محققان اثرات روحی استرس زودهنگام و جدایی از والدین را به بحث گذاشتند.
در ماه‌های اخیر بیش از ۲،۰۰۰ کودک مهاجر از خانواده‌هایشان در مرز ایالات متحده و مکزیک جدا شده‌اند. سوالات در رابطه با این سیاست، از جمله اینکه چگونه این مسئله بر سلامت کودکان تاثیر می گذارد، منجر به تعلیق این عمل شده است.
بر طبق نظر پروفسور روانشناسی دانشگاه استنفورد، یان اچ.گوتلیپ برای این کودکان، جدایی خانوادگی یک ضربه اضافی علاوه بر تجربیات ناسازگار کنونی شان و سفر طولانی و دشوار آنها به ایالات متحده بوده است. حتی پس از اینکه خانواده‌ها دوباره متحد شوند، حس عدم اطمینان در اطراف زندگی والدین می‌تواند احساسات ترس، نا امیدی، گناه، سرزنش و افسردگی -احساسات منفی‌ای که باعث اختلال در چگونگی یادگیری مهارت‌های زندگی می شوند- را ایجاد کنند.
تحقیقات گوتلیپ نشان می دهد که تجربه‌ی استرس زودرس در زندگی عامل مهمی در ایجاد افسردگی و رفتارهای خودکشی است. کار او بررسی کرده است که چگونه استرس اولیه در رشد مغز نیز تاثیر می‌گذارد. تحقیقات او همچنین به درمان افسردگی و نحوه کاهش خطر ابتلا به افسردگی کودکان كمك كرده است.
گوتلیب استاد دیوید استار بخش دیوید استار جردن دانشکده روانشناسی و علوم انسانی استنفورد است. او عضو بیو ایکس استنفورد است که موسسه تحقیقات بهداشت کودک و علوم عصبی استنفورد می باشد. وی همچنین مدیر آزمایشگاه توسعه علوم اعصاب، اثر بخشی و آسیب روانی استنفورد می‌باشد.
یکی از پروژه های تحقیقاتی شما، استرس زودهنگام در زندگی را بررسی می‌کند. اثرات روانشناختی جدا کردن فرزندان از والدین آنها چیست؟
در حالی که ما به طور واضح و روشن نمی توانیم اثرات جداسازی کودکان از والدین خود را در آزمایشگاه هایمان مطالعه کنیم، اما بعد از ده ها سال تحقیق می دانیم که کودکان و نوجوانان به طور خاصی به والدین خود برای رفاه عاطفی شان نیاز دارند.
والدین علاوه بر ارائه یک رابطه حمایتی و پرورشی، نقش مهمی در ارتقای رشد سالم کودکان خود دارند. آنها فرزندان خود را از عواقب روانی استرسهای قابل ملاحظه محافظت می کنند و از تأثیر آنها با حایل شدنشان میان اثرات آسیب به آنها برای تنظیم احساسات شان کمک می کنند.
بیشتر بخوانید:
- نداشتن خواهر یا برادر بر روی رشد مغز کودکان تاثیر می گذارد!
- فقر چگونه بر مغز اثر می‌گذارد؟
- تجربه ی خشونت در کودکی باعث افزایش ریسک بیماری‌های قلبی می‌شود!
- مشاجرات والدین در حضور کودکان به آنها کمک می‌کند افراد متفکری شوند!
بدیهی است، جدایی از والدین آسیب وارد خواهد کرد، هم مهمترین سپر حفاظتی کودکان را از بین می برد و هم خود موجب تروما و آسیب روانی جدیدی می شود. در حقیقت، در مطالعات رسمی کودکان، چنین جدایی هایی باعث اختلالات رشد طبیعی کودک و پیامدهای منفی درازمدت برای سلامت روحی و جسمی آنهاست. در تحقیق خودمان، ما به صورت مستند ثابت کردیم که تجربیات ناگوار اولیه، پیامدهای رفتاری و بیولوژیکی مضری برای کودکان و نوجوانان در سال های بعد زندگی شان ایجاد می‌کند.
