویسنده‌ی کتاب Meet Your Happy Chemicals می‌گوید با مشخص کردن یک هدف خاص، باعث تحریک ترشح دوپامین در بدن می‌شویم. ترشح سروتونین نیز با داشتن یقین و اطمینان تحریک می‌شود. احساس خوبی به خودتان داشته باشید و ببینید زمانی که دیگران شما را تحسین می‌کنند چقدر حستان به خودتان بهتر می‌شود. زمانی را هم به خندیدن و عبور کردن از محدودیت‌هایتان اختصاص دهید تا ترشح اندورفین نیز در بدنتان افزایش یابد.
۷. یک دفتر یادداشت کوچک برای قدردانی تهیه کنید و در اوقات بیکاریتان موهبت‌های کوچکی که دریافت می‌کنید را بنویسید.
۸. شروع به نوشتن خاطراتتان بکنید. لازم نیست نوشته‌هایتان خیلی ادبی یا خیلی کامل مقل یک کتاب باشد. فقط بخشی از روزتان را به نوشتن یکی از خاطرات ماندگارتان اختصاص دهید. (یادتان باشد نوشتن خاطرات می‌تواند گذشته و حالتان را به هم پیوند دهد.)
۹. یک کتاب تخیلی یا افسانه‌ای بخوانید. محققان ثابت کرده‌اند خواندن چنین کتاب‌هایی دایره‌ی لغات و مهارت‌های زبانی شما را تقویت می‌کند. خواندن چنین داستان‌هایی همچنین هوش احساسی شما را هم بهبود می‌بخشد.
۱۰. می‌توانید در این اوقات فراغت مدیتیشن انجام دهید یا بر آگاهیتان بیافزایید.
پیشنهاد دیگری که برایتان داریم این است که برای این اوقات تنهایی به عنوان بخشی از روزتان برنامه‌ریزی کنید. برخی افراد از تنها بودن می‌ترسند چون تنها بودن بسیار به احساس انزوا کردن نزدیک است. به جای ترسیدن از اوقاتی که کسی پیشتان نیست، سعی کنید این زمان‌ها را گرامی داشته و از آن‌ها به بهترین نحو استفاده کنید.
