پسوریازیس یک بیماری خودایمنی است که باعث التهاب‌های شایع می‌شود. این بیماری می‌تواند پوست و قسمت‌های مختلف بدن مثل ریه‌ها را تحت تأثیر قرار دهد. اغلب علائم قابل توجه پسوریازس شامل لکه‌های قرمز، التهاب پوست و بثورات پوستی سفید می‌باشد. با این حال این بیماری فرد را در خطر اغلب عوارض جانبی مثل بیماری‌های ریه، قلبی، سرطان و آرتریت قرار می‌دهد.
این مقاله بر روی اثرات پسوریازیس بر روی ریه‌ها و علائم آن تمرکز دارد.
پسوریازیس چگونه می‌تواند بر ریه‌ها تأثیر بگذارد؟
پسوریازیس نوعی اختلال سیستم ایمنی است که باعث می‌شود فعالیت گلبول‌های سفید خون بیشتر شده و مواد شیمیایی که موجب التهاب پوست می‌شود، تولید کند. این التهاب می‌تواند سایر نقاط بدن مثل ریه‌ها را نیز تحت تأثیر قرار دهد.
محققان معتقدند که پسوریازیس مربوط به مقاومت انسولین است. مقاومت انسولین می‌تواند منجر به سندروم متابولیک که با موارد زیر ارتباط دارد، شود:
- چاقی
- قند خون بالا
- فشار خون بالا
این عوامل می‌تواند فرد را در معرض خطر بیماری‌های مزمن مثل آن دسته که ریه‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد، قرار دهد. احتمال این نیز وجود دارد که داروهای پسوریازیس، که سیستم ایمنی را سرکوب می‌کند، خطر گسترش بیماری‌های ریوی را افزایش دهد.
مقالۀ مرتبط: پسوریازیس چیست؟ و آیا درمان دارد؟
عوارض جانبی
تحقیقات بیماری پسوریازیس را با بیماری‌های وابسته به ریه‌ی زیر مرتبط می‌داند:
بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD)
COPD به دسته‌ای از بیماری‌ها که جریان هوا به داخل ریه‌ها را مختل ساخته و تنفس را مشکل می‌سازد، اشاره دارد. مرور سیستماتیک و متاآنالیز به دنبال ارتباط بین پسوریازیس و COPD می‌باشد. محققان نتیجه گرفتند که افراد مبتلا به پسوریازیس در مقایسه با افراد عادی در معرض خطر بیشتری برای مبتلا به COPD هستند.
سارکوئیدوز ریه
سارکوئیدوز هم مثل پسوریازیس نوعی بیماری عفونی است که ریه‌ها و سایر اندام‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد. محققان به ارتباطی بین پسوریازیس و اسکاروئید پی برده‌اند. در مطالعات وسیع‌تر که بیماران تا بیش از ۱۰ سال تحت نظر بودند، محققان یافتند که افراد مبتلا به پسوریازیس با احتمال بیشتری در معرض ابتلا به اسکاروئید قرار دارند که این احتمال در افراد با پسوریازیس شدید بیشتر است.
بیماری ریه‌ی بینابینی
بیماری ریه‌ی بینابینی دسته‌ای از بیماری‌ها را توصیف می‌کند که شامل فیبروز ریوی یا آزبستوس بوده و باعث زخم دائم بافت ریه می‌شود. در سال ۲۰۱۷ محققان یافتند که افراد مبتلا به پسوریازیس با خطر ابتلا به بیماری ریه‌ی بینابینی رو‌به‌رو هستند. نویسندگان اشاره دارند که به نظر نمی‌رسد این پیوند ناشی از استفاده از داروهایی که سیستم ایمنی را سرکوب می‌کند، باشد.
علائم و نشانه‌های هشداردهنده‌ی بیماری ریوی
هر بیماری ریوی ویژگی‌ها و داروهای منحصر به فردی دارد. با این حال اغلب علائم یکسانی را نشان می‌دهد. آگتهی نسبت به علائم بیماری ریوی می‌تواند به فرد هنگام مراجعه به پزشک کمک کند. در مراحل اولیه‌ی بیماری تحت درمان قرار گرفتن می‌تواند مفید واقع شود.
موارد زیر می‌تواند از علائم هشداردهنده بیماری ریوی باشد:
- تنفس دشوار و تنگی نفس: این مورد می‌تواند از علائم اولیه بیماری ریوی باشد که نباید نادیده گرفته شود.
