برای اولین بار در ایالات متحده، زنی که پیوند رحم دریافت کرده بود فرزندی به دنیا آورد.
طبق بیانیه روز جمعه یک بیمارستان: زنی که به صورت مادرزادی رحم نداشت، سال گذشته در مرکز پزشکی دانشگاه Baylor در Dallas پیوندی از یک اهداکننده دریافت کرد که در قید حیات است. این زن ماه گذشته فرزند پسری را به دنیا آورد.
به گفته Julie Smith سخنگوی بیمارستان، طبق درخواست خانواده، نام آن‌ها، شهر محل اقامت و زمان تولد برای محافظت از حریم خصوصی‌شان مخفی نگه داشته می‌شود.
از سال ۲۰۱۴، هشت نوزاد دیگر از زنانی که پیوند رحم داشتند، متولد شده است. همه این تولدها در سوئد و در بیمارستان دانشگاه Sahlgrenska در شهر گوتنبرگ رخ داده‌اند.
مقاله مرتبط: پیوند رحم و مشکلات آن
در آغاز، پیوند رحم به عنوان روزنه امیدی بود برای زنانی که به فقدان مادرزادی رحم مبتلا هستند یا این که به علت سرطان، بیماری دیگر و یا به دلیل عوارض زایمان قبلی مجبور به خارج کردن رحم شده‌اند و نمی‌توانند بارداری داشته باشند. محققان تخمین می‌زنند که احتمالا ۵۰ هزار زن در ایالات متحده داوطلب انجام این عمل باشند.
این پیوند‌ها موقت هستند. پایداری این پیوند به اندازه زمان تولد یک یا دو فرزند کافی‌ست. بعد از آن عضو پیوندی برداشته می‌شود تا فرد مصرف داروهای مهارکننده ایمنی مورد نیاز برای جلوگیری از رد پیوند را متوقف کند.
دکتر Liza Johannesson، جراح پیوند رحمی که تیم سوئدی را ترک کرد تا به گروه Baylor ملحق شود، می‌گوید:
تولد در دالاس بسیار مهم بود زیرا نشان می‌دهد که موفقیت تنها به بیمارستان گوتنبرگ محدود نمی‌شود. برای ایجاد زمینه رشد و توسعه در این روش برای زنان بیشتر، باید این روند توسعه یابد. در عرض چند ساعت بعد از اگهی Baylor، گروه‌های حمایت‌کننده از زنان با ناباروری رحمی از سراسر جهان با من تماس گرفته‌اند تا درباره این اخبار ابراز هیجان خود را اعلام کنند.
مقاله مرتبط: انجام موفقیت‌آمیز اولین پیوند رحم از اهداکننده‌های زنده
دکتر Johannesson می‌گوید:
این یک زایمان بسیار هیجان‌انگیز بود. من زایمان‌های بسیاری را دیده‌ام و بسیاری از نوزادان را به دنیا آورده‌ام، اما این بسیار ویژه بود.
دکتر Giuliano Testa، پژوهشگر اصلی طرح تحقیق و رئیس جراحی پيوند شکمی، می‌گوید:
در Baylor، طی یک کارآزمایی بالینی که شامل ۱۰ بیمار بود، هشت زنی که پیوند دریافت کرده‌اند، از جمله مادران جدید بودند. یکی از دریافت‌کنندگان هم‌اکنون باردار است. دو نفر دیگر (که یکی از آن‌ها پیوند خود را از یک اهداکنندگان مرده دریافت کرد است.) در حال تلاش برای بارداری هستند. چهار پیوند دیگر پس از جراحی شکست خوردند، و اندام‌های پیوندی باید برداشته شوند. ما یک شروع بسیار ناهنجار داشتیم. اما بعدا به مسیر درست رسیدیم. افرادی که موجب بلوغ این مسیر شدند، ۳ زن اول بودند. من به نوبه خودم بیشتر از آن که بتوانم بیان کنم از آنان سپاس‌گزارم.
دکتر ژوهانسون و دکتر تستا هر دو بر این باور اند که:
بخش بزرگی از انگیزه آن‌ها با ملاقات بیماران و دانستن این که چگونه زندگی این افراد خراب می‌شود زمانی که دریابند نمی‌توانند فرزندان خود را در آغوش بگیرند.
دکتر تستا می‌گوید:
من فکر می‌کنم بسیاری از مردان هرگز تمایل این زنان برای مادر شدن را به طور کامل درک نمی‌کنند. آن‌چه که همه ما را متحول می‌کند؛ دیدن مادری ست که کودکش را در آغوش خود می‌گیرد. درحالی که قبلا به او گفته شده بود “تو هرگز نمی‌توانی کودکی داشته باشی”.
