پژوهشی که روی بیماران صرع که تحت عمل جراحی قرار دارند، انجام شده است، فرصتی برای دانشمندان فراهم کرده است که به جستجوی جزئیاتی در رابطه با حرکت افکار در ذهن، از آغازِ الهام گرفتن تا پایانِ پاسخ دادن، بپردازند.
نتایج پژوهش، نقش کورتکس پره‌فرونتال را به عنوان هماهنگ‌کننده بین قسمت‌های مختلف که هریک در فرآیند فکر کردن عهده‌دار هستند، اثبات کرده است؛ بدین معنا که استنباط را به واکنش منتهی می‌کند، بنابراین در اصطلاح، آن را “چسب ادراک” می‌نامند.
تلاش‌های سابق برای مطالعه‌ی مسیر اطلاعات از یک بخش مغز به بخش دیگر به پروسه‌هایی نظیر الکتروآنسفالوگرافی (EEG) یا تصویربرداری fMRI وابسته بودند که علی‌رغم غیرتهاجمی بودنشان، معایبی نظیر رزولوشن پایین تصویر را داشتند.
این پژوهش که توسط محققان دانشگاه کلیفرنیا، بِرکلی، انجام شده است، امواج الکتریکیِ ساتع‌شده از نورون‌ها را با استفاده از تکنیکی با نام الکتروکورتیکوگرافی (ECoG) ثبت کردند. این روش به جاگذاری صدها الکترود کوچک، روی کورتکس مغز نیاز دارد تا تصویری با جزئیاتی فضایی و روزولوشن بالاتر نسبت به EEG فراهم کنند.
با وجود این که ریسک این روش روی افراد سالم داوطلب شده به شیوه‌ای غیراخلاقی بالا است، بیماران صرع که تحت جراحی قرار دارند و فعالیت مغزی آن‌ها به ناچار باید ثبت شود، فرصتی عالی برای محققان فراهم می‌کنند تا تست‌هایی را انجام دهند.
پژوهش روی ۱۶ بیمار انجام گرفت که متناسب با سطح بیماری و شرایط خاص، عملکرد مغزی و فعالیت نورون‌هایشان به وسیله‌ی الکترودهای متعددی ثبت می‌شد. این بیماران باید به محرک‌های خاصی، نظیر مشاهده‌ی تصویر حیوانات یا شنیدن صدای خاصی پاسخ داده و عمل خاصی را انجام دهند. برخی از این فعالیت‌ها از سایرین پیچیده‌تر بودند؛ برای مثال یک فعالیت ساده شامل تکرار کردن یک کلمه می‌شد در حالی که فعالیتی پیچیده‌تر شامل فکر کردن به مترادف‌های آن می‌شد.
محققان حرکات دقیق امواج الکتریکی از یک نقطه‌ی مغز را، نظیر نواحی مرتبط با درک محرک‌های شنوایی، تا کورتکس که مسئول ایجاد پاسخ است را تحت نظر گرفتند.
درحالی که هیچ‌یک از نتایج سورپرایزکننده نبودند، نقش قشر پره‌فرونتال در تعیین‌کردن فعالیت‌ها بسیار مورد تأکید قرار گرفته است.
یافته‌ها حاکی از آنند که کورتکس پره‌فرونتال، ناحیه‌ای است که در حین پردازش بسیاری از افکار، فعال باقی می‌ماند و بخشی چندعملکردی است.
مقاله‌ی مرتبط: تصمیم‌گیری‌های لحظه‌ای با چه مکانیسمی انجام می‌شوند؟
هرچقدر سرعت انتقال اطلاعات از یک بخش به بخش دیگر بالاتر باشد، پاسخ بیمار به محرک نیز سریع‌تر است. سابقاً بررسی نتایج fMRI نیز نشان می‌داد که سخت‌تر شدن تدریجی یک فعالیت، سبب افزایش فعالیت مغز، خصوصاً در ناحیه‌ی پره‌فرونتال می‌شود.
حال نتایج این پژوهش نشان داده‌اند علت این امر، نه تنها فعالیت بیشتر نورون‌ها است، بلکه درگیری نواحی بیش‌تری از قشر پره‌فرونتال هم می‌باشد.
نکته‌ی قابل توجه، شاید جزئیاتی از زمان‌بندی دقیق نواحی مختلف باشد. برخی بخش‌ها، خصوصاً در هنگام فعالیت و حتی پیش از آن که پاسخ به شکل کامل شکل گیرد، سریع فعال می‌شوند، بدین معنا که مغز از قبل این بخش‌ها را برای پاسخ‌دهی آماده کرده است.
این امر ممکن است علت سخن گفتن برخی افراد پیش از آن که فکر کنند، باشد.
نتایج این پژوهش در Nature Human Behaviour منتشر شده‌اند.
