یک سنگ کوچک می‌تواند حین برخورد نیروی عظیمی جهت سوراخ کردن به همراه داشته باشد. بر اساس آخرین شبیه‌سازی‌ها، جرم شیئی که حدود ۴.۵ میلیارد سال پیش به زمین برخورد کرده و تشکیل ماه را به دنبال داشت، معادل تقریباً جرم مریخ یا به عبارتی یک دهم جرم زمین بوده است. ستاره‌شناسان برای مدت‌ها گمان داشتند قمر زمین در اثر برخورد یک پروتوسیاره‌ی عظیم به نام Theia به زمینِ تازه تشکیل‌یافته ایجاد شده است. به این ترتیب که متعاقب این برخورد توده‌ای از اجرام تشکیل یافته که به سرعت به قمر زمین بدل یافت؛ اما این نظریه‌ی برخورد عظیم به تنهایی نمی‌تواند همسانی شیمیایی ماه و زمین را توجیه کند.
بعدها دو فرضیه‌ی دیگر برای چرایی این همسانی مطرح شد، اما این فرضیه‌ها جرم کاملاً متفاوتی برای Theia تعریف می‌کرد. اثرات شیمیایی برخورد مذکور به جرم Theia بستگی دارد. بر این اساس James Badro به همراه همکارانش از مؤسسه‌ی ژئوفیزیک پاریس، در پی آن برآمدند کدام فرضیه با ترکیب شیمیایی زمین هم‌خوانی دارد.
مقاله‌ی مرتبط: نیبریو؛ آیا برخورد اجرام آسمانی پایان کار زمین است؟
آن‌ها بیش از دو میلیارد برخورد شبیه‌سازی کردند. طراحی این شبیه‌سازی‌های متعدد بر اساس تغییر در جرم فرضی Theia و دیگر ویژگی‌های زمین جوان بوده است. از جمله این که آیا زمین در زمان برخورد کاملاً گداخته بوده یا خیر. صرف‌نظر از فرضیه‌های مطرح‌شده، آن‌ها یافتند برخوردگری که بیش از ۱۵ درصد جرم زمین را داشته باشد، نمی‌تواند ترکیب فعلی پوسته‌ی زمین را ایجاد کند. در واقع سنگین‌تر بودن این توده، غنی‌تر بودن پوسته‌ی زمین از نظر نیکل و کبالت را به دنبال دارد. پس Theia احتمالاً جرم آسمانی عظیم‌الجثه‌ای که تصور می‌کردیم، نبوده است!