چگونه استرس زودرس بر سلامت روانی تأثیر می گذارد، حالا چه در کوتاه مدت و یا دراز مدت؟
استرس زودهنگام به طور مداوم با مشکلات رفتاری در کودکان همراه با علائم روانپزشکی و اختلالات روانی و فیزیکی همراه است. واضح است که استرس زودهنگام می‌تواند عواقب فوری و طولانی مدتی داشته باشد، به ویژه هنگامی که شدید و تجمعی است، همانطور که نمونه اش در مورد جدایی از والدین به دنبال سال‌ها تجربه‌های نامطلوب در محیط خانه و زندگی خود و سپس سفری طولانی و دشوار به ایالات متحده بررسی شد.
ما و دیگران نشان دادیم که در پاسخ به تروما و آسیب روانی و تجربیات نامطلوب مانند جدا شدن از والدین، در کودکان سطح بالای هورمون استرس کورتیزول ترشح می شود. این کورتیزول بالا تاثیرات منفی بر ساختار و اتصالات مغز نهاده، باعث کاهش رشد نورونها و نیزکاهش حجم ساختارهای مهم مغزی مانند هیپوکامپ نهاده و در نهایت بر مناطق مغزی که در تنظیم مقابله با احساسات موثر هستند، تاثیر می گذارد. جای تعجب نیست که تحقیقات اثرات جانبی ترومای اولیه بر عملکرد روانشناختی کودکان را، میزان بالای افسردگی، اضطراب و رفتارهای بر‌ون ریزی شده یا رفتارهای تکانشی نشان می دهد.
جدایی از خانواده یکی از تجربیات استرس‌زای مهاجران است. برای کاهش اثرات استرس و تسکین آن در دوران کودکی چه می‌توان کرد؟
بدیهی است که به هم پیوستن مجدد فرزندان مهاجر با والدین خود،اولین گام ضروری برای کاهش اثرات استرسی است که آنها تجربه کرده‌اند. مطمئنا، مبارزه برای آنها به پایان نخواهد رسید، اما به احتمال زیاد با مراقبت، پرستاری و ایمنی فراهم شده توسط والدین، احتمال بیشتری پیدا می‌کند که آنها از خطر دور شوند. تحقیقات رسمی سابق کودکان نشان می‌دهد که کودکان می‌توانند از عواقب ناگوار تروما پس از بازگشت به تنظیمات خانوادگی بهبود یابند.
تأثیرات روانشناختی جدایی خانوادگی بر والدین چیست؟
جدا کردن فرزندان از والدین به صورت اجباری می تواند باعث ایجاد اضطراب، نا امیدی، احساس گناه، سرزنش و افسردگی در والدین شود – تمام احساسات قدرتمند منفی‌ای که باعث اختلال در نحوه یادگیری مهارت های زندگی می‌شوند، که شامل چگونگی مواجهه با سختی‌ها، انعطاف‌پذیری، و افسرده و مضطراب نبودن است.
بی تردید، برای والدین، وقایع انگشت شماری هستند که مثل جدا شدن از فرزندان شان به آنها اسیب روانی بزنند. علاوه بر این، این احساسات با عدم اطمینان سبک و محیط زندگی این والدین، حتی پس از آن که آنها با فرزندان خود، مجددا گرد هم آمدند، تشدید می‌شود.
در تحقیق، ما عواقب منفی قوی ایجاد شده در کودکانی برآمده از پدر و مادرهایی که تجربه‌ی عمیق احساسات منفی را داشتند، درمدت زمانی طولانی به صورت مستند ارائه دادیم.
چنین فرزندانی، خود دارای میزان بالاتری از افسردگی و دیگر اشکال رفتارهای ناسازگار هستند و به سختی از استرس و تنظیم مناسب هیجاناتشان بهبود می‌یابند. این یک چرخه ی معیوب است که ما باید سعی کنیم به آن پایان دهیم.