- درد قفسه‌ی سینه: درد در حین تنفس و سرفه نیاز به مراجعه به پزشک برای معاینه دارد.
- سرفه: تداوم سرفه تا بیش از ۸ هفته از طرف جامعه‌ی پزشکی مزمن به حساب آمده و معمولاً پزشک می‌تواند به دلیل آن پی ببرد. همیشه سرفه‌ی مزمن خود به خصوص اگر با خون همراه باشد، با پزشک در میان بگذارید.
- خس خس کردن: خس خس کردن نشانه‌ای از تنگ شدن راه‌های هوایی است که حرکت هوا در سیستم تنفسی را دشوار می‌سازد.
- تولید بیش از حد مخاط: سیستم تنفسی برای دفاع از بدن در برابر محرک‌ها مخاط یا خلط تولید می‌کند. در صورت تولید مخاط به مدت بیش از یک ماه یا بیشتر، به پزشک مراجعه فرمایید.
مقالۀ مرتبط: COPD؛ بیماری مزمن انسدادی ریوی
عوامل خطر
عوامل متعددی خطر پیشرفت بیماری‌های ریوی را افزایش می‌دهد. برخی از آن‌ها قابل اصلاح می‌باشد به این معنی که فرد می‌تواند برای کاهش پیشرفت بیماری آن عوامل را تغییر دهد. در صورتی که فردی در شرایطی به سر می‌برد که خطر ابتلا به بیماری ریوی افزایش می‌یابد، تغییر این عوامل از اهمیت ویژه‌ای برخوردار می‌باشد.
استعمال دخانیات
استعمال دخانیات خطر پیشرفت بیماری‌های ریوی مثل COPD، ذات‌الریه و سرطان ریه را افزایش می‌دهد. افراد مبتلا به پسوریازیس که دخانیات مصرف می‌کنند با علائم شدیدتری مواجه می‌شوند. ترک سیگار و خودداری از قرار گرفتن در معرض دود آن می‌تواند تا حد زیادی این خطرات را کاهش دهد.
قرار گرفتن در معرض محرک‌ها
محیط کار و خانه‌ی فرد می‌تواند او را در معرض مواد مضر قرار دهد. محرک‌های ریه عبارتند از:
- گرد و خاک
- آزبست
- فضولات حیوانی
- مواد شیمیایی
- تشعشات
- مصرف سیگار
در صورت قرار گرفتن مکرر در معرض محرک‌ها می‌بایست از ماسک‌های فیلتردار استفاده شود. این حضور در معرض محرک‌ها خطر پیشرفت بیماری‌های ریوی را نیز افزایش می‌دهد.
ژنتیک
در صورتی که عضوی از خانواده مبتلا به نوعی بیماری خاص ریوی باشد، خطر ابتلا به بیماری در فرد افزایش می‌یابد. در مراجعه به پزشک سابقه‌ی بیماری اعضای خانواده را گزارش دهید.
سن
احتمال ابتلا به بیماری‌های خاص ریوی مخصوصاً COPD با افزایش سن فرد افزایش می‌یابد.
داروهای خاص
برخی از داروها مثل موارد زیر می‌تواند خطر آسیب به ریه‌ها را افزایش دهد:
- داروهای سرکوب‌کننده‌ی سیستم ایمنی که معمولاً در درمان سرطان و بیماری‌های خودایمنی استفاده می‌شود.
- برخی از داروهای قلبی
- آنتی‌بیوتیک‌های خاص
برای کنترل خطرات در مورد هر یک از گزینه‌ها با پزشک مشورت نمایید.
مقالۀ مرتبط: امید به درمان بیماری مزمن انسدادی ریه
چشم‌انداز کلی
هر فرد مبتلا به پسوریازیس می‌تواند در معرض خطر عوارض جانبی سیستمیک مثل بیماری‌های ریوی قرار گیرد و این به این دلیل است که اثرات التهابی و مزمن پسوریازیس می‌تواند به اندام‌های داخی گسترش یابد.
استفاده از برنامه‌ی درمانی پسوریازیس و مشورت با پزشک می‌تواند مفید واقع شود. هر فرد می‌تواند با ایجاد تغییراتی در عادات خود مثل ترک سیگار خطرات را کاهش دهد. هر فرد مبتلا به پسوریازیس لزوماً در معرض ابتلا به بیماری‌های ریوی نمی‌باشد اما به دلیل افزایش خطر ابتلا، به دنبال پیشگیری بودن می‌تواند ایده‌ی خوبی باشد.
