شایعترین شکل خشونت و سوءاستفاده در روابط، بعد روانی آن است. اما علت ادامه دادن به رابطه خشونت آمیز چیست؟ بر اساس مطالعهی صورت گرفته، زنان به سه دلیل به روابط خشونتآمیز ادامه میدهند: اعتماد به نفس پایین، جایگزین بدتر و میزان سرمایهگذاری خود در رابطه. بسیاری از زنان (و مردان) علیرغم مورد سوءاستفاده و خشونت قرار گرفتن، ترک یار عاطفی خود را دشوار میپندارند. در این مطالعه، تنها ۱۲% از زنانی که مورد خشونت –چه روانی و چه فیزیکی- قرار گرفته بودند، طی دو ماه همسر خود را ترک کردند. بسیاری عقیده داشتند لایق بهتر از آن نیستند.
بیشتر بخوانید:
چرا بازگشت به رابطهی قبلی میتواند برای سلامتی شما ضرر داشته باشد؟
دوستت دارم ولی باید ترکت کنم; مشکل کجاست؟
همسرانی که یکدیگر را به عنوان بهترین دوست خود می بینند در زندگی شادترند
اعتماد به نفس پایین این زنان گاهاً از تجربهی خشونت در کودکی ناشی میشود. گویی این تجربه تحمل فرد را در برابر خشونت بالا برده باشد. این نتایج حاصل مطالعه بر ۳۲۳ زنی است که همگی حداقل یک بار مورد خشونت و سوءاستفاده قرار گرفته بودند؛ چه خشونت فیزیکی بوده باشد یا روانی. خشونت روانی مثلاً در قالب این موارد بود: “مرا زشت یا چاق خطاب کرد” یا “به من توهین و مرا تحقیر کرد”. بیشتر خشونتهای گزارش شده در این مطالعه از نوع روانی بود. نتایج نشان داد ۸۸% زنان بعد از دو ماه همچنان با همان فرد در رابطه بودند. به بیان نویسندگان در مورد ادامه دادن به رابطه خشونت آمیز:
زنانی که تجربهی تنش روانی بالا دارند، احساس میکنند قابلیت ترک شریک عاطفی خود را ندارند. ما متوجه شدیم تجربهی خشونت در دوران کودکی فاکتور مهمی در این زمینه است. زنانی که چنین تجربهای در کودکی داشتند، نسبت به سایرین از رابطهی فعلی خود راضیتر بودند. این امر قابل توجیه است. این زنان بنابر تجربیات اولیهی زندگی خود، تحمل بالایی در برابر بدرفتاری دارند.
مورد خشونت واقع شدن، تأثیری نامعمول بر زنان داشت. در واقع آنها را تشویق به تلاش بیشتر برای حفظ رابطه میکرد. به بیان دیگر، هر چه زنان با خشونت روانی بیشتری مواجه میشوند، انرژی و تلاش بیشتری را صرف حل مشاجرات کرده و در نتیجه احساس میکنند سرمایهی زیادی را وقف رابطه کردهاند. این باور نیز آنها را بیشتر متمایل به حفظ رابطه و ادامه دادن به آن میکند.