بررسی اجمالی
جراحی مچ پا در زمانی که درمان‌های محافظه کارانه‌تر درد مچ پا ناشی از آرتریت شدید را تسکین نمی‌دهند، می‌تواند یک گزینه باشد. نوع جراحی که برای شما مناسب است، بستگی به سن شما، میزان فعالیت شما و شدت آسیب یا تغییر شکل شما دارد. مفصل مچ پا به شدت آسیب دیده ممکن است نیاز به استخوان‌های با هم ترکیب شده و یا حتی جایگزینی با یک مفصل مصنوعی داشته باشد.
مقاله مرتبط: چه چیزی باعث آسیب بیرونی پا می‌شود؟
همجوشی مچ پا
در این روش، جراح انتهای استخوان‌های آسیب دیده را می سابد و سپس آن‌ها را با صفحات فلزی و پیچ متصل می‌کند. در طی روند بهبود، استخوان‌های آسیب دیده با هم ادغام شده و به یک استخوان ترکیبی تبدیل می‌شوند.
همجوشی مفصل مچ پا معمولا در کاهش درد آرتریت بسیار موفق است. اما در عین حال حرکت مچ پا را کاهش می‌دهد. برای جبران این امر، مفصل های مجاور ممکن است بیشتر حرکت کنند – که این امر باعث افزایش خطر ابتلا به آرتروز در این مفاصل می‌شود.
همجوشی مچ پا معمولا برای افراد جوانتر با شیوه زندگی فعال‌تر توصیه می‌شود. در مقایسه با جایگزینی مچ پا، فیوژن(همجوشی) مچ پا:
عموما دوام بیشتری دارد
نیاز به محدودیت کمتری در فعالیت در طول بازیابی دارد
مقاله مرتبط: مفصل‌سازی قوزک پا به بیماران مبتلا به آرتروز امکان راه رفتن بدون درد را می‌دهد
تعویض مچ پا
در این روش جراح، انتهای استخوان‌های آسیب دیده را از بین می‌برد و یک جایگزین پلاستیکی و فلزی بین آن‌ها قرار می‌دهد. مفصل مصنوعی کمک می‌کند تا مفصل حرکات طبیعی بیشتری داشته باشد، بنابراین خطر ابتلا به آرتریت کمتری در مفصل‌های مجاور وجود دارد. با این حال، از دست دادن قطعات می‌تواند رخ دهد.
مفاصل مچ پا مصنوعی به طور کلی برای افراد سالم بالای ۶۰ سال که شیوه زندگی با فعالیت کمتری دارند توصیه می‌شود. فعالیت‌های بسیار تاثیرگذار مانند راه رفتن و پریدن می‌تواند به مفصل مچ پا آسیب برساند.
جایگزینی مچ پا ممکن است انتخاب خوبی برای شما باشد اگر:
جوانتر از ۵۰ سال هستید
لیگامان‌های مچ پایتان ضعیف شده‌اند
در ورزش و یا کار سنگین شرکت می‌کنید
استخوان‌های مچ پایتان تراز نیستند
به طور قابل توجهی اضافه وزن دارید
آسیب عصبی ناشی از دیابت دارید
یک سیگاری شدید هستید