این پیوند در حال حاضر تجربی است. درنتیجه بیشتر هزینه‌های مربوطه را بودجه تحقیقاتی پوشش می‌دهد. اما این هزینه‌ها گران است و اگر بخشی از عملیات پزشکی باشد، احتمالا صدها هزار دلار هزینه خواهند داشت. مشخص نیست که بیمه پرداختش را بر عهده بگیرد یا نه. در این راستا دکتر تستا اذعان کرد که بسیاری از زنان که خواهان عمل جراحی هستند قادر نخواهند بود از آن استفاده کنند.
طبق گفته Victoria Vinci، سخنگوی زن:
در بیمارستان دیگری به نام کلینیک کلیولند، اقدام به اولین پیوند رحم در ایالات متحده در فوریه ۲۰۱۶ انجام شد، اما پس از دو هفته به علت عفونت ناشی از خون‌ریزی و خطر مرگ ناگهانی، جراحی اضطراری برای برداشتن اندام پیوندی لازم بود. این کلینیک برنامه خود را برای یک مدت طولانی متوقف کرد، اما آن را دوباره راه اندازی کرده است و بیماران در انتظار پیوند هستند.
زنی که در Baylor وضع حمل کرد، در سپتامبر سال ۲۰۱۶ به عنوان چهارمین فردی بود که عضو پیوندی دریافت کرده بود.
تستا می‌گوید:
این فرایند پیچیده است و خطرات قابل توجهی برای هر دو فرد دریافت‌کننده و اهداکننده دارد. اهداکنندگان تحت یک جراحی پنج ساعته قرار می‌گیرند که پیچیده‌تر است و بافت‌های بیشتری نسبت به هیسترکتومی استاندارد برای خارج کردن رحم بیرون کشیده می‌شود. جراحی پیوند نیز دشوار است، در حدی که با پیوند کبد قابل مقایسه می‌باشد.
دریافت‌کنندگان در معرض خطرجراحی و داروهای جلوگیری‌کننده از رد پیوند قرار دارند. که این دارو‌ها برای افرادی که نارسایی قلب یا کبد دارند، مناسب نیست. در این‌گونه حاملگی‌های فرد در معرض خطر بالایی قرار می‌گیرد، و نوزادان باید توسط سزارین متولد شود تا این کار مانع از ایجاد فشار زیاد بر روی رحم پیوندی باشد. تا کنون تمام تولدها کمی زودتر از ۴۰ هفته طبیعی بارداری اتفاق افتاده‌اند. (در ۳۲ تا ۳۶ هفته)
زنان دریافت‌کننده نمی‌توانند راه طبیعی را طی کنند زیرا تخمدان در آن‌ها به رحم متصل نیست. بنابراین هیچ راهی برای ایجاد تخم وجود ندارد. در عوض به لقاح آزمایشگاهی نیاز است. قبل از پیوند، زنان به درمان‌های هورمونی می‌پردازند تا تخمدان‌ها تخمک‌های متعددی را آزاد کنند، که پس از برداشت، آن‌ها را بارور کرده به صورت منجمد نگاه می‌دارند.
مقاله مرتبط: منجمد‌کردن تخمدان و معجزات دیگر کمک باروری!
هنگامی که بیمار به طور کامل از جراحی پیوند بهبود می‌یابد و شروع به قاعدگی می‌کند، می‌توان تخم‌ها را در رحم گذاشت. یکی در هر دوره، تا زمانی که بارداری صورت گیرد.
در سوئد، پزشکان یک سال پس از پیوند انتظار می‌کشیدند تا بارداری صورت گیرد. با این کار زمانی برای بهبودی زنان قرار می‌دهد. در Baylor، تیم خیلی سریع‌تر حرکت می‌کند و در عرض چند ماه بعد از جراحی شروع به تلاش برای تحریک زنان می‌کند که به زودی بعد از آن شاهد شروع قاعدگی هستیم.
دکتر Testa اضافه کرد:
ایده او این بود که حاملگی‌ها را بلافاصله شروع کنند، زیرا زنان جوان و سالم بودند، و نیازی به یک سال برای بازیابی بعد از جراحی نبود. او استدلال کرد که زمان انتظار طولانی فقط منجر می‌شود استفاده از داروهای ضد رد پیوند (که دارای عوارض جانبی قابل توجهی هستند.) برای مدت طولانی‌تری ضروری گردد. ما زودتر اقدام کردیم و من فکر می‌کردم این درست‌تر بود.
تستا و یوهانسون در آخر اظهار کردند:
تیم سوئدی و مراکز دیگر در حال برنامه ریزی پیوند، نیز شروع به در نظر گرفتن کوتاه شدن زمان انتظار کرده‌اند.
